Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 42

Μελίνα POV

Είμαι στο νοσοκομείο μαζί με τα παιδιά ευτυχώς δεν είχα κάτι σοβαρό οπότε ο Ντάνιελ δεν θα με κρατήσει παραπάνω.

Έχω πάει μαζί του για να μου κάνει κάτι τελευταίες εξετάσεις.Δεν του έχω πει τίποτα ακόμα για το τατουάζ αν και είμαι σίγουρη πως θα το έχει δει.

"Ντάνιελ" είπα καθώς περπατούσαμε στους διαδρόμους.

"Πες μου" είπε χωρίς να με κοιτάξει.

"Δεν ξέρω πως συνέβη και γιατί όμως μου έχει συμβεί κάτι περίεργο" είπα και εκείνος με κοίταξε.

"Μελίνα το είδα το τατουάζ στο χέρι σου και έχεις την δύναμη της φωτιάς και της σπίθας" είπε γρήγορα και ενθουσιασμένος.

"Δηλαδή έχω δυνάμεις?" τον ρώτησα.

"Ναι είσαι η ποιο δυνατή πλέον στην οικογένεια μας και σε χρειαζόμαστε δίπλα μας" είπε και άνοιξε μια πόρτα κάνοντας μου νόημα να μπω μέσα.

"Ναι θα είμαι πάντα δίπλα σας και το ξέρεις όμως γιατί σε εμένα?" ρώτησα.

"Δεν ξέρω για αυτό σου είπα πως θέλω να κάνουμε κάτι εξετάσεις" είπε.

"Οκ" είπα και τότε άρχισε να με εξετάζει.

[...]

"ΞΈΧΝΑ ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΓΑΊΝΩ ΈΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΆΘΥΡΟ" είπα θυμώνει και σταυροσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.

Τότε ο Άρης με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα και με πλησίασε.

"Είσαι τόσο σέξι όταν θυμώνεις" μου ψιθύρισε με αποτέλεσμα να ανατριχιασω ολόκληρη.

Άρχισε να κατεβαίνει στο λαιμό μου και να αφήνει υγρά καθώς είχε βάλει το χέρι του μέσα από την μπλούζα μου .

Σηκώνει το κεφάλι του με αποτέλεσμα τα γαλάζια του μάτια να ενωθούν με τα δικά μου.

Ένωσε τα χείλη μας με ένα παθιασμένο φιλί και ξαφνικά με μια του κίνηση μου βγάζει την μπλούζα.Εγω πηδάω πάνω του καθώς τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση μου.

"Σαγαπω"μου ψιθυρίζει μέσα από το φιλί μας καθώς άρχισε να αφήνει ξανά υγρά φιλιά στο λαιμό μου.

Ένιωθα το πέος του ανάμεσα στα πόδια μου.Με αποτέλεσμα αναστεναγμοί να βγαίνουν από το στόμα μου και εκείνος να το απολαμβάνει.

Ξαφνικά ανοίγει απότομα η πόρτα και εγώ πέφτω κάτω από τον Άρη για να κρυφτό από πίσω του.

"Ωχ ελπίζω να μην διέκοψα κάτι" άκουσα την Μαρίνα να λέει καθώς έβαζα την μπλούζα μου.