Ο Κύκλος που κλείνει

Κεφάλαιο 41: Εξελίξεις σε τρία πεδία

"Λέμε να κάνουμε μια βόλτα σ αυτό το μπαρ του άλλου, του Ζησιμάκου"

"Αν νομίζεις ότι μπορείς να πάρεις κάτι, να το κάνεις. Εν τω μεταξύ η έρευνά σου εσένα Τίμο προχωράει ανεξάρτητα της δολοφονίας εντάξει; που βρίσκεσαι τι έχεις κατά νου;"

"Θα κάνω αναφορά στην απεργία, δεν θα αναφέρω ονόματα εταιρείας. Να αρχίσω να ξεδιπλώνω την κατάσταση"

"Ωραία, συνεχίζουμε, αν έχετε κάτι νεώτερο ή εσείς ή εγώ τα λέμε".

Η Κουβέντα τους συνεχίστηκε με άλλα άσχετα πράγματα δείχνοντας ότι η καλή τους σχέση δεν αφορούσε μόνο το επαγγελματικό αλλά και τις προσωπικές τους σχέσεις.

ΙΙ.

Παρασκευή απόγευμα στην έπαυλη του Ναρσή στο Ψυχικό επικρατούσε μια παράξενη ηρεμία. Λες και όλα κρατούσαν την αναπνοή τους στο βαρύ μεγάλο σπίτι. Λες και γεννοβολούσαν οι εξελίξεις με ωδίνες μεγάλες. Ο Διονύσης Ναρσής μελετούσε κάποια έγγραφα στο προσωπικό του γραφείο όταν η απότομη είσοδος στο χώρο του γιου του Αλέξη ήρθε σαν ένα ξαφνικό μπουρίνι να εισβάλλει από ένα ανοιχτό παράθυρο.

"Πατέρα γιατί το κάνεις αυτό;" ακούστηκε μπροστά του έντονα η φωνή του Αλέξη.

Ο Ναρσής έβγαλε τα γυαλιά του, άφησε κάτω τον φάκελο που μελετούσε και τον κοίταξε απορημένος.

"Ποιο; δεν σε καταλαβαίνω..."

"Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφέρομαι Πατέρα...!" του είπε με φωνή ακόμα πιο επιθετική.

Ο Ναρσής σφίχτηκε με θυμό.

"Άκου, δεν νομίζεις ότι ο τόνος της φωνής σου ξεπέρασε το όριο;" του απάντησε. Ο μικρός εμφανώς ταραγμένος συνέχισε απτόητος.

"Η Φωνή μου ακολουθεί τα έργα σου, τίποτα παραπάνω από αυτά...!"

Ο Ναρσής σηκώθηκε απ την πολυθρόνα του.

"Αλέξη, μπορείς να μου πεις σε τι αναφέρεσαι;"

"Σε είχα παρακαλέσει και την προηγούμενη φορά να αφήσεις την Ιωάννα και εμένα έξω από τις δικές σου παρεμβάσεις. Στο είχα πει με σαφήνεια..."

"Α... για αυτήν πρόκειται;" είπε ειρωνικά ο Ναρσής.

"Ναι, για αυτήν! Είτε το θέλεις είτε σ' αρέσει αυτή, όπως την αποκαλείς είναι η γυναίκα που αγαπώ..."

Ο Ναρσής τον κάρφωσε με ένα πύρινο βλέμμα.

"Και όσο θα είναι η γυναίκα που αγαπώ, κανόνισε να το δεχτείς. Και όχι μόνο δεν το δέχτηκες και δεν το σεβάστηκες αλλά πήγες και ένα βήμα παραπάνω...."