Ο Κύκλος που κλείνει

Κεφάλαιο 5: Σχέδια και στρατηγικές στο παρασκήνιο

Η Θέα από το γραφέιο στην Βασιλίσσης Σοφίας ήταν ιδιαίτερα όμορφη, εκείνο το δειλινό της Τρίτης. Κάτω προς τα Δυτικά στον Εθνικό Κήπο, ο ουρανός είχε φορέσει το βυσσινί του χρώμα στο γέρμα της μέρας. Τα πρώτα φώτα στην πόλη είχαν ανάψει και μαζί τους και τα εσωτερικά φώτα στα κτίρια.

Το γραφείο του τέταρτου ορόφου στο κλασικό κτίριο ήταν λουσμένο στο φως του δειλινού. Οι βαριές κουρτίνες είχαν τραβηχτεί και ο ψηλός ώριμος άντρας που έστεκε πίσω από το μεγάλο τζάμι του μεγάλου παράθυρου είχε απλώσει γαλήνια και σιωπηρά το βλέμμα του στον αποχαιρετισμό του ήλιου που κρύφτηκε πια στα Δυτικά πίσω απ τις μεγάλες πολυκατοικίες προς το Σύνταγμα. Ο Εθνικός κήπος μπροστά του έπαιρνε το σκούρο πράσινο του δειλινού. Η Κίνηση κάτω στη μεγάλη Λεωφόρο καλά κρατούσε.

Ο Καπνός από το πούρο του σχημάτιζε στο εσωτερικό του μεγάλου γραφείου παράξενα σχήματα. Την προσήλωσή του στο ηλιοβασίλεμα διέκοψε η είσοδος στο γραφείο μιας νεαρής γυναίκας με υπηρεσιακή αλλά κομψή εμφάνιση γραμματέως.

"Κυριε Δέσπο, έξω είναι ο κ. Ράϊντνερ, ζητά να σας δει"

"Πέρασε τον μέσα Λίνα και φρόντισε σε παρακαλώ να μην μας ενοχλήσει κανείς, δεν είμαι εδώ για κανέναν, αν χρειαστείς κάτι κάλεσέ με στο εσωτερικό".

"Μάλιστα κ. Δέσπο" ανταποκρίθηκε η γραμματέας δεκτικά και αποχώρησε. Σε λίγα δευτερόλεπτα η μεγάλη ξύλινη πόρτα του γραφείου άνοιξε με την γραμματέα να οδηγεί έναν ώριμο εξηντάρη άντρα στο εσωτερικό του γραφείου".

"Καλώς όρισες Χάινς" τον υποδέχτηκε εγκάρδια ο άντρας του γραφείου με μια θερμότατη χειραψία.

"Καλησπέρα Δημήτρη, καλή χρονιά" αποκρίθηκε εκείνος με προφορά σπασμένων αλλά καλών Ελληνικών. Πατημένος εξηντάρης ψηλός αλλά και στεγνός παρά τα χρόνια του. Καστανόξανθα μαλλιά, Πρόεδρος του Δ.Σ. της μεγάλης Γερμανικής κατασκευαστικής εταιρείας BAYERISCHE BAUUNTERNEHMEN A.S.

O Δημήτρης Δέσπος, διευθυντής στην Ελληνική θυγατρική της εταιρείας, ένας πενηντάρης καλοστεκούμενος άντρας με μέτριο ανάστημα, καστανά μαλλιά και οβάλ πρόσωπο, του προσέφερε την μεγάλη πολυθρόνα στο κέντρο του σαλονιού και εκείνος κάθισε αντικριστά του στον μεγάλο καναπέ.

Τα πρώτα τους λόγια αφορούσαν την καθημερινότητά τους σαν γνωστοί αλλά και επαγγελματικοί συνεργάτες.

"Θα πιεις κάτι Χάινς ;" τον ρώτησε χαλαρά ο Δέσπος.

"Δεν θα έλεγα όχι για λίγο Μπράντι αγαπητέ, εκεί στο Μόναχο δύσκολα θα απολαύσεις το εξαίρετο Ελληνικό δικό σας".