အခန္း ၄၈

Start from the beginning
                                    

ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ျဖစ္ေနၿပီ။

အားလံုးအိပ္စက္ေနၾကသည့္အခ်ိန္...

သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုထိအခန္းျပန္မပိပ္ႏိုင္ေသး။

ေ႐ွာင္မန္းေရာက္ေရာက္ခ်င္း "ေခ်ာင္ ေခ်ာင္ လုက်င္းညန္ ဘယ္မွာလဲ?"

ေခ်ာင္ သူမေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး ေမးခြန္းကို မေျဖခဲ့။

" ငါေပ်ာက္သြားတာကို နင္ အဖြဲ႔ကို အေၾကာင္းမၾကားထားဘူးမလား?"

" မၾကားထားဘူး" ေ႐ွာင္မန္းျပန္ေျဖသည္။

ေ႐ွာင္မန္း ထပ္မေမးခင္ ေခ်ာင္ ဆက္ေျပာ၏ ။

"ငါေရခ်ိဳးခ်င္တယ္"

ေ႐ွာင္မန္းျပန္ေျဖတာမေစာင့္ေတာ့ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြား၏ ။

ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္ထြက္လာေသာ္ ေ႐ွာင္မန္း မအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ပါ။

ေခ်ာင့္ကို နာက်င္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး " ေခ်ာင္ ေခ်ာင္ "

"ေ႐ွာင္မန္းရယ္ ငါအဆင္ေျပပါတယ္။ အိပ္ၾကမယ္ေနာ္။ "

ေ႐ွာင္မန္းစကားကို ေခ်ာင္ ထပ္ျဖတ္ခဲ့သည္။

ေ႐ွာင္မန္း သက္ျပင္းခ်ၿပီးသာ ပါးစပ္လူပ္ခဲ့သည္။

သူမ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အိပ္ရာေပၚသာ တက္အိပ္ခဲ့၏ ။

ေခ်ာင္လည္း အိပ္ရာေပၚဝင္လိုက္ၿပီး မီးေတြပိတ္လိုက္သည္။

ေစာင္ေခါင္းၿမီွးျခံဳလိုက္ၿပီးေနာက္

မ်က္ရည္စက္မ်ားမွာ တိတ္တဆိတ္ စီးဆင္းလာေတာ့သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္..

ေခ်ာင္မ်က္လံုးပြင့္ေသာ္ သူမေခါင္းအံုကိုက္ခဲေနရံုမက သူမႏွာေခါင္းကလည္း မြန္းေလွာင္ေန၏ ။

အသက္႐ွဴရၾကပ္ေန၏ ။

မေန႔ညက ေရပန္းေအးေအးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

ၾကမ္းျပင္ေအးေအးမွာ ၾကာၾကာေနခဲ့သည့္အတြက္ သူမအေအးပက္ေနၿပီ။

ျဖဴဖတ္ ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနေသည ေခ်ာင့္ကိုၾကည့္ၿပီး ေခ်ာင္မန္းမေနႏိုင္ေတာ့။

ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ကြီးကိုအိမ်ပြန်ခေါ်ပါမယ် |ဘာသာပြန်| H.I.A.T.U.SWhere stories live. Discover now