ARKADAŞ +18

34○

İyi okumalar.

-

Odadan çıktığımda duvara yaslanmış Taner'i görmem ile birlikte çenem kasılmıştı. Yavaşça yanına yaklaşıp peşimden gelmesini işaret ettim. Bahçeye çıkıp yanımda dikilen Taner rahatça ellerini cebine koyduğunda yumruğumu sıktım. Sevdiğim onu sevdiğini söylüyordu. Ben de onu onun kollarına bırakıyordum.

Kızarmış ellerini birbirine sürtüp bana döndü. "Olayı anladım. Kutay bin defa arayıp bu konuda beni tembihledi."

Ona doğru dönüp yakasını tuttuğumda ellerini iki yanında kaldırdı. "Ona dokunduğunu görürsem seni dayak manyağı ederim."diye tısladığımda yamukça güldü.

"Sevgi sana yaramıyor. Medeniyetten uzaklaşmışsın."

Yakasını bırakıp konuştum. "En hakiki ibne sen olduğundan medeniyet senin konu olduğun yerde ikinci planda kalıyor."

Soğuk havayı üfleyip rahat yüzüyle konuşmaya başladı. "Eğer onu sevseydim senin için sıkıntı olabilirdi ama onu sevmiyorum ve benim bir sevgilim var. Ayrıca bana bu kadar düşman olma sonuçta ona sahip olmanda katkım var."

Sinirle yakasını tekrar kavradığımda sırıtıp "Tamam bırak artık. Ona dokunmayacağım."dedi.

Ellerimi üzerinden çekip konuşacağım sırada hastahane binasına yaklaşıp "Ona dokunmayacağım. Yani o bana dokunmadığı sürece."diyerek sırıttığında arkasından ilerleyip bağırdım.

"Hele bir dokun. Bir dokun o zaman seni dansöz-" Ağzımın üstünde hissettiğim el ile yanıma baktım. Annem kızgınca bana bakıyordu. Elini ittiğimde "İnsanlar bakıyor oğlum."diye kızdı. Omuz silktim.

Elini koluma koyduğunda babam büyük ihtimal Çağrı için aldığı çiçek ile yanımıza yaklaştı. "Oğlum Çağrı zaten zor durumda bırak şuan için istediği her şey olsun."

Kafamı iki yana salladığımda konuşmaya başladım. "Onu sevmiyor bunun farkında olan tek kişi ben miyim. Delireceğim."

Annem yarım yamalak güldü. "Siz yetişkinler gibi konuşup ayrılmamış mıydınız? Seni ne kadar ilgilendirir?"

Damarıma basmaya çalıştığında onaylamazca bakıp kaşlarımı çattım. "Ona yüzüğü taktığımda göreceksiniz ne kadar ilgilendirdiğini." Söylediğim şeye şaşırsam da neden yüzük konusunun bilinçaltımda olduğunu biliyordum. Onu bir daha kaybetmemek için, sanki onu koruma yolu birlikte olmamızmış gibi hissetiğim için bunu düşünmüştüm.

Babam kafamı hafifçe ittiğinde sinirle ona baktım. Annem hareketini onaylamasa da bana kızgınca baktı.

"Ne?" Sitem edişimle içeri ilerlemeye başlamıştı.

Aynı zamanda konuşuyordu. "Çağrı sanki her şeye 'evet' demiş de sen yüzüğü takacağım diyorsun."

"Neden 'evet' demesin?" Cevap vereceği sırada elimle onu durdurup konuştum. "Tamam duymak istemiyorum. Ama eminim 'evet' diyecek."

Bunu ne zaman düşündüğümü bile bilmiyordum ama onunla olma düşüncesi mükemmel geliyordu.

-

Odaya girdiğimizde gördüğüm görüntü ile sinirden çenem kasıldı. Taner ve Çağrı el ele konuşuyorlardı. Çağrı'nın yüzünde güller açarken odadan çıkmaya yelteneceğim sırada Melis durdurup fısıldadı. "Sadece onu sevdiğini sanıyor. Sakin ol." Kafamı onlara döndürüp tekrar Melis'e baktığımda onayladım. Sakin olmayacaktım ama sevdiğimi onunla bırakmayacaktım.

Annem ve babam çiçeği Çağrı'nın yanına bırakıp bir şeyler söylediler ve onu fazla rahatsız etmemek adına Çağrı'nın anne babasıyla odadan çıktılar.