Why am i alone? ~deel 1, voltooid (dutch)~

Hoofdstuk 27

-timeskip dag van verhuizing-

pov yeonjun

mijn wekker ging af, dit was eindelijk de dag van de verhuizing. ik heb er al zo enorm lang op gewacht. dit is de dag dat ik bij jade en bts zou intrekken in ons nieuwe huis. het was vroeg op de morgen, ik hield niet echt van vroeg opstaan maar voor jade doe ik alles. ik was nog erg moe en was weer een beetje in slaap geduffeld. soobin kwam mijn kamer op, "yeonjun wakker worden" zei hij, ik keek hem slaapdronken aan. "eh uh ja" mompelde ik, ik keek hem vermoeid aan en ik besloot toch maar op te staan. Ik pakte mijn kleren en keek nog even mijn kamer rond. Dit was de laatste keer dat ik hier wakker was geworden, aan de ene kant was ik blij maar aan de andere kant niet. Ik had hier veel momenten beleefd, mooie en minder mooie. Ik liep naar beneden, bijna iedereen was al beneden alleen Kai was nog boven. We begonnen rustig aan ons ontbijt toen Kai  binnen kwam rennen "WAAR IS MIJN GELUKS ONDERBROEK!?" Riep hij door de kamer. Taehyun beomgyu en ik schoten in de lach, "WHAHAHAH geen idee mischien heb je hem aan!?" Lachte beomgyu. "Jongens niet zo lachen, ik ga je wel helpen zoeken" zei soobin tegen Kai. Ik schoot weer in de lach maar ik kreeg een waarschuwende blik van soobin. Hij en Kai liepen naar boven, "een geluks onderbroek"  grinnikte beomgyu hoofdschuddend. "Nee jij dan met je geluks sokken" zei ik lachend tegen beomgyu. "Iedereen heeft wel iets van een sentimenteel dingetje" zei taehyun "wat heb jij dan?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Een ring" antwoordde hij en hij liet zijn vinger zien en inderdaad, hij droeg een zilveren ring. "Die heb ik van mijn opa gekregen" legde hij uit, "en die draag je elke dag?" Vroeg ik. Hij knikte "ik doe hem ook nooit af, het voelt alsof die ring me helpt als ik keuzes moet maken en dat hij me beschermd. Bovendien voel ik me incompleet zonder die ring en voelt het alsof ik niet compleet ben als ik hem niet om heb" we keken hem een beetje wazig aan. "Ik heb helemaal niks hoor" zei ik, "jawel je hebt ons, zonder ons durf je ook niks" zei beomgyu en ik gaf hem een trap "ik durf echt wel dingen zonder jullie hoor" protesteerde ik. "Jaja dat weten we wel hoor" kapte taehyun me af. Op dat moment kwammen Kai en soobin naar beneden gelopen "en? Geluks onderbroek gevonden?" Zei beomgyu lachend. Kai knikte "hij lag in z'n tas onderin" zei soobin. Ik probeerde mijn lach in te houden, gelukkig ging op dat moment de deurbel en zag soobin niet dat ik moest lachen anders was hij vast en zeker boos op me geworden. Soobin was een beetje onze verzorger, een soort moeder. Hij zorgde altijd voor ons en je kon altijd bij hem terecht. Ik besefte me weer hoeveel geluk ik heb gehad met deze jongens, ik had het veel slechter kunnen treffen. We hielden van elkaar als broers en we stonden altijd voor elkaar klaar, natuurlijk nog niet zoals Bts dat had maar daarvoor waren we nog te kort bij elkaar maar we waren een goed eind op weg. Op dat
Moment kwam Namjoon onze huiskamer binnengelopen gevolgd door Jin en jungkook. Ik hoopte dat jade er ook achteraan zou komen maar dat was helaas niet het geval. Ik begroette de jongens "waar is jade?" Zei taehyun opeens, jade was veel voor ons allemaal gaan betekenen maar voor taehyun heel veel. "Jade is een beetje ziek" antwoordde Jin, "jullie zullen haar straks wel zien maar het leek ons beter haar even rust te geven, we moeten nog een hele dag" zei hij. "Ziek!? Wat is er met haar!?" Vroeg Taehyun bezorgd, ik keek hem met een boze blik aan "taehyun" riep ik "ik ben haar vriendje, in zal dat moeten vragen" zei ik nors. "Jongens rustig geen geruzie" zei soobin, zoals ik al zei een soort moeder. "Jullie allebei kunnen haar straks zien, en jullie kunnen haar sowieso de komende dagen, weken, maanden nog genoeg zien" zei Jin, wat een heerlijk vooruitzicht! Dacht ik. We laadde onze belangrijkste spullen alvast in de verhuiswagen, het huis waar we zouden gaan wonen was al helemaal opgeknapt en we moesten alleen nog onze spullen ernaartoe brengen. We hadden allemaal een eigen kamer, jade ook helaas maar ze zou vast nog wel een keer komen slapen. Bovendien kon ik haar veel meer zien en veel beter helpen, ik zou een geweldig vriendje worden. Nadat we onze spullen hadden ingeladen reden we naar ons nieuwe huis, het was een prachtig huis met een binnen en buiten zwembad. Bovendien was ons huis enorm groot, dat Moest ook wel als je met 13 personen en een hond in een huis wil wonen. Een hond, ik had er nog helemaal niet over nagedacht maar taehyung had een hond, yeongtan. Ik hield veel van honden maar ik had er nooit een mogen hebben, bovendien hadden we daar het geld ook niet voor. Eindelijk zou mijn droom uitkomen, na al die jaren. Natuurlijk was het taehyungs hond maar ik zal hem vast wel een keer mogen uitlaten. We hadden onze spullen uitgeladen en we reden naar het huis van Bts, we liepen naar binnen. Al snel zag ik jade op de bank liggen, haar gezicht was heel wit en ze zag er koortsserig uit.

Heyhey! Weer een deeltje! Ik ben op dit moment met drie boeken bezig zoals jullie mischien wel hebben gezien (en anders neem een kijkje 😉) dus ik post mischien wat minder aan dit boek omdat ik ze alle drie schrijf. Aangezien dit boek nog niet klaar is zal ik gewoon blijven posten maar wees niet boos als ik een paar dagen niet upload. Hopelijk vinden jullie dit boek leuk! Veel leesplezier! Love jullie! Xx me💜