Didem Akgül, bir şirkette müdür yardımcısıydı. Paris'e iş için giden Didem hayatının aşkıyla, Şahin Giray Eroğluyla tam da orada tanışmıştı. Ünlü Eyfel Kulesinin zirvesinde. Her şey harika gidiyorken Şahin Giray'ın aniden ortadan kaybolmasıyla hayat...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayır efendim o çocuk benim torunum olamaz. Kabul etmiyorum bunu" diyen Şeyma Hanım neredeyse evi yıkıyordu.
Giray sonunda ailesine gerçeği söylemiş omuzlarından büyük bir yük kalkmıştı. Annesi onu yanıltmamış beklediği gibi bir tepki vermişti. Şahin Giray derin bir iç çekti.
"Anne elimde babalık testi var. O benim oğlum. Didem de karım. Biz resmi olarak evliyiz." dedi Giray. Emin Bey oğlunun elindeki kağıdı alıp inceledikten sonra pusette uyuyan bebeğe doğru baktı.
"Kızım bebeği yanıma getir" diyerek Didem'e el işareti yaptı. Genç kadın puseti kaldırıp Emin Bey'in önüne koydu. Yaşlı adam bebeği inceleyerek gülümsemeye başladı. Bir varisi daha olmuştu. Artık ölse de gam yemezdi.
"Giray bu ufaklığın adı ne oğlum?" dedi gururlu bir şekilde.
"Buğra baba" diyen Giray'ı Didem düzeltti. "Buğrahan"
Şeyma Hanım söylenip durmaya devam ederken "Şeyma sus artık. Buğra bizim torunumuz. Eroğlu soyadını taşıyor. Üstelik varisimizde." dedi Emin Bey.
"Çocuklar akşam yemeğine kalın." dedi Emin Bey ve bebeğe doğru geri döndü.
Didem gülümsedi. Şeyma Hanım onu pek sevmiyordu biliyordu. Belki de Giray bundan korktuğu için ailesine evlendiğini söylememişti. Ama Emin Bey onu biraz seviyor gibi duruyordu. Aslında sevilip sevilmemeyi önemsemiyordu. Oğlunu sevmeleri onun için yeterliydi.
Giray ve Didem koltuğa oturup sofranın hazırlanmasını beklediler. O sırada Giray'ın kardeşi Nurbanu, yurt dışından yeni dönen kardeşi Attila da babalarının yanına gidip Buğra'yı sevmek için yerlerini almışlardı.
"Abi bu aynı sen!" dedi Attila bebeğe bakarak.
"Hayta kaç aydır bir gittin, geri dönemedin gel bakayım sen buraya." diyen Giray ayağa kalkıp kardeşi ile şakalaşmaya başlamıştı.
Didem şakalaşan kardeşlere ve oğluna bakarken Şeyma Hanım sinsice yanına kadar gelmiş fısıldar gibi konuşmaya başlamıştı.
"Onları kandırmış olabilirsin ama beni kandıramazsın. Bende Şeymaysam seni pişman edeceğim. Bu evliliği yaptığına pişman olacaksın." demiş ve eski yerine geri dönmüştü.
Didem zorlukla yutkunup ayağa kalktı. Hizmetçilerden lavabonun yerini öğrenip lavaboya girdi. Elini yüzünü yıkasa iyi olurdu.
Derin bir nefes alıp kendine bakmaya başladı. Açıkçası bu beklediği gibi bir hayat değildi. Giray'ın annesi korkutucu bir kadındı ve Didem ondan korkuyordu. En çok oğlu için, ona bir zarar verir diye korkuyordu.
"Sakin ol Didem. Giray'ı kaybedecek bir şey yapamaz." diyerek kendine moral veren genç kadın çıkmak için hazırlandı. Bu aile ona tamamen yabancıydı. Giray da öyle. Önceki Giray olsa ona yardımcı olmak için her şeyi yapardı. Fakat bu yeni Giray ona pekte yardımcı olmuyordu ve kadın zorlanıyordu.
