Didem Akgül, bir şirkette müdür yardımcısıydı. Paris'e iş için giden Didem hayatının aşkıyla, Şahin Giray Eroğluyla tam da orada tanışmıştı. Ünlü Eyfel Kulesinin zirvesinde. Her şey harika gidiyorken Şahin Giray'ın aniden ortadan kaybolmasıyla hayat...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Didem masada oturup Girayla birlikte Buse'yi bekliyordu. Buse birazdan gelirdi tabi oğlu da onunla birlikte gelecekti. Çok fazla heyecanlıydı. Giray Buğra'yı görünce ne yapacaktı merak ediyordu.
Az sonra Buse pusetindeki Buğra ile birlikte restaurantın kapısından içeriye girdi.
"Geldiler" dedi ve ayağa kalktı Didem. Giray da hemen ardından kalktı. Koyu saçlı, kahve gözlü, zayıf bir kadındı gelen. Buse gülerek masaya gelip puseti sandalyeye koydu.
"Giray arkadaşım Buse" dedi Didem ve ikisini nihayet tanıştırdı.
"Merhaba" dedi Giray.
"Memnun oldum Şahin Giray Bey" dedi Buse ve birlikte oturdular.
"Kusura bakmayın bebeğimi hazırlayıp gelmek biraz zor oluyor. Beklettim sizi" dedi Buse.
Giray merakla örtü ile kapatılmış olan pusete doğru baktı. "Hiç önemli değil. Çocukları çok severim. Aslında izniniz olursa biraz sevmek isterim." dedi Giray.
Buse önce Didem'e doğru baktı. Ardından "Tabi" dedi ve pusetin örtüsünü açtı. Hareket edip duran bebeği nazikçe kucaklayıp pusetten çıkardı. Buğra bugün mavilere bürünmüştü.
Bebek ilk kez babasının kolları arasındaki yerini alırken Didem bekleyip durduğu sahneyi nihayet görmüş olmuştu. Giray bebeği kucağına alır almaz farklı bir şeyler hissetmeye başlamıştı. Her zaman baba olmayı hayal eden biriydi ve bir bebeği olsa ne harika olurdu.
Yavaşça Didem'e doğru baktı. "Bu ufaklığın adı ne annesi?" diyerek Buse'ye doğru döndü bu sefer.
"Buğra" dedi Buse gülümseyerek.
Giray, oğlu olursa hep bu ismi koymak istiyordu. Didem'in en yakın arkadaşı çoktan bunu kullanmıştı. "En sevdiğim isimlerden biri. Sana çokta yakışmış küçük adam" dedi Giray ve gülümseyen bebeği sevmeye devam etti.
Buğra babasına gülücükler saçıyordu. O sıralarda Didem kendini kötü hissetmeye başladı. Giray ileride ona çok kızacaktı. Ondan babalık duygusunu tatmasını alıyordu. Seven bir kadın bunu neden yapardı? O ana kadar Didem bunu fark etmemişti. Her zaman sadece kendini düşündü. Bencil biri olduğu gerçeği yüzüne adeta çarptı.
Her zaman kendi duygularını öne koymuştu. Didem hafızasını kaybetse Giray aynı şeyi yapmazdı. Bu gerçekler aklında dolanıp dururken daha fazla dayanamadı ve gerçeği bilerek isteyerek sevdiği adama iletmek istedi.
"Giray özür dilerim. Sana bir şey söylemem gerek" dedi Didem telaşla.
Genç adam gülen bir yüzle kadına doğru baktı. Buse bunun olacağını biliyordu. Arkadaşı bir türlü onu dinlememişti ki.
