Bad guy (voltooid)

10// Rare sprongen en flips

Pov Hailey Flores

Ik gooi mijn tas neer. 'Oké meiden, zijn jullie er klaar voor?' roep ik. Een harde ja klinkt door de kleedkamer. 'Kun je het aan Hailey?' Lynn komt naast me staan. 'Ik wil even wat anders aan mijn hoofd Lynn.' Ik pak mijn spullen en loop via de kleedkamer naar het veld. 'Oké, vandaag gaan we werken aan de landingen.' zeg ik. Ik kijk over het veld heen en zie dat er een groepje jongens op de tribune zit. Colt zit er ook bij.

Ik gaap. 'Hails je ziet er zo moe uit. Je probeert het probleem weg te drukken.' zegt Lynn. 'Ik wil er niet aan denken. Ik wist dat het eraan zat te komen. Ik kan dit aan.' zeg ik. Ze knikt even. 'Warming up als eerste en daarna piramide opstellen.' roep ik hard over het veld. We lopen een rondje om het veld heen. Bij het passeren van het groepje jongens, kijk ik Colt doordringend aan. Hij grijnst en steekt zijn hand op. Ik negeer het en loop naar het midden van het veld.

We stellen een piramide op. Ik klim bovenop. 'Hey meiden. Zin in een douche?' Colt staat voor de piramide. Hij begint te lachen en schreeuwt dan wat. De sprinklers springen aan en meiden beginnen te gillen. We verliezen onze evenwicht en ik val van boven af de piramide naar beneden. 'Shit.' hoor ik iemand roepen. Een gigantische pijnscheut schiet door mijn arm en ik voelde iets knappen. Ik schreeuw het uit van de pijn. Iemand komt op me af rennen en tilt me op. Ik word naar de kleedkamer gedragen. 'Hailey? Kun je me horen?' Ik kijk naar Colt's gezicht en dan naar mijn arm. Ik schrik als ik zie wat voor een breuk het is.

'Ik rij je naar de eerste hulp.' zegt hij. Ik blijf hem aanstaren. Verlamd van de schrik en pijn. Adrenaline giert door mijn lichaam. Hij tilt me weer op. Mensen maken ruimte en Colt loopt door naar een auto. 'Lynn geeft me de sleutels.' zegt Colt. 'Alleen als ik mee mag.' 'Oke oke wees niet zo'n bitch en geef me nu de sleutels.' Ik hoor het rammelen van sleutels en ik voel hoe ik een auto ingetild word. 'Het doet zoveel pijn.' mompel ik. 'Het spijt me.' Spijt is van zijn gezicht af te lezen. 'Ik had nooit gedacht dat dit zou gebeuren Leyley.' Lynn kijkt me raar aan. Mijn mondhoeken krullen even omhoog.

'Je bent een grote idioot Colt Parker.' Ik lach. Hij neemt een bocht en de pijn schiet weer door me heem. Ik kreun van de pijn. 'We zijn er bijna teddybear.' fluistert hij. Teddybear was ook een van mijn bijnamen vroeger die hij me heeft gegeven. Eentje die hij wel zelden gebruikte. 'We zijn er, kun je lopen?' Ik knik en stap uit de auto. 'Ben niet gehandicapt.'

We rennen zowat de eerste hulp binnen. Ik word direct geholpen en begeleid naar een kamer om röntgenfoto's te maken van de breuk. Na de foto's moeten we wachten in de wachtruimte. Ik heb ondertussen al wat gekregen voor de pijn. 'Het spijt me zo erg Hailey.' 'Colt het is al goed.' mompel ik zacht. 'Is het niet Ley.' Ik haal even adem. Lynn staat op en loopt weg om koffie te halen.

Hij draait zich naar me toe. 'Ik ben echt een eikel tegen je geweest.' zegt hij. Ik kijk weg. 'Ja dat klopt.' Het blijft even stil. 'Het spijt me Ley.' 'Het is goed Colt. Laten we het achter ons laten oké?' Hij knikt. Op dat moment stapt de dokter naar buiten. 'Goed nieuws, het is een enkele breuk. Dat is zo opgelost met gips voor zes weken.' 'Mag ik daarna wel weer cheerleaden?' 'Rustig op pakken maar geen rare sprongen of flips.' Ik zucht. Dat betekend dat ik niet mee kan doen met de regionale wedstrijd. Ik loop achter de dokter aan zodat er gips om mijn arm gezet kan worden.

Niet veel later mag ik gaan. 'Je hebt geluk gehad.' zegt Lynn. Ik knik. 'Betekend wel dat ik niet mee kan doen met de regionale wedstrijd.' Ik kijk opzij naar Colt. 'Ik heb al sorry gezegd wat moet ik nog meer doen?' 'Ken je die bakkerij op de hoek nog?' Hij knikt. 'Je wilt een chocolade muffin met extra grote stukjes witte chocola erin?' 'Ja, goed onthouden.' Hij zucht.

'Vooruit dan maar.'