Voordat ik ga (Ft. 5SOS en 1D)

Chapter 17

pov Zayn

Ik kijk naar Julia. Ze is mooi, maar ze ziet het zelf niet. Waarom doet ze zichzelf zo veel pijn? Misschien denkt ze dat de jongens en ik niks doorhebben, maar we weten zelf ook wel dat ze het niet makkelijk heeft en we merken aan alles dat ze ons niet vertrouwt. Ashton en Luke zijn al een paar keer bij me gekomen om te vragen of we niet iets leuks konden verzinnen voor haar, maar tot nu toe hebben we niks kunnen bedenken we weten niet wat ze leuk vind, want ze praat niet over zichzelf.

'Zayn kan ik even met je praten?' hoor ik Liam vragen. Ik ontwaak uit mijn gedachten en ik mompel iets wat moet lijken op een 'ja'. Ik loop met Liam de kamer uit de gang op. 'Waarom wil je me spreken?' vraag ik. 'Nou eh, zou je straks met Julia kunnen praten? Het gaat niet goed, ze verteld on niks en ik weet niet wat ze zichzelf aandoet, maar er klopt iets niet.' vertelt Liam onzeker. 'Denk je dat ze zichzelf sn,-' ik ben nog niet klaar met mijn zin, maar Liam onderbreekt me. 'Als ik eerlijk moet zijn denk ik van wel.' fluisterd hij. Nee, ze mag zichzelf niks aandoen... 'Ze vertrouwt ons niet en wij doen er niks aan om haar vertrouwen te winnen en daar moeten we wel wat aan doen.' zegt Liam vastbesloten. 'Ik zal het proberen.' zeg ik onzekerder dan dat ik wilde. 'Ik denk dat ze jouw het meeste vertrouwt van ons allemaal.' zegt Liam. 'Ik weet het niet hoor.' zeg ik weer wat onzeker. 'Ik weet het wel.' zegt Liam. We lopen weer naar de hotelkamer en gaan op de bank zitten. De jongens en Julia kijken ons vragend aan maar Liam gebaart dat het niet belangrijk is. 'Hoe laat is het?' hoor ik Julia met haar Nederlandse accent vragen. 'Eh het is 10 over half 12.' zegt Michael. Ik pak mijn mobiel om Perrie een whatsappje te sturen, ik mis haar zo erg.

Hee lief, hoe is het daar? Ik hou van je en ik mis je xx

Ik zie dat Perrie voor het laatst gezien is om 9 uur dus ze zal het wel druk hebben. Ik doe mijn mobiel weer terug in mijn zak en kijk wat naar mijn handen, jammer zijn genoeg zijn ze niet zo interessant als dat ik hoopte. Ik hoor Ashton en Julia praten over een band All time low, het komt me bekent voor, maar verder dan de naam kom ik niet. Ik voel dat er op mijn schouder wordt getikt, ik draai me een kwartslag en ik zie dat het Liam was. Hij tikt met zijn vinger op de bovenkant van zijn pols en ik snap gelijk wat hij bedoelt. Ik schraap mijn keel. 'Uh Julia wij moeten maar een gaan.' zeg ik. 'Oh okay.' zegt Julia een beetje teleurgesteld. Ik sta op en geef de jongens nog een 'mannenhug' en Julia geeft ze allemaal een korte knuffel. Dan lopen we de hotelkamer uit richting onze kamer. 'Waarom gingen we al weg?' vraagt Julia zodra we op de bank gaan zitten. 'Al? Het is bijna 12 uur.' antwoord ik. 'Zeg je bent mijn vader niet.' zegt ze een beetje geïrriteerd. 'Sorry, maar we moeten praten.' zeg ik serieus. 'W-wat is er moet ik weg? Heb ik iets gedaan?' vraagt ze ineens heel onzeker. 'Nee, nee je hebt niks verkeerds gedaan en je hoeft ook niet weg. Ik wil gewoon weten hoe het met je gaat.' zeg ik en het blijkt haar wat gerust te stellen. 'Het gaat goed met me.' zegt ze bijna overtuigend, maar ik heb geleerd dat je niet iedereen moet geloven op zijn woord, kijk eerst in iemands ogen daar schuilt de waarheid. Er zit geen twinkeling in Julia's ogen, haar ogen staan dof, haar mond lacht maar haar ogen niet. 'Waarom lieg je?' vraag ik gekwetst. Ik zie dat ze slikt. 'Ik lieg niet.' zegt ze zacht. 'Waarom vertrouw je ons niet?' vraag ik door, ze snapt niet dat we haar écht willen helpen. Het deed me zoveel pijn toen ik zag dat ze wilde springen, ik dacht dat ze net zoals al die andere meisjes was, eerst ons vertrouwen winnen en daarna alles doorlullen aan de paparazzi, maar Julia is anders, ze is kwetsbaar, ze kan dit niet alleen. 'Je snapt het niet.' zegt ze, ik kijk haar aan en ik zie dat ze moeite heeft om haar tranen in te houden. 'Julia we zijn hier om je te helpen, leg het me uit, vertrouw me alsjeblieft.' zeg ik hulpeloos. 'Het valt niet uit te leggen, je weet niet hoe het voelt, je kunt het niet begrijpen als jullie dat wel konden had ik jullie al lang al in vertrouwen genomen.' zegt ze met een trillende stem. 'Maar Julia we houden van je, ik houd van je, we gaan kapot , omdat we niet weten wat er met je is, we proberen je te helpen maar je laat ons niet toe.' ik voel dat ik ook moeite heb om mijn tranen in te houden. 'Zayn ik ben een probleemkind met een depressie, niemand kan van mij houden, ik kan het niet, sorry.' En zodra ze de laatste woorden heeft uitgesproken staat ze op en loopt ze naar de slaapkamer.Ik merk dat er een traan uit mijn ooghoek ontsnapt en over mijn wang glijdt. Ik hoor dat er op de deur wordt geklopt, snel veeg ik mijn tranen weg en loop ik naar de deur. Ik doe de deur open en ik zie Liam staan, meteen voel ik weer tranen opkomen. Liam loopt langs me heen naar binnen en ik sluit de deur. 'Liam ik weet niet wat ik moet doen,' zeg ik met een trillende stem. Liam spreidt zijn armen en ik knuffel hem. Mensen denken misschien dat dit 'gay' is, maar nu heb ik het nodig. 'Ze vindt zichzelf een probleem kind en daarom kunnen we niet van haar houden.' zeg ik zachtjes. Hoe kan ze zichzelf een probleemkind noemen? 'Zayn luister, we gaan er alles aan doen om haar te helpen, oke?' zegt Liam streng. 'Ja,' zeg ik al wat zelfverzekerder. Liam laat me los en ik kijk naar de grond. 'Ik ga weer terug naar Ashton, red jij het hier?,' zegt/vraagt Liam. Ik knik 'ja' en Liam loopt naar de deur en verdwijnt de gang in. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden, daarna loop ik naar de slaapkamer en zie ik Julia helemaal in een bolletje op het bed liggen. Ze zit gevangen in zichzelf en tot nu toe is er nog niemand geweest die haar kon bevrijden. Ik loop naar mijn tas en haal er een jogginsbroek uit, snel trek ik hem aan en doe ik mijn shirt uit. Voorzichtig leg ik de deken over Julia heen en daarna ga ik zelf ook in bed liggen. Het liefst wil ik mijn arm om haar heen slaan, maar ik ben bang dat ze wakker wordt. Ik sluit mijn ogen en na een paar minuten val ik slaap.

___________________________________

Heeeey,Goed hea ik heb een keer een andere pov gedaaaan :) Oke ik praat tegen niemand want iedereen is afgehaakt omdat 't zo slecht is... maar ja, niet elk boek kan een succes worden al hoop je dat wel. Als iemand dit hoofdstuk nog wel leest. Dankjeeee ik doe wel mijn best op dit boek en ik vind er super als je het tot hier toe nog steeds leest💕

xx