Voordat ik ga (Ft. 5SOS en 1D)

Chapter 11

*10 uur laterrrr*

pov Julia

We lopen naar de uitgang van het vliegveld. Ja, dit is wat je denkt, we zijn in Nederland... Ik wil durf eigenlijk niet, maar de jongens blijven maar zeggen dat het goed komt. De jongens lopen appart naar buiten anders valt het wel heel erg op als er 9 jongens ergens naar buiten lopen.

Ik loop met Harry naar de auto, het is best ongemakkelijk, want ja hij blijft een van mijn idolen. Er staat een grote zwarte auto voor de ingang waar we Don bij zien staan. (A/N geen idee of dat echt zijn naam is, ik dacht dat het zoiets was) We lopen naar de auto en stappen in. Ashton, Michael en Niall zitten al in de auto we moeten dus nog wachten op Louis, Zayn, Calum, Luke en Liam.

Al snel komen de andere en gaan we naar mijn huis rijden... Ik heb Don gezegt waar ik woon en hij heeft het ingesteld op de TomTom dus ik denk dat we er over een half uurtje wel zijn. Iedereen is stil ik merk wel dat de jongens naar me kijken maar ik kijk niet naar hun.

Zodra we voor mijn huis stoppen begin ik te beven ik ben bang... 'Hey, keep calm everything is gonna be alright Juul.' zegt Liam gerust stellend. Ik knik maar in mijn hoofd schreeuwt een stemmetje dat het helemaal niet goed komt. De jongens overleggen wat en dan staan Ashton en Louis op en doen ze de auto deur open en stappen ze uit. Ik wil ook opstaan maar Michael en Harry houden me tegen. 'Louis and Ashton are going to your parents first.' legt Luke uit. Ik antwoord niet en staar naar de grond.

Aan de ene kant wil ik nu naar mijn ouders ik wil naar ze toe gaan, ik wil ze knuffelen en ze vertellen hoeveel ik van ze hou, maar aan de andere kant kan dat niet, niet nu dat ik dagen weg geweest ben, wat ik heb gedaan is niet goed te praten.

Louis en Ashton zijn al een tijdje weg en de rest van de jongens probeert mij ondertussen gerust te stellen. Van buiten af hoor ik dat er iemand op de ramen begint te bonken. Ik kijk uit het raam en ik zie Bram staan.

Ik sta op gooi de auto deur open wardoor Bram nog maar net opzij kan springen. 'Bram!' roep ik. 'Julia!' roept Bram met tranen in zijn ogen. Ik stap de auto uit en gelijk voel ik 2 armen om me heen. Ik begin te huilen. 'Waarom was je weg?' vraagt Bram snikkend. Inplaats van antwoord te geven druk ik hem wat steviger tegen me aan. Ik hoor de voordeur open gaan en al snel voel ik nog mer armen om me heen. 'Papa, mama.' fluister ik huilend. 'Julia.' fluisteren mijn ouders met een trillende stem.

*

Ik weet niet hoelang we zo staan maar uit eindelijk probeer ik me los te wurmen uit de greep van Bram en mijn ouders. Ik zie dat de jongens uit de auto gestapt zijn en ze staan met tranen in hun ogen naar me te kijken.

'Kom Juul we gaan naar binnen.' zegt mijn vader. Ik trek Niall aan zijn hand mee als teken dat ze mee moeten gaan aangezien ze niks verstaan van Nederlands sprekende mensen. Ik loop met de jongens achter Bram en mijn ouders aan naar binnen.

Ik ga op de bank zitten en ik gebaar naar de jongens dat ze ook op de bank kunnen zitten. We zitten met z'n alle opgepropt op de bank en mijn ouders zitten op de stoelen tegenover de bank, Bram ging naar boven, want dat moest van mijn moeder. Ik kijk naar de grond ik geloof dat dat mijn nieuwe hobby is geworden. Ik durf mijn ouders niet aan te kijken, ik durf niks te zeggen ze zijn waarschijnlijk heel boos op me.

'Uhm Juul Louis en Ashton hebben net met ons gepraat, ze vinden dat je tijd moet hebben om iets te verwerken. We snappen dat je iets heftigs moet verwerken, maar wat die jongens hadden voorgesteld gaat wel snel.' zegt mijn vader. 'What did they say? Uh ik bedoel, wat zeiden ze?' vraag ik. 'Ze hebben voorgesteld om jou mee te nemen.' zegt mijn moeder met tranen in haar ogen. 'Waar heen?' vraag ik, ik heb echt geen idee waar ze het over hebben. 'Ze hebben voorgesteld om je mee te nemen op tour voor een jaar.' zegt mijn moeder zachtjes. Ik weet niet hoe ik moet reageren. De tour begint over 5 dagen. Dit willen ze zichzelf niet aandoen. Mijn ouders vinden het waarschijnlijk niet eens goed en wil ik dit wel... 'We hebben ja gezegt je mag mee. Je hebt het nodig.' zegt mijn vader net zo zachtjes als dat mijn moeder deed. Ik zit verbaast voor me uit te kijken omdat ik niet weet of ik nou blij moet zijn of zou moeten huilen. 'Ik denk niet dat we hoeven te vragen of je wilt.' zegt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd. 'Je gaat over 2 dagen naar de jongens toe, eerst moet Aya van alles op de hoogte zijn ze komt morgen terug van Londen omdat we willen dat jullie elkaar nog spreken.' zegt mijn vader serieus. Ik knik weer en ik kijk naar de jongens ze snappen helemaal niks van wat er net gezegt werd maar dat, maakt niet uit. 'Thanks boys.' zeg ik. 'No problem.' zegt Liam glimlachend.

**

We staan met z'n alle voor de grote zwarte auto. Don was even ergens heen gereden met Paul ik weet niet waarheen maar dat maakt niet uit. Ik zie ze allemaal over 2 dagen weer maar alsnog wil ik niet dat ze weg gaan, ik heb ze nog niet genoeg kunnen bedanken. 'We see you about 2 days.' zegt Zayn terwijl hij me knuffelt, ik knuffel hem terug. 'Yeah I know, thanks for everything Zayn thanks for saving my life.' zeg ik. Zayn reageert niet, maar dat snap ik, het is raar om te zeggen geen probleem ofzo. Ik laat Zayn los en Calum komt al naar me toe gerent. Hij knuffelt me bijna helemaal plat. 'I see you later.' zeg ik. 'Yeah.' zegt Calum blij.

Als ik alle jongens een knuffel heb gegeven stappen ze in en rijden ze weg. 'Tot over 2 dagen.' fluister ik als de auto helemaal uit het zicht is. Ik loop naar binnen en mijn ouders hebben gezegt dat we doen alsof er niks aan de hand is, dat is best moeilijk...

_______________________________

Oke slecht hoofdstuk haha sorryy....

Vote/comment?

love for you♥