Φλεβάρης 1960: Μια νεαρή γυναίκα μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένη από πτώση. Ο Κύκλος ανοίγει.
Πρωτοχρονιά 1987: Στην έπαυλη του μεγαλοκατασκευαστή Διονύση Ναρσή, δεκάδες καλεσμένοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Παράγγειλε ένα χυμό και άπλωσε το βλέμμα της στο μεγάλο παράθυρο προς τη θάλασσα.
Σε λίγο μια αντρική φωνή διέκοψε το ρεμβασμό της.
"Είχες καλό ταξίδι ; καλησπέρα"
Η Φωνή του Κώστα Δέσπου είχε μια χροιά επιβλητική και μια βραχνάδα που της έδινε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η Θάλεια σηκώθηκε να τον υποδεχτεί.
"Καλώς ήρθατε, ναι ήταν ήσυχο το ταξίδι, ο καιρός ευτυχώς καλός"
Κάθισαν σε ένα όμορφο ξύλινο οβάλ τραπέζι και ο Δέσπος παράγγειλε και αυτός το ποτό του. Η Θάλεια τον ρώτησε αν πήγε στο φόρουμ.
"Ναι πέρασα, το κυριότερο είδα κάποιους ανθρώπους, αυτό για μένα ήταν ας πούμε η αποστολή μου, έτσι κι αλλιώς έχουμε εκεί εκπροσώπηση και θα μιλήσει κάποιος δικός μας".
Ήταν σειρά του να ρωτήσει:
"Εσύ έχεις κάποιο ιδιαίτερο νέο;"
"Είναι νωρίς ακόμα, αργότερα..."
Η Θάλεια τον ρώτησε:
"Φέρατε αυτό που σας ζήτησα;"
Ο Δέσπος έβγαλε από τον χαρτοφύλακά του έναν φάκελο με έγγραφα, τον έδωσε στα χέρια της λέγοντας
"Είναι όλα εδώ. Οι υποτιθέμενες πρώτες μας προτάσεις για το έργο που θα δημοπρατηθεί. Τα κρίσιμα σημεία των εκπτώσεων που σχεδιάζουμε να δώσουμε, τα αντισταθμιστικά οφέλη, όλο το εικονικό σκηνικό των πρώτων σχεδίων μας"
Η Θάλεια πήρε το φάκελο. Στο πρόσωπό της αποτυπώθηκε ένα σκληρό χαμόγελο.
"Πολύ ωραία, θα παραδοθεί απόψε στα χέρια του ενδιαφερομένου και μάλιστα εμπιστευτικά" του απάντησε με το υπονοούμενο να αιωρείται κυρίαρχα στον αέρα.
Ο Δέσπος ακολούθησε το χαμόγελό της με έκδηλη την ικανοποίηση στο πρόσωπό του.
Συνέχισαν την κουβέντα τους για λίγο ακόμα. Εκείνος κάποια στιγμή σηκώθηκε, ήταν ώρα να αποχαιρετίσει.
