Ο Κύκλος που κλείνει

Κεφάλαιο 22: Τρία πρόσωπα στον ίδιο κύκλο

Τετάρτη το πρωί στα "Εσπερινά Νέα", ο Λευτέρης Ζησιμόπουλος, ο "Γέρος" απολάμβανε τον πρώτο καφέ της μέρας. Ανάλογα με τη ροή της δουλειάς του θα πήγαιναν και οι επόμενοι καφέδες. Ο Τίμος καθόταν αντίκρυ μπροστά απ' το γραφείο του. Πολλές φορές τον καλούσε να οργανώσουν το πρόγραμμα της δουλειάς τους. Έτσι και σήμερα. Ο "Γέρος" έριξε μια φευγαλέα ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων μπροστά του. Χωρίς να κοιτάξει στον Τίμο ακούστηκε:

"Χαμός γίνεται με την απόφαση της Κυβέρνησης για την μεγάλη σύμβαση με τα Αεροδρόμια"

"Λογικό το ακούω", απάντησε ο Τίμος.

"Στη Θεσσαλονίκη έχει ένα φόρουμ στο Επιμελητήριο με θέμα το πρόγραμμα των επενδύσεων. Αυτό θα κυριαρχήσει. Ξέρεις θα μαζευτούν οι μνηστήρες..."

"Οι επίδοξοι ανάδοχοι;"

"Ε σίγουρα, άρχισε το παιχνίδι Τίμο...!", του είπε με την χαρακτηριστική του φωνή σαν ήθελε να επισημάνει κάτι σημαντικό. Συνέχισε:

"Δεν μου λες εσύ τι κάνεις αυτόν τον καιρό; τα δούλεψες τα ασφαλιστικά; να ξέρεις ετοιμάζουν νομοσχέδιο", τον ρώτησε.

"Αυτό ήρθα να σας πω και να σας κάνω μια πρόταση, να καταθέσω ένα αίτημα, να το πω έτσι.

Ο "Γέρος" τον κοίταξε πάνω απ'  τα γυαλιά του.

"Τι πρόταση; ακούω"

"Με βάση ένα γεγονός, τυχαίο, έπεσα πάνω σε μια υπόθεση που είχε κάνει πάταγο πριν χρόνια"

"Δηλαδή;"

Ο Τίμος του είπε για τον Λεμπεδιωτάκη. Ο "Γέρος" σούφρωσε τα χείλη του.

"Αν σου πω ότι την θυμόμουνα ψέματα θα έλεγα, λοιπόν;"

"Έκανα μερικές συναντήσεις με πρόσωπα της εποχής, ο θάνατός του, όπως σας είπα, δεν ήταν καθαρός, τότε μάλιστα κυριαρχούσε στην επικαιρότητα"

"Κατάλαβα και;"

"Θέλω να ξεκινήσω μια ιστορική έρευνα για τον θάνατό του αλλά και την προσωπικότητά του, και μόλις την ολοκληρώσω να την δημοσιεύσουμε στην εφημερίδα"

"Δεν έχω αντίρρηση", του είπε ο Ζησιμόπουλος, "έχεις μαζέψει στοιχεία;"

"Είδα ένα-δύο ανθρώπους, ίσως υπάρξει συνέχεια, έχω ήδη αρχίσει να συγκεντρώνω στοιχεία. Καιρό έχουμε να κάνουμε ένα ιστορικό εργατικό θέμα"

"Ναι, δεν έχεις άδικο. Είπες για τον θάνατό του. Τώρα που το λες θυμάμαι έναν συνδικαλιστή που είχε σκοτωθεί τότε μετά από μια μεγάλη απεργία. Τότε ήμουνα ...36. Μάλιστα μόλις είχα ένα χρόνο στην εφημερίδα αλλά δεν έμαθα ποτέ τίποτα περισσότερο. Να κάνεις ένα φάκελο, να μαζεύεις τα στοιχεία και να με κρατάς ενήμερο. Πότε βλέπεις να το κλείνουμε ;"