Chapter IV

35 2 0
                                    


Nakatitig pa rin si Arthur sa mga nakalatag na pictures sa mesa. These photographs were delivered today by his secretary. Hindi niya alam kung paniniwalaan ba niya ang mga pictures o ano.

It was two weeks ago when his tita Clarisa talked to him about his cousin. She was asking for help or some kind of intervention.  Sobrang tigas na daw ng ulo ng pinsan niya at parati na lang sila na sinusuway. Lately may kinababaliwan daw itong babae.

And Arthur was already staring at the girl's pretty face on the photograph. Naalala pa niya ang usapan nila ng secretary niya after he ordered him to follow his cousin's activities.

"Sa two weeks po na pagsunod ko sa kanya sir masasabi kong may kakaiba silang relasyon ng babae."

"Wala ba siyang kinitang iba bukod sa babae?" Tanong niya habang tanaw ang city lights sa ibaba ng condo niya.

Tumikhim ang secretary niya. "Bukod po sa ilang kaibigan niya, wala na pong iba."

Kung pagbabasehan ang mga pictures, he could say na tama nga ang sinabi ng kanyang secretary. All of the pictures contained the proofs. Some of the picture shows the two of them eating, minsan sa kotse. Ang ilan sa university. These type of photos were innocent. But the other half were not. It evoked a different meaning.

May isang picture na sobrang nagdulot ng galit sa loob niya. It was the picture of her accepting money at the doorway of his cousin's unit. Ilan pictures din ang nagpapakita na parating pumupunta ang babae doon sa unit. At hindi siya pinanganak kahapon para hindi maintindihan kung ano ang mga nasa picture. Ano naman ang gagawin nila sa loob ng kwarto na silang dalawa lang? Magdasal ng rosaryo? Imposible!

Sigurado siyang ito ang babaeng kinababaliwan ng kanyang pinsan at posibleng sisira pa sa magandang buhay nito.

"Tita Clarisa has every reason to be alarmed," he said to himself while staring at the next picture.

Mukhang hindi lang sa pinsan niya busy ang babae dahil nakita rin itong may kausap na ibang lalaki na inaabutan din siya ng pera. Sinubukang kausapin ng secretary niya ang mga lalaki ngunit wala naman daw itong makuhang matinong sagot. Halatang may pinagtatakpan.

Then a memory flashed to him. And it hit him. Two weeks ago back at the coffee shop. When he happened to eavesdrop to that particular conversation. That time he did not understand anything but now everything made sense.

"Well, it's seems that I have to meet you soon Selestina Miranda."

Not Like the MoviesOnde histórias criam vida. Descubra agora