Ο Κύκλος που κλείνει

Κεφάλαιο 21: Η Θεσσαλονίκη περιμένει

Η βδομάδα που έτρεχε ξεκίνησε για την Θάλεια με διάφορες σκέψεις. Πολλά γύριζαν στο μυαλό της. Μέτραγε διαθέσεις και προβληματισμούς. Κάποιες φορές ένιωθε να μπλοκάρει ο νους της. Πήρε την απόφαση να βάλει στην άκρη όλη αυτή τη σύγχυση που έπαιζε μαζί της ένα ενοχλητικό κρυφτούλι. Τα περιθώρια δεν ήταν πολλά. Την Κυριακή βρέθηκαν από κοντά με τον Κώστα τον Δέσπο σε μια συνάντηση έξω. Τον άνθρωπο που την ένωνε με την Γερμανική εταιρεία.

"Θα προχωρήσεις Θάλεια;" ήταν κάποια στιγμή η ερώτησή του.

"Ναι, είμαι αποφασισμένη", του απάντησε χωρίς περιστροφές.

"Θα μπορούσα να μην στην κάνω αυτήν την ερώτηση, καθώς... δεν με συμφέρει να την διατυπώσω. Όμως πες το αμεσότητα, πες το ευαισθησία, θα στην πω."

"Σας ακούω..."

"Πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του Ναρσή σε σημείο να μην μπορεί εύκολα να την ελέγξει... είσαι έτοιμη για αυτό;"

Τον κοίταξε ίσια στα μάτια με εκείνο το σκληρό βλέμμα που ώρες-ώρες απλώνονταν στο όμορφο πρόσωπό της.

"Όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε....!" του απάντησε.

Την κοίταξε προσεκτικά. Στα μάτια της διέκρινε κάτι που δεν μπορούσε να εξηγήσει. Ίσως και να τον τρόμαζε λίγο.  Έμπειρο τσακάλι της αγοράς ο Κώστας Δέσπος, μπορούσε να διακρίνει στο βάθος τα κίνητρα όσων συναλλάσσονταν μαζί του. Εδώ έπεφτε σε κάτι που τον ξένιζε. Σαν κάτι να του διέφευγε στη Θάλεια Μαζαράκη. Με τόσους άλλους που έστησε τέτοιο παρασκήνιο τα κίνητρα ήταν συνηθισμένα. Είτε χρηματισμός είτε άλλου είδους εξυπηρέτηση ή ανταλλαγή. Στις δουλείες που ήταν χρεωμένος, κάθε λάθος είχε κόστος μεγάλο και εδώ αυτό το αδιευκρίνιστο που διέκρινε στην "συνεργάτιδά" τους τον ανησυχούσε.

"Εντάξει....! προχωράμε λοιπόν...!" της απάντησε.

Η σκέψη της επέστρεψε στο τώρα. Έκλεισε το φάκελο που είχε μπροστά της και σηκώθηκε απ το γραφείο της. Βγήκε στο διάδρομο και ανέβηκε στο γραφείο του Υπουργού. Βρήκε την ιδιαιτέρα του γραμματέα εκεί.

"Είναι μέσα ο κ. Υπουργός ;"

"Ναι, μέσα είναι, μόνος νομίζω"

"Θα τον ενημερώσεις αν μπορώ να περάσω;"

"Ναι μισό λεπτό".

Η Γραμματέας του Κοντοδήμου μπήκε στο γραφείο του. Σε λίγο επέστρεψε.

"Πέρασε Θάλεια, σε περιμένει".