Yan odaya gitmiştim. Atarlı atarlı kalkıp dış kapıdan çıkacakken gidecek başka bir yerim olmadığı için sinirle yan odaya girmiştim.
Şimdi de sinir ve utançtan dolayı hüngür hüngür ağlıyordum.
"Ama Jaemin, andım olsun, benim kapıma gelirsen bir gün, köpek gibi yalvaracaksın seninle çıkmam için, o zaman da ben seni evcil hayvanım olarak gördüğümü söyleyeceğim." İçeriye bağırdım, Jaemin'in duyması için.
"Ya Renjun, yapma. Onu söylemek istememiştim biliyorsun."
"Sus sus. Ben yeni insan oldum. Sen bana hayvan dedin. Bunu asla unutmayacağım." Dedim, ses tonumu düşürerek devam ettim, "evlendiğimizde de kafana kakacağım."
"Seni duyabiliyorum." Jaemin kafasını kapıdan uzatıp sırıttı.
"Sus be!" Kafasına yastığı atıp bağırdım.
"Hahaha! Tamam." Jaemin odadan çıktı.
Kırık kalbimle, yastığı attığım için kalan yorgana sarılıp ağladım.
Kalbim acıyordu.
