TFE 32: Raining Bullets

Start from the beginning
                                    

Habang nasa kotse ay hindi lamang umiimik ang dalaga...

Gusto niyang kalimutan ang lahat ng mga nangyari sa kanya doon sa lugar, at nais niya 'ring makaalis na mula 'rito...

She wanted to let out her emotions, ngunit pinipigilan niya nalamang ito, at mas pinili niya nalamang ang manahimik...

"Isa ka sa kanila noh?"

The driver suddenly asked her.

Bagay na kaagad namang ikinataka ng dalaga.

"P--Po?"

The driver smirked...

"Ang cute mo palang dalaga sa personal," wika nito.
"Alam mo, isa ka talaga sa mga paborito ko eh. Even though, mostly, all you do is cry and scream. Sa lahat ng mga karakter, parang ikaw talaga ang pinaka-relatable," anitong muli.

Dahil dito'y mas lalo lamang na nag-taka si Florelyn.

"A--Ano pong ibig niyong sabihin? H--Hindi ko po kayo maintindihan..." Aniya.

But the man just continued talking, not even paying attention about her questions.
"Yan nga pala ang anak kong si George. At ang pangalan ko naman ay Louie," says the guy, introducing himself and his own son to Florelyn.
"You know, it's really a dream come true seeing you here, face-to-face. Gusto ka nga 'ring makita ng asawa ko eh. Kaso... Sa kasamaang palad, hindi siya nakapasa sa auditions, kaya kami ng anak kong si George lamang ang nakapag-guest star dito," monologo nitong iniwikang muli.

Hanggang ngayon ay wala pa'ring maintindihan si Florelyn sa mga kung ano-anong pinagsasasabi noong mama.

Ngunit iisa lang ang nararamdaman niya...

Takot...

"K--Kuya? D--Dito nalang po ako..." Says Florelyn.

May halong pagtataka namang napatingin sa kanya iyong lalake.
"Bakit? Ayaw mo bang ihatid ka na namin sa inyo?"

Florelyn suddenly flinched when the little boy grabbed her shoulder.
"Laro ho muna tayo ate, please?" Sabi pa nito, na umaaktong parang isang inosenteng bata lamang.

Ngunit sa mga oras na iyo'y hindi na mapakali pa si Florelyn.

"S--Sino ba kayo?" May halong kaba at takot niyang takot.

And in just a few seconds, ay mas lumawak lamang ang mga ngiti mula sa labi noong lalake...

"I thought you'd never ask," wika nito.

At matapos iyo'y bigla nalamang nakaramdam ng hapdi mula sa kanyang tagiliran ang dalaga...

Hanggang sa unti-unti na siyang nakakaramdam ng sakit mula 'rito.

She slowly titled her head to look at the boy beside her.

At kagaya ng ama nito ay naka-suot na'rin ito ng isang napaka-lawak na ngiti.

Ngunit ang mas nagpa-gulat sa dalaga ay nang makitang may naka-baon na pala sa kanyang isang kutsilyo.

Hindi niya namalayang sinaksak na pala siya noong bata.

"We've been expecting you," says the little boy. "Florelyn..."



~ ××× ~






Bestroleinlife
Presents









" THE FINAL EXAM "









The Final ExamWhere stories live. Discover now