〰️6.〰️

194 49 3
                                    

Hatırlatma:

Tae gülümseyerek ayağa kalktı onunla birlikte bende ayağa kalktım ve denize doğru yürümeye başladık bir anda elimi tutarak bana döndü.

"Arkadaştan ötesine geçmek ister miydin Hana?"

Gerçek hayat:

Taehyung bana bakarak konuştuğunda gerçekten bana mı söylüyor diye emin olmak istercesine gözlerinin içine baktım. Ama ısrarla o da benim gözlerime bakıyordu.

"Taehyung bu benim için çok ani oldu yani daha yeni tanıştık hatta tanıştık bile sayılmaz bu yüzden zaman ver olur mu?"

Dediğimde beni anlayışla karşılamış gibi görünüyordu. Kolumu tuttu ve cebinden kalem çıkararak koluma bir şeyler yazmaya başladı.

"Bu telefon numaram eğer beni unutmazsan konuşmaya ihtiyacın olduğunda beni ara."

Diyerek bana göz kırptı ve arkasını dönerek gitti.

Bense aptal aptal demin ne oldu? Diye düşünüyordum ki havanın da kararmasıyla kendime gelmiştim. Hava karadığı için birazcık korkuyor olabilirdim ama evim çokta uzak sayılmazdı bu yüzden sorun etmiyordum.

Tam bir kaç adım atmıştım ki yanımda yürüyen birini fark ettim adımlarımı durdum o da durmuştu kafamı çevirdiğimde yoongi'yi görmeyi asla beklemiyordum. Herkes olabilirdi ama onu hiç beklemiyordum.

"Rezil prenses beni gördüğüne şaşırmış gibisin?"

"Yoo! Niye şaşırcakmışım ki?"

"O zaman ağzını kapat ve yanlış anlaşılmalara sebep olma!"

Dediğinde elimle ağzımı kapatmıştım çünkü beyin fonksiyonlarım sebepsizce durmuş gibi hissediyordum. Ağzımın kendi kendine kapanacağını sanmıyordum

"Hava da karardı seni evine kadar bırakmamı ister misin?"

Dürüst olmak gerekirse onu yanımda istemiyordum ama kendim gidemeyecek kadar da korkuyordum.
Sadece kafamı sallayabilmiştim

Bir süre sessizce yürüdük evime yaklaşmıştır ancak onun evimi bilmesini istemiyordum.

" Yoongi evim hemen şurası istersen sen artık git."

Dedim başkasının evini göstererek

"Pekala o zaman sakarlık yapmadan evine ulaş rezil prenses."

İnsan Bi iyi akşamlar gibi bir şeyler derdi. Tam gidecekken ona çelme takmaya çalıştım. Ama nedense düşen yine ben olmuştum.

"Sana sakarlık yapma dememiş miydim?" diyerek bana gülüyordu.

Böyle tanışmamış olsaydık onun o gülüşünü yerdim ama neyse...
Beyefendi beni kaldırmaya bile çalışmamıştı.Zaten ben kalkarım ona ihtiyacım da yoktu. Hızla ayağa kalkarak ona döndüm.

"Bu gülüşlerinin ağlamaya dönüşmesini istemiyorsan benimle uğraşmazsın Bay Min"

Seni takmıyorum dercesine bir gülüş attığında (medya) suratına vurmak istiyordum.

"Seninle uğraşan ben değilim kendi kendi küçük düşürme derim. Ayrıca gülmeyen suratını da sonsuza kadar soldurabilirim."

Artık gitmesi gerekmez miydi? Gitmezse sinirden köpüren ben daha fazla duramayacaktım. Ama sadece bakıyordu nereye baktığına baktığımda kolumdaki numaraya çatık kaşlarla baktığını görmüştüm.

Elimle kolumu tutarak numarayı kapattım ve ona iyi akşamlar dileklerimi ileterek 'başkasının' apartmanına girdim ve gitmesini bekledim.

Hiç beklemeden o da arkasını dönerek oradan uzaklaştı. Gittiğinden tamamen emin olduğumda bende evimin yolunu tuttum.

Evde:

Yoora her zamanki gibi beni karşılanmıştır ve onu çok seviyordum. O da olmasa bu dünyada yapayalnızım.

"Yoora şu anda hiçbir yere gidemezsin sana anlatmam gerekenler var."

"Zaten bir yere gittiğim yok. Tam tersine senden hesap bekliyorum. Sadece doktora gitmiştin geldiğin saate bak. Bu kadar uzun süre konuştuğunuzu zannetmiyorum."

Ne çok konuşuyordu bu kız! Onu içeri itekledim ve karşılıklı oturduk doktorun benden istediklerini ve Yoongi ile aramızdaki iddiayı ona anlatmaya devam ediyordum ki sözümü kesti.

" Yanlış anlamadıysam sen bir sevgili arıyorsun"

Yani dercesine kafamı salladım.

"Hana senin şu sorunlu çocuk varya ona ne dersin?"

"Yoora o çocuğun adını ağzına bile alma"

"Zaten almadım ki sorunlu dedim duyduysan"

"Neyse ne! O benim düşmanım dedikçe sen bana git sevgili ol diyorsun"

"Ben sadece söyledim yakışıklı çocuk birbirinizi de tanıyorsunuz zaten"

"Hem sen niye çok tepki verdin ki"

" Kim ben mi çok tepki verdim hah?!"

"İyice delirdin ben odama çıkıyorum keyfine bak"

Adam durduğu yerde hayatımı bok ediyordu ya nerden çarptım ben buna.

Ertesi gün şirkette:

Her zamanki gibi şirketteki koridorları siliyorum. En azından ödemesi iyiydi yani diğer çalışanlar kadar ücret alıyordum. Beni bu duruma sokanı var ya...

"Hayır dedim ya! Böyle bir şey olmuyacak!"

"Ben çoktan ailene bir sevgilin olduğunu söyledim yoksa her şeyini kaybedicektin. Yapman gereken tek şey birini bulmak ve onunla evlenmek Yoongi!"

Yan odadan sesler geliyordu ve kim olsa benim yerimde kapı dinlerdi. Sonuçta temizlik yapıyordum ve kimse anlamazdı.

Kapıdan sinirle Yoongi çıktığında az çok neler olduğunu anlamıştım. Ve sanırım nasıl intikam alıcağımı da bulmuştum...

Selam Minnoşlarım...
Olaylar biraz yavaş ilerliyor farkındayım ama sabrın sonu...
Neyse işte ondan 😋

Yıldıza (⭐) basmayı unutmayın

*Öpüldünüz💋*



Menacing Game ✓Where stories live. Discover now