Hoofdstuk 98

993 28 1
                                    

Ik tuurde in het donker naar de plafond. Wat voelde ik me zo verlaten, zo eenzaam. Ik had hem gezien vandaag en hij heeft mij een raar gevoel bezorgd. Maar toch niet het gevoel die ik bij Rachid heb. Moulay je kunt niks doen, je krijgt me toch niet zover. Hij lijkt me gewoon een vette player niks minder niks meer, dacht ik en probeerde die gedachte van me af te schudden. Mounia merkte de dode stilte en de spanning tussen ons op. Ik wilde het allemaal negeren en aan leuke dingen denken daarom gingen mijn gedachtes automatisch naar Rachid en toverde ik een brede grijns maar Moulay zal wel denken waarom. Ik heb Rachid gemist, dacht ik en voelde een traan prikken achter mijn oogleden. Ik wilde die wegvegen tot ik mijn tel hoor over gaan. Ik haalde de telefoon vanonder mijn kussen vandaan en keek op de scherm 'Rachid' stond er op.. Met een goed gevoel nam ik op en en zei opgewekt

Dina: Hey Rachid..
Rachid: Hahaha zozo.. Jij bent wel opgewekt hoe is het meid?
Dina: ja toch, ewa je weet toch!
Rachid: Tuurlijk weet ik genoeg.. Maar alles goed verder?
Dina: Ja met jou ook.. Hoe was je dag verder?
Rachied: Lekker lekker. Maar ff een vraagje Dina.. Ik heb je gemist en mij vraag is of we morgen iets leuks kunnen gaan doen?
Dina: Rachid en school dan? Weekend net achter de rug, vorige week heb ik paar dagen gespijbeld. Dat wil ik echt niet doen en je weet laatste jaar.
Rachid: Klopt maar wat als we na schooltijd gaan?
Dina: Ik weet niet hoor. Ik durf eerlijk gezegd ook niet zo..
Rachid: Dina kom op hoelang moeten we dit volhouden?
Dina: Rachid je weet wat je moet doen dus val mij daarmee niet lastig.
Rachid: Dina je gaat te ver. Je doet alsof alles vanuit mijn kant moet komen. Ik wil trouwen met je en dat weet jij net zo goed als ik oke. Maar jij wilt daarvoor toch de tijd?
Dina: Klopt, sorry alleen mijn gevoelens laten mij niet.
Rachid: Ik weet je hebt ook gelijk hoor maar ik begrijp je wel. Ik zal je er niet meer mee lastigvallen tot we getrouwd zijn dan pas gaan we leuke dingen doen oke..
Dina: Rachid sorry, je moet gewoon mij begrijpen hoeveel moeite ik er mee heb. Wat als ik hem tegen kom. Ik zou niet weten wat ik moet doen. Ik ben gewoon benieuwd naar alles. Telkens wanneer ik denk dat ik nu de moed heb om tegen alles aan te kunnen gaan verzwak ik weer. Ik ben bang echt super bang..
Rachid: Doe rustig meid, doe gewoon rustig. Ik begrijp je volkomen. Je hebt gelijk maar ooit moeten we het bekendmaken en als jij er klaar voor bent Dina dan klop je maar bij mij aan.
Dina: Sorry Rachid maar je hebt ook gelijk. Ik moet sterk staan in mijn schoenen als we gewoon anders buiten Helmond gaan?
Rachid: is goed, dan doen we dat. Maar nog iets, zullen we het bekend maken. Als jij doet alsof er niks is. Mijn moeder en vader gaan naar je ouders toe en vragen het gewoon.
Dina: Je hebt gelijk. We kunnen het beter doen.
Rachid: Dus ik mag mijn ouders op de hoogte brengen?
Dina: Klopt, jij mag dat doen. Maar doe vooral rustig aan ik hou van je!
Rachid: Ik ook van jou Dina en ik zal rustig aan doen. Morgen hoelaat zie ik je?
Dina: Zeg het maar. Ben om half 2 klaar.
Rachid: Ik haal je op om half 2 van school goed?
Dina: Ik weet niet ben bang als iemand ons ziet.
Rachid: Kom op Dina.. Wat anders? Ik zal je beloven dat er niks gebeurd en ik sta om de hoek safi?
Dina: Is goed, niet showen voor de schoolpoort.
Rachid: Hahaha nee wees gerust, dat zal ik wel doen wanneer het bekend is oke.
Dina: oke hahaha love you thalla
Rachid: Ja love you to en slaap zoet engeltje..
Dina: Dank je kanjer bye bye en slaap lekker..
Rachid: Yeppaa Mwaaah
Dina: Doei Doei
Rachid: Doei..

Met een grote glimlach keek ik naar de lichtgevende scherm en dacht na. Oh morgen ga ik hem zien. Morgen gaan we iets leuks doen. Ik moet me over deze gevoelens zetten. Rachid en ik behoren tot elkaar en niemand anders zou tussen ons in komen. Als we niet voor elkaar bestemd waren dan zouden we nu niet weer terug bij elkaar zijn. Ik ben getrouwd, gescheiden en weer verliefd op de jongen van mijn jeugd. Nou ben nog steeds jong maar jullie snappen het wel.

Dus er kan niks anders zijn dan HET LOT en mijn geduld wordt beloond in sha Allah.

Laat komen wat komen wil: Zelfs de ergste dag gaat voorbij! (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu