الحلقة 8
فارس قاعد فى مكتبه دخل عليه صاحبه ظابط زيه
علاء:ممكن ادخل يا فارس بيه
فارس:تعالا يا علاء
علاء:ها ايه اخبارك شكلك كده مضايق
فارس:لا مافيش
علاء:متانكد
فارس:ايوة متانكد
علاء:لالا متانكد دى بتاعتى انا يا عم بقولك ماتجيى نمشى لو خلصت شغل
فارس:اه خلصت بس انا مش عايز اروح البيت
علاء:طب تعالا نروح اى كافتريا نقعد فيه
فارس:ماشى يلا
روفيدة كانت فى اوضتها سمعت حد بيخبط على الباب
روفيدة:مين
امينة:انا امينة يا ست روفيدة
روفيدة:طب افتحى الباب وادخلى
امينة(بعد مافتحت الباب):فاروق بيه عايزك فى مكتبه
روفيدة(فى سرها):اخيرا يا فاروق هشوفك وجها لوجه كنت مشتاقة اووى للحظة دى
روفيدة:طيب انا جاية معاكى
نزلت روفيدة مع امينه واصطحبتها الى مكتب فاروق
امينة:هو دا مكتبه بقى بس بقولك خليكى حذرة وانتى بتكلميها دا بيتنرفز عالطول
روفيدة:انتى هترعيبنى ليه
امينة:لا مش برعبك انا بقولك بس على طباعه
روفيدة:هو لوحده جوه
امينة:لا معاه مروان
روفيدة:طب كويس ادعيلى بقى
امينة:يلا ربنا معاك
اخافت روفيدة على غير عادتها من كلام امينة ولكنها حاولت ان تمحى هذا الخوف وخبطت واذن لها فاروق بالدخول ودخلت
فاروق:تعالى
روفيدة:حضرتك طلبتنى
فاوق:ايوة اقعدى الاول
قعدت روفيدة فى الكرسى المقابل لمروان ادام مكتب فاروق
فاروق:انا كنت عايز اقولك على الحياة فى الفيلا دى والقوانين والنظام الى الكل بيمشى عليه وانتى كمان هتمشى عليه علشان تستمرى هنا
روفيدة:وانا ان شاء الله همشى على النظام ده زى ما تحب حضرتك
فاروق:كويس اوى شكلك بنت مطيعه وعايزة تاكلى عيش
روفيدة:اكيد مين فى الدنيا دى مش عايز ياكل عيش
حدثها فاروق عن كيف تكون الحياة فى هذه الفيلا والنظام وكان يحدثها بكل كبرياء وهى
كانت تكتفى بهز راسها دليل على الموافقة على كلامه وكانت تريد ان ينهى حديثه ذاك باى طريقة
فهى تكره حتى عن تسمع صوته وهو يتكلم
فاروق:كويس نتكلم بقى فى المرتب الى هتاخديه قولى تحبى تاخدى كام
روفيدة:ممكن تقول حضرتك
فاروق:لا قولى انتى الى عايزاه
روفيدة:ممكن اقول مرتب انت فى دماغك تعطينى اعلى منه
فاروق(ضحك فاروق):شكلك زكية اوووى
روفيدة:دا مش زكاء بس الدنيا وخبراتها بتعلمنا كتير ولا ايه يا فاروق بيه يا ملك البيزنس
فاروق(بص ليها بصة اعجاب):3000جنيه كويسين فى الشهر
روفيدة:طب ماتعلى شوية
فاروق:5000ومافيش اعلى من كده اكيد انتى عارفة ان ملك البيزنس لما يقول كلمة مش بيرجع فيها
روفيدة:اكيد مش انا بس الى اعرف كل الناس تعرف كده
فاروق:ماشى يوم السبت فى كل اسبوع ليكى تخرجى فيه من الساعه 1ل8 وبعدها تكونى موجودة هنا
روفيدة:الى تشوفه حضرتك
فاروق:انا خلصت كلامى ممكن تتفضلى
روفيدة:ماشى
خرجت روفيدة وهى تنفخ فقد كاانت ماسكة نفسها بالعافية(اه يا فاروق كان نفسى امسك زمارة رقبتك واخنقك واخلص البشرية بقى منك بتكلمنى بكل كبرياء وانت احقر مخلوق شوفته فى حياتى بس هو الصبر وساعتها هتعرف قيمتك كويس)
كان على خارج برة شافها وهى ماشية وبتكلم نفسها
على:لا حول ولا قوة الا بالله انتى اتهبلتى
روفيدة(اتفزعت لما شافته):حرام عليك خضتنى
على:ايه يا بنتى شوفتى عفريت
روفيدة:لا بس اتخضيت مش اكتر
على:انتى كنت فين كده
روفيدة:كنت عند ابوك
على:بابا
روفيدة:اه
على(ضحك):قولتيلى بقى علشان كده بقولك بابا طباعه كده حازم اووى وصعب بس قلبه طيب وحنين جدا اوعى تزعلى منه لو كان شد عليكى اوى فى الكلام
روفيدة:لا عادى انا هطلع زمان مامتك صحيت
على:اوك وانا خارج تحبى اجبلك حاجة معايا وانا جاى
روفيدة(ابتسمت):تجبلى حاجة
على:عادى يعنى انا دايما بقول لروان كده وبتقولى حاتلى شيكولاته ها انتى بقى عايزة ايه
روفيدة:عايزة سلامتك
على:لالالا قولى اى حاجة نفسك فيها انا عارف انك مش بتخرجى
روفيدة:خلاص بدام انت مصمم حاتلى بسبوسة
على(بابتسامه):انتى بتحبيها
روفيدة(بدلع) \اوى اوى
على\احم احم انا ماشى سلام(ثم انصرف مسرعا)
روفيدة ضحكت مع نفسها(عليه النعمه الفيلا دى كلها مجانين ربنا يستر ومكونش مجنونة انا كمان)وبعدها طلعت لغرفة عزة
فى جامعه روان
سلمى \ عايزة المحاضرة بتاعه اول امبارح الى محضرتهاش
روان \ هتجيبيها امتى
سلمى \بكرة
روان \ بس انا عايزاها النهاردة علشان اذاكرها
سلمى \اممم طب هعمل ايه بقى
روان \مش عارفة طب ماتصوريها
سلمى \ لا ما انتى عارفة انا بحب انقلها بخط ايدى احسن وكمان انا ااصلا نظرى ضعيف والتصوير ده بالصعوبة لما اشوفه
روان \ طب هنعمل ايه
سلمى \ طب تعالى نروح اى كافتريا نقعد فيها وانقلها منك بس غير بتاعه الجامعه لانى مش بحب اقعد فيها
روان \ اوكشن يلا بينا
طرقت روفيدة باب غرفة عزة ودخلت
عزة \ كنتى فين يا روفيدة دا انا قولت اخيرا جه حد ليا يفضل قاعد معايا ويسلينى
روفيدة \ معلشى بقى يا زوزو قلبك ابيض اصل فاروق بيه كان عايزنى
انقلب وجه عزة ولاحظت ذلك روفيدة فعزة لاتطيقه حقا ولكنه عايشة معه فى بيت واحد من اجل ابنائها فقط
عزة \ وكان عايزك ليه
روفيدة \ كنا بس بنتفق على المرتب والاجازة
عزة \ ضيقك فى الكلام
روفيدة \ لا ابدا كان كلامه عادى
عزة \ اوعى لو ضيقك تزعلى نفسك ولا تعتبريه قال حاجة اصلا
روفيدة(حبت تنتهز الفرصه )\ هو انتوا زعلانين من بعض
عزة \ عادى يا بنتى هو اصلا حياتى كلها الشغل كانى مش مراته ام عياله وليه حق عليه
الى مصبرنى على حياتى دى على ومروان وروان
روفيدة \ ربنا يخليهم ليكى
عزة \يارب
روفيدة \ايه رايك ننزل انا وانتى نقعد فى الحديقة
عزة \لالا الدكتور مانع حاجة زى دى وموصى على اوى على كده
روفيدة \ يا ستى انا ممرضة وفاهمة فى الحاجات دى برضه
عزة \ بس لو على جه ولقانى تحت هيزعق
روفيدة \ متقلقيش هنطلع قبل ما يجى
عزة \ خلاص ماشى
فى الكافتريا عند فارس وعلاء
علاء\ مش عايز برضه تقولى مالك
فارس\ ياعم قولتلك مافيش صدقنى
علاء \ طب على راحتك عالعموم انا موجود فى اى وقت لو حبيت تفضفض بقى
فارس \ماشى
وجه الجرسون
الجرسون\طالباتكوا يا باشاوات
علاء\يا عم انت لسه من ايام الباشاوات
الجرسون\اهه تغير شوية
فارس\ ماشى يا سيدى حاتلنا بقى اتنين قهوة
الجرسون\ماشى اى حاجة تانية
فارس\لا متشكر
فى نفس الكافتريا بس على تربيزة تانية لسه بنتين بيقعدوا وهماااااااااااااااا روان وسلمى
روان\حلو المكان ده عرفتيه منين
سلمى\ جيته قبل كده مع لؤى اخويا
روان\اممم وهوعامل ايه دلوقتى
سلمى\كويس يا ستى بيحضر لفرحه الايام دى
روان\ بجد فرحه امته
سلمى\فى اول الشهر الجديد
روان\ربنا يتمم لييه على خير
سلمى \امين
جه الجرسون حط القهوة لفارس وعلاء وراح لتربيزة روان وسلمى
الجرسون\تحبووا تشربوا ايه
روان\عصير مانجو لو سمحت
الجرسون(وهو بيبص لسلمى)\ وحضرتك
سلمى\لا انا مش عايزة حاجة
مشى الجرسون بس وهو ماشى سمع فارس بينادى عليه
الجرسون\خير يا فندم
فارس\انا بشرب قهوة سكر زيادة ياريت تاخد ده وتغيرها
الجرسون(وهو بياخد القهوة ويحطها على الصينية الى فى ايده)\حاضر زى ما تحب حضرتك
بصوا بقى فارس وعلاء قاعدين على تربيزة جنب بتاعه روان وسلمى بالظبط
يعنى ظهر كرسى فارس فى ظهر كرسى روان بالظبط
روان\ماطلبتيش حاجة ليه يا بنتى
سلمى\انا مش عايزة ناو حاتى بقى انقل المحاضرة
روان(طلعت من شنطتها الكشكوا)\امسكى يكش يتمر
سلمى\هه خفة يا بت
جه الجرسون وبدل ما يحط لروان العصير اتلخبط وحط القهوة وروان كانت مشغولة فى الكلام مع سلمى
وراح لعند فارس وعمل كده برضه
فارس وران لاحظوا فى نفس الوقت ان الطلب الى طلبوها جه غلط
فارس\روان\جرسون
هما الاتنين اتلفتوا وبصوا لبعض
الجرسون\ايوة
فارس\انا مطلبتش عصير مانجه
روان\وانا مطلبتش قهوة
فارس وروان بصوا لبعض وابتسموا لانهم عرفوا ان طلبه وطلبها اتلخبطوا مع بعض
فارس(وهو لافت وشه ليهاوبيعطيها كوب العصير)\يبدو ان ده طلبك
روان(وهى لافته وشها ليه وبتعطيه فنجان القهوة)\ويبدو ان ده طلبك
اخدته روان منه وهو كمان اخده منها وهو بياخده فضل باصص اوى ليها اتكسفت اووى وعلاء لاحظ كده
علاء\ايه يا فارس هتفضل كده كتير
فارس\ها لا ابدا (اخد منها القهوة)اسف
روان(بابتسامة)لا عادى
التفت روان لوضعها الطبيعى وهو كذلك
سلمى\ايه الفيلم العربى الى حصل من شوية ده
روان\بقولك ايه خليكى فى المحاضرة الى بتنقليها دى وخلصينا علشان لو اتاخرت اكتر من كده اخواتى هيزعقوا
سلمى\ماشى ماشى اهربى بس بصراحة الواد موز ولا عينيه العسلى خطيرة
روان\يا لهوى عليكى انتى شوفتى عينيه
سلمى\اكيد
روان\طب خلصى اصل هنتفضح
سلمى\ماشى
كل ده كانوا بيتكلموا بهمس
رجعت سلمى تكمل كتابة اما روان فمسكت الشاليموه وفضلت تقلب فى العصير وهى كل شوية تفتكر الموقف وتبتسم
اما عند فارس
علاء\لا تصدق حلوة
فارس\هى مين دى
علاء\البت
فارس\بقولك ايه احترم نفسك عيب
علاء\يا واد
فارس\بقولك ايه انا ماشى
وقام من على الكرسى ومشى
علاء(بصوت عالى سمعته روان)\يافارس استنى
وحط الحساب على التربيزة وجرى علشان يلاحقه كل ده وروان متابعه وبتبص عليهم
سلمى\روان الكلمة دى ايه اصل مش فاهمها
وروان مش معاها خلاص بتبص على فارس الى علاء واقفه وكانوا بيتكلموا مع بعض بعيد
سلمى(بصت على نفس الاتجاه الى بتبص عليه)\هى وصلت للدرجة دى
روان\فى ايه
سلمى\فى انى بكلمك من الصبح وانتى مش معايا خالص
روان\بجد
سلمى\اه والنعمة بجد
روان\طب عايزة ايه
سلمى\قوليلى الكلمة دى ايه
قالتلها روان على الكلمة\ها خلاص اى خناقات تانية
سلمى\حاليا لا بس ممكن بعد شوية
روان\طيب
استكملت سلمى ما تفعله اما روان جت تبص علي فارس بس للاسف لقته مشى
روان(فى سرها)الله يخربيتك يا سلمى كان نفسى اشوفه كويس
اما فارس وعلاء ركبوا عربية فارس وانطلقوا الى بيتهم علاء شغل الكاست اما فارس فظل يفكر فى هذا الملاك الذى رأه
فى مكتب فاروق كان هو ومروان قاعدين لسه اتكلموا فى شوية حااجات كده وبعدها
فاروق(وهو يشعل سيجارة)\قولى يا مروان ايه رايك فى روفيدة دى
مروان\والله يا بابا انا ماتعملتش معااها خالص بس ماما مبسوطة منها اووى
فاروق(وكانه بيفكر فى حاجة)\شكلها بنت زكية اووى
مروان\بدام حضرتك شايف كده يبقى هى اكيد كده
فاروق\طيب بدام امك مبسوطة منها يبقى خلاص هو ده الى احنا عايزنه اهه نخلص من زن امك الى ما بيخلصش ابدا ده كل شوية انتوا مأهملنى والكلام الفاضى ده
مروان(انزعج من طريقة كلام ابيه على امه)\معلش يا بابا هى بتحس بالوحدة
فاروق\ماشى ماشى انا همشى لانى ورايا شغل
مروان\ماشى
خرج فاروق من المكتب ومروان ايضا لكن مروان صعد الى غرفته فدماغه وجعته من حديث ابيه اما فاروق خرج كانت عزة وروفيدة قاعدين فى الحديقة ولكنه لم يلاحظ ذلك وركب سيارته وانطلق انزعجت عزة من ذلك
روفيدة\مالك يا ماما
عزة\شوفتى يا روفيدة خرج من غير حتى ما يجى ويكلمنى
روفيدة\هو اصلا ما اخدش باله اننا قعدين
عزة\ولا حتى لو خد باله عادى انا اتعودت على كده
روفيدة(محاولة تغيير مجرى الحديث)\تحبى اعملك عصير
عزة\ماشى بس تشربى معايا
روفيدة\اكييييد
وصل فارس للفيلا وكانت سمية قاعده بانتظاره
سمية\اتاخرت كده ليه المفروض تيجى من ساعه ونص
فارس(بضيق)\كنت مع علاء
سمية\طب وليه ماتتصلش بيا تطمنى
فارس(وهو يمسك يد امه ويقبها)\انا اسف يا ست الكل غابت عنى ده
سمية\ماشى يا فارس انا هقوم اقولهم يجهزوا الغدا
فارس\ياريت
سمية\طيب
فارس\هو خالى فين
سمية\فى مكتبه
فارس\ماشى
اتجهت سمية الى المطبخ اما فارس ذهب الى مكتب خاله طرق الباب ودخل
حسين\تعالا يا فارس
فارس\قاعد هنا ليه لوحدك
حسين\قولت اجى اقرأ شوية لوحدى
فارس \اممم المهم انت كويس
حسين\اه كويس انت الى شكلك مش مظبوط
فارس\اصل حصل النهاردة موقف غريب اووى
حسين\طب يلا احكى ولا هتخبى على خالك
فارس\ وانا اقدر برضه انا عمرى ما خبيت عنك حاجة
فى الحديقة روفيدة جابت العصير ليها ولعزة وقعدوا يشربوا جه على فى الوقت ده وهو بينزل من عربيته شافهم انزعج اووى وراح ليهم
على(والشرارة بتطلع من عينه)\انتى ايه الى نزلك من فوق يا ماما
روفيدة\انا الى نزلتها
على\ وانتى ازاى تنزليها من غير ما تقوليلى
روفيدة\واقولك ازاى وانت مش موجود وكمان انا الممرضة بتاعتها وفاهمه كويس انا بعمل ايه
على(بتلقائية وبصوت عالى جد)\انتى غبية اصلا ومبتفهميش
ادمعت روفيدة فلاول مرة احد يعلى صوته عليها بهذه الطريقة ويهينها ايضا همت ان ترد عليها ولكنها احست ان لسانها قد شل عن الكلام ولم تحس بحالها الا وهى تركض وهى تبكى
عزة\كده يا على تزعلها اخص عليك
على(بندم)\ماكنش قصدى ابدا يا امى اتنرفزت لما لقيتك هنا والدكتور قايل الحركة مش كويسة علشانك وكمان الهوا ده ضرر عليكى
عزة\بس انا مرتاحة اووى كده هنا واتبسط اووى انها طلعتنى من السجن الى انا كنت عايشة فيه دا والله من يوم ما جت وانا بقيت مبسوطة اووى تيجى انت تزعلها
على\خلاص يا امى انا اسف
عزة\لا كلمة اسف دى تطلع تقولها ليها هيا مش انا
على(باستغراب)\ايه
عزة\ايوة يلا
على(بابتسامة)\حاضر
ترك على امه وتوجه الى غرفة روفيدة ولكنه تذكر شيئا غير مساره وذهب الى سيارته وفتح الباب الخلفى وطلع علبه البسبوسة الى كان جايبها ليها وذهب اليها0
