[ Verlies ]

16

"Dat is mijn man, Olivier," antwoord de vrouw en ik kijk haar verbaasd aan.

Ik draai me om naar Monster die mij een beetje verward aankijkt. "Is dat hem?" Vraag ik aan hem, maar hij schud zijn schouders.

"Kan ik jullie helpen?" Vraagt de vrouw en ze kijkt me van top tot teen aan.

"Ik uh..ik.. ik zoek een Mason en wij dachten dat hij hier woonde" mompel ik een beetje van slag.

Ik hoor zware voetstappen deze kant op lopen en de man komt naast haar staan. "Er woont hier geen Mason" zegt de man nors. De man zijn zwarte haren en snor geven hem een verwilderde blik.

"Het is hem niet" mompelt Evan dan en ik laat een diepe zucht. "Excuus voor het ongemak, we hadden vernomen dat hij hier woont" antwoord ik.

"De vorige eigenaar bedoel je? Hij is recent verhuist, wat een lief verhaal was dat ze" glimlacht ze en de man loopt weer naar binnen.

"De vorige eigenaar?" vraag ik als ik een beetje hoop hoor en ze knikt blij.

"Ja, de man is in contact gekomen met zijn kind en ze zijn sindsdien terug gereist naar de stad" zegt ze.

Ik bijt mijn onderlip in verbazing en ik knik "hartstikke bedankt voor uw informatie en fijne dagen" mompel ik. Ze knikt en sluit de deur.

"Dit is een eindeloze speurtocht " zeg ik tegen Monster en ik kijk om me heen. "Ik ga ergens wat eten"

Ik laat een zucht en volg het pad dieper het dorp in. Bizar voor woorden, hoe ga ik hem ooit vinden. Mijn moeder loopt gevaar en mijn vader is spoorloos.

"We need to think this through" roept Evan. De jongens volgen me beide met de auto en ik stop dan met lopen.

"Wat is er?" Vraagt Monster als hij uit de auto hangt. "Is het niet vreemd dat wij hier aan het zoeken zijn en niemand anders iets doet?" Vraag ik en ik draai me weer om

"Mijn oom, jouw vader Evan, hij ging gelijk door naar de kazerne, maar jou andere vader was daar helemaal niet" mompel ik.

"En wat doet de rest? Een beetje trainen om vervolgens niemand te gaan zoeken?" Vraag ik verward en ik schud mijn hoofd.

"Ze weten iets. Ze verbergen iets. Ze laten ons circles rijden om tijd te verdoen" zeg ik dan en ik loop terug naar het huis van de vrouw.

Ik bel opnieuw aan en ik wacht tot de deur weer open gaat. De vrouw kijkt verward en glimlacht "sorry kan ik nog iets voor u doen?" Vraagt ze en ik duw haar op zij. De vrouw botst tegen de muur aan en ik ren naar binnen.

"Cyenne!" Hoor ik Monster roepen en hij volgt me naar binnen. "Wat ben je aan het doen!" Roept hij meer dan hij vraagt.

Ik schud mijn hoofd en de vrouw komt naar binnen. Evan rent ook de woonkamer in en ik ga zitten op de bank.

"Ga je het me nog vertellen of niet?" Vraag ik en ik kijk haar aan. "Gaat iemand nog zijn mond open doen of moet ik het er uit trekken?"

De man genaamd Olivier komt vanuit de tuin naar binnen en kijkt ons verward aan.

"Wat is er aan de hand?" Vraagt hij en ik voel woede koken. "Waar is hij?" Vraag ik heel rustig en Monster blijft me verward aankijken.

"Wat is dit voor een gek spelletje. Ik ga de politie bellen als jullie niet heel snel uit ons huis verdwijnen!" Roept de vrouw.

"Het is al erg genoeg dat je staat te liegen maar je doet het verdomd goed ook" mompel ik met een glimlach. "Ik wil best het huis doorzoeken" zeg ik en ik sta op.

"Dit had niet mogen gebeuren. Hoe wist je het?" Vraagt de vrouw verward en ze gaat zitten op de stoel.

"Ik viel er bijna voor, maar niet helemaal" mompel ik en ik kijk naar de man. Olivier gaat rustig zitten en kijkt naar zijn vrouw.

"Wat is er aan de hand?" Vraagt hij en ze legt haar hand zijn been "het is wel echt voor mij" zegt ze en hij blijft haar gek aan kijken.

"Kan iemand uitleggen wat er aan de hand is?" Vraaft Evan dan en ik knik.

"Dat is Mason" mompel ik

-----
Eeeek nieuw hoofdstuk af eindelijk. De andere komt er ook binnen kort aan!!