[ Verlies ]

3.

Monsters pov

Cyenne loopt de klas uit en ik zie dat Liana achter haar aan rent.

Wat heb ik gezegd? Zij begon. Ik zucht diep. Dan voel ik een trilling door mijn arm gaan. Ik kijk op mijn horloge. Het is weer zo ver.

Ik steek mijn hand omhoog en de docent die nog verbaast is over wat er zojuist gebeurd is, kijkt me aan. 'Mag ik even naar het toilet?' Vraag ik. Ze knikt en ik sta op.

Als ik de klas uitloop zie ik dat Liana geschrokken tegen de muur staat. Ik loop naar haar toe.

'Mevrouw Thunder? Is alles goed?' Vraag ik. Ze draait zich om en kijkt me aan. Ze houdt haar hoofd schuin en bekijkt me van top tot teen.

'Sorry, wie ben jij?' Vraagt ze, terwijl ze mij nog steeds vreemd aan kijkt. 'Monster.' Antwoord ik. 'Iedereen noemt me Monster.' Ze knikt zachtjes. 'Heb ik jou niet eerder gezien?' Vraagt ze dan.

Ik buk snel mijn hoofd. Dit mag niet nu gebeuren. 'Ik zit bij uw dochter in de klas. Soms dan.' Antwoord ik. Ze maakt een hmm geluid. 'Ik moet gaan.' Zeg ik snel en ik loop door. 'Leuk je gekend te hebben Monster.'

Ik ren naar buiten, het schoolplein af, richting het park. Waar is ze? Ik kijk om me heen. Waarom moet ze ook altijd weglopen. Of te laat komen. Hier heb ik toch geen tijd voor! Ik grom zachtjes.

Dan hoor ik voetstappen. Ik verstop me snel achter een paar bosjes.

'Cyenne?' Hoor ik. Kae-us! Wat doet hij nou weer hier? En waarom is hij hier überhaupt. Hij hoort hier niet te zijn. Hij mag niet in haar buurt komen.

'Chaos?' Hoor ik Cyenne vragen. Ze heeft nog een bijnaam voor hem ook. Kan haar geen ongelijk geven. Hij is inderdaad Chaos. Voor iedereen om hem heen.

'Cyenne, ik moet je wat vertellen.' Zegt Kae-us. Ik denk het niet! Ik sta op en ik loop achter de bosjes vandaan.

'Ik- 'Kae-us!' Roep ik. Hij schrikt en draait zijn hoofd om. Achter hem zie ik Cyenne geïriteerd haar ogen rollen. Ik haat het als ze dat doet. Wie denkt ze wel niet dat ze is. En dan noemen ze mij Monster.

'Hier komen!' Roep ik naar hem. Zijn ogen worden groot en hij kijkt me aan met van die bambi ogen. Gelukkig werkt dat niet op mij. Wel bij de andere.

Ik trek mijn wenkbrauw omhoog en met veel tegenzin komt hij naar mij toe. Ik pak hem bij zijn kraag beet. 'Wat doe je hier!' Fluister ik. 'Je weet dat je hier niet mag komen. Daarnaast mag je niks zeggen. Moet ik de regels in je slaan?' Vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Dat dacht ik ook.' Ik laat hem weer los. 'Monster! Laat ons met rust.' Roept Cyenne dan. Ze wilt opstaan, maar Kae-us houd zijn hand omhoog. 'Het is niks Cyenne.' Zegt hij. Ze gaat weer zitten en kijkt naar ons.

'Ga naar huis Kae-us.' Zeg ik. Zonder te antwoorden loopt hij weg. Who got the power?

'Wacht Kae-us!' Cyenne staat op en rent naar hem toe. Kae-us draait zich om naar haar. 'Het is goed.' En dan loopt hij weg. Cyenne kijkt verbaast naar de jongen die wegloopt en dan draait ze zich om naar mij. Haar gezicht kijkt boos.

'Wat doe jij hier! Waarom stalk je mij!' Ze komt naar me toe en geeft me een duw. Er zit te weinig kracht in, want ik blijf stilstaan.

'Waarom ben jij hier?' Vraag ik. 'Beantwoord mijn vraag niet met een vraag!' Roept ze geïrriteerd. Ik kan het niet helpen om te grijnzen. Haar lichtroze haren zitten in een knot die bijna uit elkaar valt.

'Waarom staar je naar mij?' Vraagt ze dan. 'Ik kijk gewoon.' Antwoord ik en ik bijt op mijn lip. Ze is best schattig. Schattig vervelend.

'Stop!' Roept ze. Ik kijk haar verward aan. Haar wangen zijn rood. 'Wat deed ik?' Vraag ik verward. 'Niet zo naar mij kijken en dan op je lip bijten.' Zegt ze zacht. Ik kan het niet helpen om te lachen. Ik maak haar nerveus. Geweldig.

'Schattig.' Zeg ik. Mijn tong glijdt over mijn onderlip. 'Stop!' Ze draait haar zelf van me weg. En ik moet weer lachen. Ik doe niks en zelfs dan word ze nerveus.

'Stop met pesten.' Ze draait weer langzaam terug naar mij. Als ze me aankijkt kijkt ze me nerveus en onschuldig aan met haar bambi ogen.

'Kap daarmee!' Roep ik nu. Ze kijkt verward en glimlacht. 'Wat is er?' Ik zucht diep en ik loop weg. 'Wacht waar ga je heen?' Vraagt ze en ze komt naar me toegerend. Ze gaat naast me lopen. 'Weg. Ik heb geen zin meer in jou.' Antwoord ik.

Ze maakt een hmpf geluid. 'Jij kwam naar mij.' Reageert ze. Ik stop met lopen. 'Jij moest gewoon op schoolblijven. Dan hoefde ik niet te komen.' Ik doe mijn handen in mijn zakken en ik loop weer door. 'Je volgt me al de hele dag. Ik had het niet over alleen nu.' Zegt ze terwijl ze mijn stappen probeert bij te houden.

'En hoe bedoel je als ik niet wegliep, hoefde je niet te komen. Waarom moet je überhaupt komen?' Vraagt ze.

Ik negeer haar vraag volledig en ik blijf door lopen. 'Wat is er toch met jou aan de hand. Waarom volg je me?' Ze blijft door ratelen, maar ik blijf haar negeren.

'We zijn er.' Zeg ik dan. 'We zijn waar?' Ze kijkt op en begint dan te grommen. We staan voor de ingang van de school. 'Je bent echt een ramp.' Zegt ze. 'Hoezo ik? Jij volgde mij. Ik liep gewoon terug.'

Ik loop het schoolplein op, maar Cyenne blijft staan. 'Ik ga niet mee.' Zegt ze vastberaden. 'Ze hebben pizza in de kantine.' Zeg ik terwijl ik door loop. Dan hoor ik haar rennen. 'Ik ga eerst!' Roept ze en ze rent me voorbij.

Ik moet glimlachen. Pizza verslaafde. Ze lijkt op haar moeder...

-------
Hi allemaal, eindelijk 2 hoofdstukken af. Sorry dat ik zo lang weg was. Momenteel ben ik nog steeds niet heel actief, want mijn redacteur opleiding is zo juist gestart en daarnaast werk ik en doe ik nog is 2 cursussen voor schrijven en journalistiek. Dus zoals je ziet ben ik erg druk bezig.

Ik wil jullie wel allemaal alvast bedanken voor 90k lezers op het eerste boek en waarschijnlijk hebben jullie het al gezien maar ik heb de covers opnieuw gemaakt.. you like?

Ik was aan vernieuwing toe 🥰

Anyways, ik ga me best doen om te schrijven. Maar ik ben nig druk bezig met deel 1 vanwege het manuscript dat Ik moet leveren bij de uitgeverij die ik heb gesproken. Dus als ik plots weer verdwenen ben, im sorry loves.

Ik mis jullie en ik hoop wat meer van jullie te horen. Je kan me altijd persoonlijk een bericht sturen voor vragen, advies of gewoon om te kletsen!!

Bye loves