Perfectly Twisted

24 You make me feel...

Ugh, we gaan richting de antwoorden. De verlangens de ware gevoelens. Is het niet geweldig?

xx Delia

Proloog

Girl I've been all over the world

Looking for you

I'm known for taking what I think I deserve

And you're overdue

(Cobra starships ft Sabi-You make me feel..)

*

Luister je dan niet naar je hart?

Is het niet verschrikkelijk om die pijn te voelen was afwijzing?

Terwijl de ander rustig door kan leven?

Ik niet, ik kan het niet. Doe me pijn en je krijgt het harder terug. Ik ga je voor me laten vallen. En dan wanneer je hart van mij is.

Vertrap ik het.

Verbrand ik het.

Laat ik het alle kanten van pijn en martleing ziet.

Om je te laten voelen, hoe ik me voelde.

De voorspelling. Ik zal een oorlog ontketenen. Ik lachte, dit moest gewoon een slechte grap zijn van Logan, of van mijn vader. Nu ik erover nadacht ik wou vandaag nog naar mijn vader toe. Ik was nog steeds in Parijs en ik was niet van  plan om lina recta weg te gaan. Ik vermaakte me veel te veel.

Ik sprong uit de boom en hurkte door mijn benen om de val op te vangen en soepel als een kat neer te komen. Mijn ogen schoten als alarmerende bliksemschichten om de omgeving te scannen. Veiligheid ging voor, toch? Hmm..Niets. Geen gevaar. Jammer, ik kon wel wat afleiding gebruiken.

Langzaam ging ik overeind staan. Het was winter en mijn kleding was nog steeds te opvallend. Er lag nog geen sneeuw, maar mijn adem ontsnapte als wolkjes uit mijn mond. Mijn lichaam was gelukkig abnormaal warm. De hoge maar armvallige gebouwen torenden boven mij uit, maar ik liep erbij alsof ik de straten bezat.

Mijn duivelse gedachten stootten opeens op het idee om wat lol te trappen voordat ik naar 'huis' ging. Gewoon, om de tijd te doden. Ik grijnsde breed bij die gedachte en keek om me heen. Het idee was in me opgekomen, en ik kon er niet meer onderuit. Als ik eenmaal een verlangen had, hoe klein dan ook, moest ik het krijgen.

En dit was geen uitzondering. Het oproepen van een Mindere was totaal geen moeite. Appeltje eitje. Ik sloot mijn ogen en klemde mijn handen ongeduldig om het amulet. Een oude vriend, bedacht ik me. Een bekend gezicht. Noah. Ik bleef het herhalen in mijn hoofd en stelde mezelf zijn knappe gedaante voor me. Afwachtend opende ik mijn ogen weer. Ik was niet alleen. Een sadistische grijns vormde om mijn bloedrode lippen. Als een roofdier liep ik naar mijn gewillige prooi toe.

Noah keek gedesoriënteerd om zich heen, maar zodra zijn ogen op mij vielen scheen hij de verwarring te vergeten. 'Kelly.' Zei hij met een geamuseerde glimlach. Zo had ik ze het liefst. Knap, maar onwetend. Ik hield een vinger voor mijn mond, ik was hier niet om een gezellig praatje te voeren.

Hij zag de lust in mijn blik en zijn glimlach werd groter. Ik sloeg mijn armen om zijn nek drukte mijn lippen tegen de zijne, ruw en hongerig. Hij reageerde maar al te graag op mijn aanraking. Ik haalde mijn handen door zijn stro blonde haren, zijn handen verdwenen in mijn shirt. Hij drukte me zo dicht tegen zich aan dat het pijn deed.

Ik wilde meer. Ik wilde alles. Ik duwde hem ruw tegen de muur aan en gooide mezelf weer hijgend tegen zijn gespierde lichaam aan. Alsof we magneten waren, en ik niet anders kon. Hij tilde me op en ik sloeg automatisch mijn benen zo strak mogelijk om zijn lichaam, nooit waren onze lippen ook maar één millimeter van elkaar. Hij draaide zich om, zodat ik tegen de muur aan zat gedrukt.