Ein kleines Geheimnis

22 - ''Ich werde dich nicht gehen lassen.'' (M)

22- .''Gitmene izin vermeyeceğim.''

Baekhyun'nun gözleri Chanyeol'ün üzerinde onu yargılarcasına dolanıyordu. Alfa uyanır uyanmaz, tamam belki o kadar erken değildi ancak bir şeyler yedikten hemen sonraydı, Sehun'nun kendisi yerine baktığı günlerde olan şeylerin raporlarıyla birlikte uyuduğu beş günün raporlarını da inceliyor ve herhangi bir terslik olup olmadığını kontrol ediyordu. Baekhyun bıkkınlıkla derin bir nefes verdi ve bununla Alfanın kendisine bakmasını - ve dinlemesini- umdu ancak Chanyeol hala elindeki kağıtlardan gözlerini ayırmamış, hızlı hızlı bir şeyler okuyordu.

En azından hala yatağın içinde, diye düşündü Baekhyun. Alfanın bilinci açılsa bile henüz ayağa kalkacak gücü yoktu. Ki bu duyduğuna göre Yixing'in onu kurtarmak için çok çaba harcadığını gösteriyordu. Lu Han, Mina'nın daha önce diğer Omegalara hasta ne kadar kötüyse iyileşme sürecinin o kadar uzayacağını söylemişti çünkü. Baekhyun elinde olmadan dudaklarını büzdü ve dışarıda diğer Omegalar ile oturan Dong Yixing'e baktı. Aslında, artık kendisine Dong demiyordu, artık o Park Yixing idi. Doğu Kapısının yeni Omegası. İç çekmemek için kendisini tuttu ve bakışlarını Chanyeol'ün yatağının yanında ayakta dikilen, okuduğu raporları alan ve okumadıklarını ona veren, kısa olanları ise özetle anlatan Jongin'e dikti.

Her şey geçtikten ve sürü üyeleri sonunda dikkatini Alfalarından başka şeylere verebildikten sonra Omega çok ses getirmişti. En başta, bunun iyi bir şey olup olmadığını uzunca tartışmışlardı çünkü bu durumdan Kuzey Kapısının Sürü Alfasının haberi olmadığı aşikardı. Omeganın ikizi Dong Lay bile onun öldüğünü düşündüğünü söylediğinde bundan emin olmuşlardı.

Dong Lay'den bahsetmişken, Omega yıkılmıştı.

Görüşüne göre kendisi Park Sehun'a - artık bir Park değildi yine de- deli gibi aşıktı ve onunla mühürlenebilmek için gün sayıyordu. Boynundaki işaret hala duruyordu durmasına ancak babasının artık onunla mühürlenmesine kesinlikle izin vermeyeceğinin de farkındaydı, Alfa bir kaçaktı en nihayetinde artık. Omega, ikizini canlı gördükten sonra bir de bunun için ağlamıştı. Baekhyun onların aralarında tartışıp tartışmadıklarını merak etti, ne de olsa ikiz kardeşler artık aynı sürüye ait değillerdi.

Neler olacağını merak etti.

An sonra Chanyeol'ün sesini duydu. Şaşırmış geliyordu ancak Baekhyun onun içinden yükselen kızgınlığı da hissedebiliyordu.

Ne olduğunu anlayabilmek için düşüncelerini dağıttı ve dikkatini onlara verdi.

''... küçük bir Omega buldu?!''

Jongin'nin yüzü gerildi ve konuşmadan önce yutkundu. Ağzından çıkan ismi söylerken acı çeker gibi bir hali vardı ve bu Baekhyun'nun garibine gitti. Artık herkes o ismi söylerken tükürürmüş gibi bir yüz ifadesine bürünüyordu. Sanki ağızlarında kötü bir tat bırakıyordu Alfanın ismi. Ancak Jongin daha çok acı çekiyor gibiydi. Kaşlarını çattı.

''Sehun'u Beta Köyü'ne gönderdiğiniz zaman Alfa bir Omega ile birlikte dönmüştü, büyük ihtimalle Betaların kaçırdığı Omega çocuklardan biri. Dönüşümünü henüz geçirmişe benziyor.''

Ancak Chanyeol o ismi duymazdan geldi ve Jongin'nin yüzünün aldığı ifadeyi de farketmedi.

''Ve bunu ben neden yeni öğreniyorum, Jongin?''

''O ara her şey çok karmaşıktı, Sehun döndüğünde siz ortalıktan kaybolmuştunuz ve kokunuzu alamıyorduk...''

Cümlesini bitirmeden evvel, bir şeyi yeni farketmiş gibi durakladı ve Alfanın yüzüne baktı, Chanyeol'ün de kafası karışmışa benziyordu.