SATRANÇ/HUNHAN

1-Giriş

Merhaba arkadaşlar;
Diğer hesabımda erişim sıkıntısı yaşadığım için bu hesaptan devam edeceğim.
İyi okumalar❤️

💥💥💥💥💥💥💥💥💥
Lanet olası çocuğun hareketleri anlamsızdı. Bacağını sürekli sallıyor olması yetmiyor, bir de siktiğimin kaleminin kapağını sürekli, bir saniye bile durmadan açıp kapıyordu. Ağzıma dolan kan tadı ile dudağımı ne kadar süredir ısırdığımı merak ettim. O kadar öfkelenmiştim ki, ellerim titriyordu. Ve Sehun piçi ısrarla kalemin kapağını açıp kapamaya devam ediyordu. Ses sinirimi o kadar bozuyordu ki dayanamadım ve yumruğumu masaya indirerek bağırdım.

''Şu lanet olası kalemin kapağıyla oynamayı kes!''

Parmakları hareket etmeyi kesti ve birkaç saniye herkes öylece kaldı. Sınıf tamamen sessizleşmişti ve ben ne yaptığımı ancak idrak edebilmiştim. Kafasını benim oturduğum sıraya doğru çevirirken ben de kendimi hocaya bakmaya zorladım.

''Arkadaşının kaleminin kapağıyla oynadığına dikkat ettiğin kadar çözdüğümüz soruya da dikkat etmişsindir umarım Luhan. Hatta, bence bu soruyu sen çözmelisin.''

O anda kafamı Sehun'a doğru çevirdim. Ben öfkeyle bakarken o sırıtıyordu.

''Hocam, dersi o sabote etmişken neden ben kurban oluyorum? Yaptığı şey dikkatimi dağıtıyordu ve ben de sadece uyardım.'' Ellerimi çaresizce iki yana doğru kaldırdım.

''Luhan sen hiçbir zaman dersimi dinlemiyorsun. Şimdi kalk ve soruyu çöz. Dersi dinlemeye ihtiyaç duymayacak kadar bilgi sahibi isen soruyu çözebilirsin, değil mi?''

Dersi dinlememenin nedeni hocanın çok yavaş ve basit anlatmasıydı. Zaten anlattığı şeylerin hepsini ve hatta daha da fazlasını biliyordum. Matematik dersini hiçbir zaman dinlemezdim. Çünkü hocanın bana anlatmasına gerek yoktu, isterse ben ona anlatabilirdim. Güvenle yerimden kalktım. Tahtanın önüne geldiğimde soruyu okuyordum. O sırada arkadan bir kızın sesini duydum.

''Hocam, kusura bakmayın ama Luhan'dan çözmesini istediğiniz soru işlemediğimiz konudan. Yani siz konuyu anlatmadan nasıl çözebilir ki?''

Kız bana bakarak gülümsedi. Adı neydir bunun, E ile başlayan bir şeydi ama neydi? Hah, Eunji. Bunu yapmasına hiç de gerek yoktu ama hocayı bozduğu için ben de onun gülümsemesine karşılık verdim. Tam buna gerek olmadığını, zaten soruyu çözebileceğimi söyleyecektim ki sınıfı kadifemsi bir ses doldurdu. Hah, tabi, eksik kalma Sehun!

''Hocam, gördüğüm kadarıyla Luhan soruyu çözemiyor. Ben çözümü buldum, gelip anlatabilir miyim?''

Bana bakıp göz kırptı.

Hocanın konuşmasına fırsat vermeden hiddetle konuşmaya başladım.

''O zaman daha dikkatli bak, Sehun. Çünkü yanlış görüyorsun. Hatta, soru epey basitmiş.'' Tahtaya dönerek soruyu çözmeye başladım. Çözümü bitirdiğimde hocanın ve Sehun'un yüzündeki bozulmuş ifadeyi görmek için arkamı döndüm ve kalemi serçe masaya bıraktım.

''Aferin Luhan. Fakat konuyu biliyor olman sana dersi dinlememe hakkını vermez. Bu seferlik bu saygısızlığını görmezden geleceğim. Şimdi geç yerine.''

Yerime doğru yürürken Sehun'un elini kaldırdığını görmemle olduğum yerde durmaya karar verdim. Kesin soruyla ilgili bir şey söyleyecekti ve ben de onu bozmak için burada kalacaktım.