War Of Gangsters

Chaptet Thirty Nine~ Deeper

Amanah's P. O. V

"Wahh! Korea? Yieee!!" sigaw ko habang patalon-talon pa. Nakapunta naman ako sa Korea but for battles and fights lang.

"Tumahimik ka nga! Ang ingay-ingay mo!" sita ni Micah saakin. *Pout.

"Ang sama mo! Excited ako eh! Tapos makakasama pa natin sina Cross! Yiee!" sabi ko at sinakal na si Maxine.

"H-Hey---S-Sto---*Cough"

Agad kong binitawan si Maxine at nag-peace sign. She gave me her death glare.

Akmang hahampasin niya na ako walis ng dumating si Cassie.

"Pack your things. We'll be leaving in 3:00 am." sabi niya at agad akong tumakbo papunta sa kwarto ko at binuksan ang closet.

Since malamig sa Korea ngayon dahil November, nagdala ako ng mga coats and jackets. Pero syempre with fashion pa rin.

"I'm done!" sigaw ko nang matapos. About 2 hours rin akong nag empake. Isang big size maleta at isang backpack ang dala ko.

*Knock Knock

"Pasok" I said and stretched. Ugh! Ang sakit ng likod ko!

"Amanah, are you done?"

Napatingin ako kay Micah nang magsalita siya.

"Yep! Ilan ang bagahe mo?" tanong ko. Baka kasi na-over ako.

"Just the same as yours. Anyway, time for dinner." pagkasabi niya nun ay tinignan ko agad ang orasan. The heck?! It's already 8!

Sabah na kaming bumaba ni Micah. Nandoon na ang tatlo pero ang ikinalaki ng mata ko ay ang limang lalake na nandoon.

"Kyaaah! Cross!" sigaw ko at pumunta sa tabi ni Cross. I heard Cross chuckled.

"Hindi halatang excited ka Amanah." inirapan ko lang si Maxine at tinignan si Cross.

"Ilan ang bagahe mo?" tanong ko. Para lang naman may mapag-usapan.

"Hmm. Isang maleta lang." sabi niyana ikinatango ko na lang. Walang masabi eh.

"Are you really okay now, Amanah?"

Muntik na akong mapatili...

Yiee! Concerned siya saakin! Shet!

Tumango lang ako kahit. nagrarambulan na ang puso ko. Hayz! How I love this man...

"Kainan na!" napangiti na lang kami sa isinigaw ni Sky.

~~~~~
<AIRPORT>

"Is everyone here?" Cassie asked. Tinignan ko ang mga kasama ko. Yep! We're all complete!

Nagtataka siguro kayo kung bakit pupunta kami sa Korea... well para manuod ng concert ng BTS... de joke lang. Susundan namin si Kuya Cydrone at napag-alaman rin namin na nandoon si Rei.

Naguguluhan ako. Is Rei ang enemy? Is she a friend? Aish! Ang hirap mag-isip lalo na kung wala ka nun.

"Attention! Mr. Monteverde, its time for you to go..." blah blah blah...

Napatingin kami sa isa't isa. bago naglakad. Yiee! Korea! Korea!

Habang hila ko ang maleta ko, nagulat nalang ako ng may umagaw saakin nun. Sisigaw na sana ako ng 'magnanakaw' ng mapag-alamang si Cross pala iyon.

"Cross---"

"Baka mapagod ka eh! Ako na rito." sabi niya sabay kindat at nakapagpa-nganga saakin. Shet! Ang puso ko.

Tumigil ka, Montenegro!

Yieeee! Damn it! Ang landi ng lalakeng toh!

Nang makasakay na kami sa eroplano ay katabi ko pala si Kyle... Eh? Gusto ko si Cross!

Oo nga pala! Private plane ang ginagamit namin. Courtesy of Ace.

"Amanah..." napatingin ako kay Binj ng tinawag niya ako. "Did you drink your medicines?"

Nanlake ang mata ko at napasinghap. Kaya pala parang may nakalimutan ako kanina. Yung gamot ko pala yun!

Napatingin ako kay Cross ng samaan niya ako ng tingin. Ngumite ako ng alanganin.

"Dala mo ba yun?" tanong niya. Umiling ako. Napapikit na lang ako ng narinig ko siyang magmura.

Dali-dali niyang kinuha ang phone niya at parang may tinawagan. Napasimangot ako. Sana naman at hindi babae yang tinatawagan niya kundi papataying ko talaga yun.

Napapitlag na lang ako ng hawakan ni Cross ang pisngi ko sa pagitan bg dalawa niyang kamay.

"Don't worry. The medicines are coming." nagulat na lang ako ng maya-maya ay may humihingal na lalake ang inuluwa ng pinto. May hawak itong pakete or something.

"Thanks, George. You can go now." tumango lang yung tinawag na George at umalis. Pagtingin ko sa plastik ay napatanga ako nang malamang gamot iyon.

Tinignan ko si Cross at ngumite siya saakin.

"Amanah, don't forget to take those okay?" he asked. Tumango na lang ako. Ngumite siya saakin at kumindat.

Tumabi rin siya ng upo saakin. Tinignan ko siya ng nagtatanong. Tinitigan niya lang ako. Shet! Ka-conscious naman tong lalakeng toh.

"C-Cross..." tawag ko pero nag-hmm lang siya.

"Stop staring at me." I said. Hindi na nga ako makahinga ng maayos.

"I can't stop it. You just breathtakingly beautiful." namula ako sa sinabi niya.

Echos ka Cross! Wag kang ganyan!

Napakagat-labi na lang ako.

"Stop that" tinignan ko siya ng 'what-do-you-mean' look.

"Stop biting your lips cause I might control the urge to kiss you."

Nanlake ang mga mata ko at mas lalong namula.

Peste ka, Cross! Weg keng genyen!

I heard smirk. I shrugged when I felt him touch my cheek.

"Hmm... You're too beautiful, you know?" he said that made me gulped. He smiled at me suddenly at damn! My heart!

Cross nemen eh!

Shet! He should stop his sweet gestures. Mas lalo lang akong nahuhulog at masamang senyales yun. Because if my feelings grew bigger and deeper, I surely regret it. Baka hindi niya ako saluhin. And I don't want to feel some heartaches.

Hindi pa ako na-inlove but I heard and saw that it's painful.

But, I couldn't blame that. Every people that had been in love had also been hurt. You can't call it love when you can't feel pain. In love,pain and happiness need to be balance. There's always be a positive side and a negative side...

I looked at Cross and whispered...

"I love you..."

"What?" he asked that made me smiled sadly.

"Nothing...I said I'm hungry..."

"But, we just ate..."

Nagkibit-balikat lang ako. Tumayo siya at pumunta sa kusina ng eroplano.

"I love you,Cross. But, I should know my limits. You and I? Us? I wonder if it will happen..."

As I said those words, a tear escaped my eyes. Pero, agad ko yung pinunasan.

I wanted to cry and pour my heart but I know shouldn't... even if he's worth it...

~~~~~~~~~

Ang drama! Okay lang yan, Amanah! Huhu! Anyway, what can you say about this chapter?

VOTE

COMMENT

FOLLOW ME