52. Bölüm Veda

3.1K 203 46
                                    

Finale son 1 ya da 2 bölüm kaldı dostlar. Yorumlarınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar🤗

        Bir kaç gün içinde nefes almak dışında hiç bir hayat belirtisi göstermeyen Sultan Hanım'ın artık akrabaları ve evlenmiş kızları da yanından ayrılmıyorlardı.
       Evladının son günlerinde olduğunu gören Sultan Hanım'ın annesi de yıkıldı. Hep duası Allah'ım bana evlat acısı gösterme diyen kadın gencecik kızının bu hale nasıl geldiğini, kendisinin ne kadar kör olduğunu, evladı için hiç analık yapamadığına yandı, kavruldu, kızdı kendine. Başına kuma geldiğinde bile feryat figan etmeyen kızı, içine ata ata bitirmişti kendisini. Bu illet geldi mi bir daha kolay kolay gitmezdi ya! Ah yavrum, bağırsaydın, haykırsaydın, diretseydin de ayıplasalardı seni de kara toprağın altına koyacağım günü göstermeyeydi bana Rabbim. Evladını kaybetmek üzere olan yaşlı kadın bir taraftan da anasız kalacak çocukları düşününce yığıldı kaldı, en küçüğü daha 5 yaşındaydı. Anasını bile hatırlayamayacak yaşta olan torunu hiç bir şeyin farkında olmadan konağın avlusunda gelen misafirleri görünce sevinip, el çırpıyordu sabi. Kuma elinde ne yapacaktı ki bu çocuklar? Ağadan istese torunlarını ninesine verir miydi ki? Yavrusunun acısı bir tarafa torunlarının durumu bir tarafa yordu yaşlı kadının yüreğini. Vermeyeceğinden emin olsa da şansını deneyecek, vermezse bu çocukları ninesine, ezdirmeyeceğine, üvey durumuna düşürmeyeceğine söz verdirecekti Şahin Ağa. Yaşlı kadın kızına sahip çıkamamıştı ama torunları sahip çıkmaya çalışacak, en azından uğraşacaktı.
    Hatice ve Ayşe de annelerinin iyileşeceğini beklerken bu durumda olmasına üzülüyor, dua ediyorlardı analarının acılarının dinmesi için. Ayağa kalkıp iyileşmesiydi tabi dilekleri, ancak yatakta halsiz, gözleri fersiz kalmış yatan kadın sanki kendi anneleri değildi. Çok mu gizlemişti derdini yakınlarından, evlatlarından bile? Bir kere bile göz yaşı döküp, sızlandığını görmemişlerdi annelerinin. O güçlü, sarsılmaz kadın ile şu anda gördükleri kadın arasında hiç bir benzerlik yoktu. " Ah anam! Ağlayaydın, haykıraydın derdini de varsın seni ayıplasınlardı! Ne olurdu gönlümüzün huzuru anam!" isyanı bu kadardı evin büyük kızı Hatice'nin.
    Ayşe ise daha isyankardı Hatice'ye göre, kim sebep ise onu elleri ile parçalamak istiyorlardı. Bilirlerdi derdini analarının. Babalarına kırgındı anaları, bi kırgınlık bu kadar
hırpalar mıydı insanı? Bu kadar vazgeçirir miydi? Bu kadar mı çok sevmişti anaları babalarını? Babalarına tek söz söyleyemezlerdi bilirlerdi, ancak kızları da kırgındı babalarına artık, belki de bir ömür sürecekti kırgınlıkları. Sadece gözlerden sezilebilecek, asla söze dökülemeyecek bir kırgınlıkti bu. Babaya, ataya saygısızlık söz konusu bile olamazdı, ancak kırılabilirlerdi içten içe.
     Evin en büyük oğlu Ahmet daha 10lu yaşlarda iken, anasının gül yüzüne doyamadan vedalaşacak olmanın hüznünü yaşıyor, ana sevgisinden mahrum kalacak olan Ahmet her zaman bacılarının birinci yürek yarası olacaktı. İkinci yürek yaraları ise Refika olacaktı. Beş yaşında, anasız kalacak bir çocuk ne kadar sağlam büyüyebilecekti ki?
     Bir evin direği baba ise, temeli ana imiş. Direk yıkılsa bile bir şekilde desteklenirken, temel yıkıldı mı direk hiç bir işe yaramazmış. Evin temeli yıkılmak üzere idi Sultan Hanım ve evlatları için.
   Evde kalacak olan 3 çocuk için " bana mutluluğa anlat dediklerinde annem yaşıyor" dile getirilemeyecekti. Kabullenmişlerdi artık gidiyordu anaları...
       Acı dolu bekleyişin ardından son nefesini verdi Sultan Hanım... Çektiklerini, suskunluklarını da bu yalan dünyaya bırakarak gitti. Helallik de verdi hem evlatlarına, hem Şahin Bey'e hem de kuması Keklik Gelin'e. Bu dünyadan geçen insana helallik vermemek de ne idi? Varsın her fani kendi vicdan muhasebesini kendisi yapsın, gidene de bir yük bırakmadan. Affetmek Allah'a mahsustu, kul kendi hakkını helal eylesin ki Yaradan kendisi sorsundu kuluna yapılanları.
    Bir ocak daha söndü, bir yıldız daha kaydı ve evlatlar yine acı içinde kaldı...
   Son bölümümüzde Şahin Bey ve Keklik Hanım'ın hayatı ile ilgili detaylar ile final yapacağız. Yorumlarınız için teşekkür ediyorum, mutlu son isteyen okurlardan beni mazur görmelerini rica ediyorum. 🤗

Gönlümün Sultanı (TAMAMLANDI)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon