Gönlümün Sultanı (TAMAMLANDI)

12. Bölüm

İçeride Sultan Hanım acı çekerken, dışarıda ,Şahin Bey  acı çekiyordu. Saatler geçmek bilmiyor, her geçen saniye onlara asırlara bedel geliyordu. Ya bir daha birbirlerini göremezlerse? Helallik veremezlerse? İkisi bu duygu selinde yüzerken birden bir çığlık duyuluverdi. Tiz bit çığlık.... Tanıdık bir ses değildi bu Şahin Bey için.. Sultanı'nın çığlığını da duymamıştı zaten şu ana kadar....

Aileye yeni bir üyenin geldiği artık biliniyordu. Ama içeriden hiç kimse çıkıp, müjde istemiyordu Şahin Bey'den. Onun için müjdeli haber hanımının ve yavrusunun sağ salim odadan çıkabilmeleriydi. Daha ne istesin Şahin Bey. Evin etrafındaki sayısızca attığı turlara devam ederken ablasının üzgün ve yıkılmış bir şekilde dışarıya çıktığını gördü Şahin Bey. 

 Ablasının halini görünce yıkıldı dünyası başına. Sultan Hanım'a kesin bir şey olmuştu. Bu hayra alamet değildi. Bir duvar kenarı bulup yaslandı yıkılmamak ya da yıkıldığını kimseye göstermemek adına Şahin Bey. Hazır değildi henüz zümrüt gözlüsüne dair kötü bir haber almaya. ama ablası ona kara haber vermek için geliyordu yüzü düşmüş bir şekilde. Askıdaki kara yazmayı da alınca başına, anladı o anda Şahin Bey gülyüzlüsünü bir daha göremeyeceğini. 

  Gözyaşlarını içine akıttı. Yetmiyordu işte. Şu gözyaşları dışarı doğru hücum etmeye çalışıyor, daha beter zorluyordu Şahin Bey'i. Ablası yanaştı yanına usulca bir şey söyledi. Şahin Bey'şn kulakları sağır, dili lal olmuştu. Ne bir kelime anlıyor ne de bie şey söyleyebiliyordu. Dünyası başına yıkılmıştı işte bir anda. Kara, soğuk, mutsuz günler kapısını açmış, Şahin Bey'i kucaklamaya hazırlanıyordu işte pervasızca, fütursuzca........

     Ablası halinin kötü olduğunu anlayınca onu odasına götürmek istedi. Hareketsiz kalan ağayı bir milim bile kıpırdatamadı ... 

Kara yazma iki şekilde takılırdı bu köyde. Biri vefat haberi verilirken, diğeri kız evlat doğduğunda. Şahin Bey ilk durumu düşünmüştü. Aklına başkaca bir şey gelmemişti. Gelememişti. Onun için evlat evlattı. Kızı da başının tacı idi, oğlu da. Aklına gelen sevdasının ölümü olduğu için yığıldı kaldı anlayamadan, dinleyemeden, yarini göremeden. O şimdi kendi dünyasındaki cehennem azabını çekmeye başlamıştı. Şahin Bey için Sultan olmadan yaşamak ölümdü, ölümden beterdi belki... Nefes alamamaktı. Gitmişti nefesi... Tükenmişti işte....