Real (Boy Next Door #5)

Chapter 34

Bumangon na ako nang tangka niyang yayakapin ako ulit. Tinanggal ko na ang kumot at naupo sa gilid ng kama. I was taken a aback when he cursed loudly. Gulat ko siyang nilingon.

"Kailangan pa ba kitang pwersahin para lang sa pangangailangan ko, Royal?!" halos sigaw niya sa akin.

Hindi ako nakapagsalita nang makita ang nangangalit niyang mga mata sa akin.

Bumangon na siya at padabog na tinanggal ang kumot sa kanyang katawan. "I am your damned husband but everytime I would be needing you—you'd pushed me away! Na parang diring-diri ka sa akin!" hinaing niya.

Sinudan ko siya ng tingin, gusto kong sabihing hindi ganoon ang nararamdaman ko pero kusang umuurong ang dila ko.

Tumayo siya. My eyes darted on his crotch area that has got a huge mountain. Napalunok ako. Hindi ko akalain ganoon na iyon. Ramdam kong mainit at matigas na pero nang makita pa ay nagulat pa rin ako.

I looked up at his face. His perfect sculptured jaw were clenching. Namumula ang mukha at galit pa.

"We're not blood related—kung 'yan pa rin ang nasa isip mo!" then he walked inside the bathroom at malakas na sinarado ang pintuan na halos yumanig sa buong kwarto.

Napapikit ako. Now, I realised what mistake I just made this morning.

I did not say anything and just stared at the door he walked in. I wanted to follow him inside and apologise. Though, batid ko namang wala akong sinabing makakagalit sa kanya o kahit insulto. He just made his own assumptions.

All I knew was, I was bothered that what he felt was just a lust. But I never mentioned that to him that's why he's mad at me.

Hindi ako nanlalamig dahil sa pakiramdam ko ay magpinsan pa rin kami. Dahil kahit noon nama'y.. nalaman kong magpinsan kami pero hinayaan ko siyang muli akong angkinin.

I felt bad with fate. Because the love I feel about him was beyond the love of a family. I loved him as my man. I loved him as my partner.

And now.. I am afraid. Confused and mad all at the same time. Mukhang kailangan ko ngang sundin ang payo sa akin ni Lelet. Kailangan ko siyang makausap.

Malalim akong bumuntong hininga at nagligpit na lamang ng kama. At habang naliligo siya ay pumasok ako sa walk-in closet niya at kumuha ng mga damit sa maleta. Kumuha na rin ako ng susuotin ni Niccola pang-alis. I readied her denim shorts, a pink blouse, her shoes and socks.

And I readied my denim pants, a turtle-neck maroon blouse na sleeveless. I paired it with my flat sandals.

Hindi pa rin natatapos si Quinn kaya lumabas na muna ako para tawagin ang anak ko nang mapaliguan na rin.

I found her in the dinning area. Kasama si Rita na nag-aalmusal na.

Nginitian ko sila. Nang biglang tumayo si Rita para batiin ako ay agad ko siyang pinaupo ulit. I kissed my angel on her hair, "Good morning, 'nak." Bati ko. I couldn't stop smiling whenever I saw her enjoying the food she was eating. Though, magulo pa nga ang buhok niya. Did she just wake up? Sinuklay ko ang buhok niya at napaupo na rin sa hapag. I'm starving.

"Good morning, Mama! Where's Papa po?" she asked pagkatapos lunukin ang nasa bibig.

Inabot sa akin ni Rita ang isang plato ng fried rice, I smiled. "Naliligo na. Kaya pagkatapos nating kumain tayo naman."

She nodded and pouted her lips, "Mama 'di po kita na-hug kagabi.."

Kumunot ang noo ko. But she giggled.

Tinaas niya ang maliliit niyang braso at bunuka nang malaki. "Kasi po mas yakap ka ni Papa sa bed. Nu'ng nagising po ako, si Papa ang laki ng yakap sa 'yo, Mama e."