Αλεξούς σκέψεις .....

το παπούτσι σου βρωμάει, άλλαξε το....

Καλημέρες μετά από πολύ καιρό, βρίσκομαι στην Αθήνα από την Πέμπτη 14/3 γιατί αποφάσισα να έρθω για ΠΠΣΚ και Καθαρά Δευτέρα μιας και είχαμε μόνο αγγλικά το πρωί της Παρασκευής.... και είχα πραγματικά ανάγκη να δω κάποια άτομα, ευτυχώς μέχρι στιγμής όλα έχουν πάει πολύ πολύ καλά, έχω γεμίσει μπαταρίες πιστεύω για να επιστρέψω στο εξάμηνο δυναμικά μιας και η αρχή ήταν πολύ ασθενής και λίγο ό,τι να ναι και λίγο απλά κούραση και βαρεμάρα χωρίς καθόλου motivation από μεριάς μου...... τα μαθήματα όντως είναι πολύ απαιτητικά αυτήν την φορά και χρειάζεται να είσαι 100% στις παρακολουθήσεις και να μελετάς ξεχωριστά εννοείται..... πράγμα που δεν έκανα καθόλου...... έχω πίστη ότι θα τα καταφέρω τώρα που θα γυρίσω μιας και καθάρισα το δωμάτιο επιτέλους και θα είναι πιο οργανωμένο και το ίδιο και το μυαλό μου και η ψυχολογία μου....... 

θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι η δύναμη βρίσκεται στα χέρια μας, οποιαδήποτε δύναμη έχουμε ανάγκη για να αλλάξουμε οτιδήποτε στην ζωή μας..... αν το πάρουμε απόφαση τότε δεν υπάρχει τίποτα να μας σταματάει..... αυτό το λέω γιατί τόσες μέρες ξύπναγα κουρασμένη, έμενα ένα μισάωρο στο κρεβάτι τουλάχιστον να λέω ότι έχω τόσα πράγματα να κάνω και να σκέφτομαι πόσο κουρασμένη είμαι για να τα κάνω...... κι όμως την Τετάρτη ξύπνησα κανονικά κι ας είχα κοιμηθεί τις ίδιες ή και λιγότερες ώρες από τις υπόλοιπες μέρες..... Ξύπνησα έφαγα καλό πρωινό, βγήκα έξω να κάνω δουλειές και να πάρω το εισιτήριο για Πειραιά, γύρισα συμμάζεψα όλο το δωμάτιο, έφτιαξα το κρεβάτι, σκούπισα, σφουγγάρισα ενώ έκανα κλήση με έναν φίλο μου από Αγγλία γιατί ήθελα να τα προλάβω όλα τρομάρα μου, έβαλα πλυντήριο/στεγνωτήριο και έφτιαξα βαλίτσα, έκανα ντουζ ετοιμάστηκα και ενδιάμεσα έφαγα και μεσημεριανό, όλα αυτά από τις 8:30 το πρωί που ξύπνησα μέχρι τις 5 που ξεκινήσαμε για το πλοίο με τα πόδια..... όλο αυτό το διάστημα (με εξαίρεση το άγχος για το αν θα βρω εισιτήριο ή όχι, αν θα γίνει κάποια στραβή ή όχι και δεν θα φύγω) είχα τέρμα καλή διάθεση, ναι επειδή ταξίδευα για να δω τα αγαπημένα μου πρόσωπα (τους έκανα έκπληξη αν και η moon moon είναι ηλίθια) αλλά και επειδή δεν είχα ανθυποβάλει τον εαυτό μου σε έναν αρνητικό τρόπο σκέψης και ψυχολογίας..... όλα είναι στο χέρι μας, από το πως θα ξυπνάμε ως το πως θα νιώθουμε, τι θα κάνουμε, πως θα το κάνουμε, γιατί θα το κάνουμε..... όλα είναι στο χέρι μας και απλά αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε και να αρχίσουμε να το εκμεταλλευόμαστε..... 

την Πέμπτη λοιπόν το πρωί γύρω στις 7 και μισή έφτασα Πειραιά, ήρθε η μητέρα μου, πήγαμε την Κάθιου σπίτι της, πήγαμε Βάρκιζα για πρωινό στα everest που δούλευα, ήρθε η moon moon, έφτασα σπίτι γύρω στις 10 και στις 12 πήρα λεωφορείο για να κατέβω Βάρη να συναντήσω την Πετρόβα που είχε μια οντισιόν στον Γέρακα, οπότε μπήκαμε σε λεωφορείο, μετρό, προαστιακό, βρήκαμε την Sylvain στο Σύνταγμα και εγώ δεν είχα φάει από το προηγούμενο βράδυ στο πλοίο και ήμουν φυσικά άυπνη γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ εγώ ποτέ στον Διαγόρα (το πλοίο που μας έφερε Πειραιά και είναι λίιιιιγο παλιό συν ότι έχει φασαρία, φως, είμαστε σε καναπέδες μαζί με τόσο άλλο κόσμο κλπ) τέλος πάντων έφυγε και αυτό και γύρισα σπίτι μου αν δεν κάνω λάθος γύρω στις 8 το βράδυ, κοιμήθηκα γύρω στις 10 της Πέμπτης, με 36 ώρες που ήμουν ξύπνια, δηλαδή από τις 8 περίπου το πρωί της Τετάρτης..... η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ σκατά, γιατί δεν είχα φάει κανονικά τόσες ώρες συν την κούραση συν το ταξίδι συν τις μεταφορές μου στην Αθήνα...... αλλά άξιζε κάθε λεπτό...... βασικά τώρα είναι η πρώτη φορά που κάθομαι στο δωματιάκι μου, το απόγευμα πάλι έξω, αύριο ταξιδεύω, μεθάυριο φτάνω Μυτιλήνη 10:30-11 το πρωί, έχω μάθημα στις 15 και είναι υποχρεωτικό άρα παλούκι σε μένα που θα πρέπει να πάω..... έχω να ασχοληθώ και με την εργασία που πρέπει να τελειώνει σιγά σιγά, διορία στις 26 του μηνός, δεν έχω γράψει ούτε μια λέξη από τις 2500..... 

και πίστευα ότι θα έγραφα για άλλο θέμα, με αφετηρία την γιορτή της γυναίκας.... (η μητέρα μου με πήγε να φτιάξουμε τα νύχια μας....) αλλά από ό,τι φαίνεται είχα άλλα πράγματα που έπρεπε να αφαιρέσω πρώτα από το μυαλό μου...... δεν ξέρω αν αυτό είναι μικρό κεφάλαιο για τις σκέψεις αλλά δεν πρόκειται να ξεκινήσω κι το επόμενο θέμα γιατί εκείνο ξέρω ότι θα πάρει ώρα και χώρο..... ίσως το γράψω στο πλοίο..... τέεεελος πάντων...... να προσέχετε τους εαυτούς σας και μπορείτε να αλλάξετε οτιδήποτε αφορά την ζωή σας, ίσως όχι μερικές καταστάσεις αλλά τον τρόπο που τις διαχειρίζεστε, τα συναισθήματα που σας δημιουργούν, την ψυχολογία σας κλπ..... το γνωρίζω ότι η αρχή είναι πολύ δύσκολη και δεν θα δείτε αλλαγές από την μια στιγμή στην άλλη, όμως αν δεν ξεκινήσετε τα πάντα θα παραμείνουν όπως έχουν..... ο τίτλος είναι πολύ σχετικός αν το σκεφτείτε..... αιντε τώρα......