Αλεξούς σκέψεις .....

Running on concrete...

και που λέτε πως είστε;;; (ναι περιμένω απάντηση.....) την τελευταία φορά που ανέβασα εδώ ήταν την Δευτέρα πριν βγουν οι βάσεις των σχολών..... και που λέτε πέρασα κοινωνική ανθρωπολογία και ιστορία στην Μυτιλήνη παρακαλώ πολύ..... (όχι μέχρι προχθές δεν ήξερα ότι η Λέσβος και η Μυτιλήνη ήταν το ένα και το αυτό......)...... στην αρχή ήμουν σε φάση, τουλάχιστον φέτος πέρασες κάπου μαλάκα...... και μετά βγήκα για μπάνιο με τα φιλαράκια μου (ναι μιλάω σαν γριά, είμαι γριά.....) (δεν ξέρω καν γιατί χρησιμοποιήσα αυτόν τον όρο ποτέ δεν κάνω kill me now..... και τέλος πάντων πιο πριν είχα κοιτάξει λίγο με την μητέρα μου τα μαθήματα του τμήματος και λίγο τι γίνεται εκεί πέρα κλπ..... ενώ τυχαία το πρωί κοίταζα εστίες και η μόνη που είχα προσέξει είναι αυτή του Αιγαίου δηλαδή και της Μυτιλήνης που άνοιξε το 2016 και είναι πολύ καλή αν και οι πληροφορίες που υπάρχουν στο ίντερνετ είναι ελάχιστες αν και φαντάζομαι θα τις αναζητούν πολλοί φοιτητές..... οπότε ιδκ τι κάνουν με την ζωή τους..... οπότε ναιιι...... πήγα για μπάνιο και μιλήσαμε για όλα αυτά και το τι θα κάνουν όταν και αν φύγω γιατί με λατρεύουν οφ κορσε..... και ήταν ζεστή η θάλασσα αν και ήταν περίεργη μέρα για μπάνιο με συννεφιά κλπ..... και πολλά ωραία..... κάποια στιγμή μου κάνει το πανέμορφο moon moon που είναι η κολλητή μου (ιου/σιχαίνομαι αυτήν την λέξη και την ίδια αλλά ξέρει πάρα πολλά για την ζωή μου οπότε δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό εκτός αν την σκοτώσω αλλά το σχεδίαζα για γύρω στα Χριστούγεννα να το κάνω-αρχές Δεκέμβρη αλλά τότε θα λείπω οπότε θα ζήσει.....) μου λέει τέλος πάντων...... μαλάκα θα είσαι εδώ για τα γενέθλια μου έτσι;;;; (γίνονται 19 τα μικρούλια μου)...... και τότε με χτύπησε ότι όχι..... θα λείπω και στα 4 γενέθλια των 4 φίλων μου συν τα δικά μου..... oh well..... σαδ μπα τρου...... τόσα χρόνια και τώρα θα είμαι σε διαφορετικό έδαφος τελείως...... ΚΑΙ ΈΧΟΥΝ 5 ΚΑΙ 8 ΟΚΤΩΜΒΡΊΟΥ ΔΗΛΑΔΉ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΔΟΜΆΔΑ ΣΧΕΔΌΝ ΤΑ ΧΆΝΩ...... καλά οι άλλες είναι Νοέμβρη και Δεκέμβρη..... αλλά ναιιιιι...... περάσαμε πολύ πολύ ωραία γιατί είχα κουβαλήσει την κιθάρα μου και η Πετρόβα είχε κουβαλήσει την δική της (εκείνη ξέρει να παίζει και να τραγουδάει ταυτόχρονα ενώ εγώ είμαι τελείως άχρηστη.....) και καθόμασταν και πίναμε λικέρ φυστίκι και τραγουδούσαμε και έπαιζε κιθάρα και μου έδειχνε τις συγχορδίες για το radioactive και μάθαινα και είχε πέσει ο ήλιος και μετά χορεύαμε στην άμμο και κλοτσούσαμε τα κύματα και ήταν πολύ όμορφα..... πραγματικά όμως..... με έκαναν να χαλαρώσω και να γελάσω μετά από όλο αυτό το άγχος και την ένταση και σιγά σιγά άρχισα να το πιστεύω ότι ΚΆΤΣΕ ΠΈΡΑΣΕΣ.....