'λλελ 2018 βολ.2

19 7 17
                                    



και που λέτε είναι Τρίτη..... και την Παρασκευή ξεκινάω πανελλήνιες..... και το ήξερα αυτό γιατί χθες είχα πάει στο ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και είχα διαβάσει ένα εφτάωρο όπως θα έπρεπε να κάνω κάθε μέρα αλλά τέλος πάντων αυτά τα αναλύσαμε στο προηγούμενο..... και πήγα και σήμερα με τις ίδιες προσδοκίες..... αν και πήρα λεωφορείο 10 και 10 ενώ χθες 9 και 35 ( δεν κοιμάμαι νωρίς, δεν κοιμάμαι καλά, δεν μ'αρέσει να ξυπνάω) οπότε έφτασα εκεί πέρα γύρω στις 11 και μισή δώδεκα παρά και μέχρι τις 6 νομίζω κατάφερα να διαβάσω μόνο 4 ώρες..... συγκεκριμένα 246 λεπτά.... και σταμάταγα κάθε τρεις και λίγο επειδή είμαι ηλίθια και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ..... τέλος πάντων στον γυρισμό πέρασα από το μαγαζί που δούλευα να χαιρετίσω να δω ποιος έχει βάρδια κλπ γιατί το λεωφορείο για το σπίτι μου ούτως ή άλλως αργούσε και απλά ήθελα να δω κάποιο γνώριμο πρόσωπο τέλος πάντων..... μετά κατάφερα να σύρω μέχρι εκεί μια φίλη μου (κολλητή αν και δεν μ'αρέσει αυτή η λέξη..... είναι τέλος ο άνθρωπός μου θέλει δεν θέλει) και μιλήσαμε λίγο γενικά το τι γίνεται με τις ζωές μας και τα κλασσικά..... και κάποια στιγμή με ρωτάει τι ώρα δίνω και σταματάω και σκέφτομαι κάτσε..... δίνω την Παρασκευή..... την Παρασκευή..... δηλαδή σε τρεις μέρες δίνω πανελλήνιες...... σήμερα είναι Τρίτη βράδυ..... την Παρασκευή δίνω πανελλήνιες...... και δεν ξέρω πως στο διάστημα την είδα εκείνη την στιγμή..... αλλά εκείνα τα δευτερόλεπτα που το είπα, ένιωθα σαν να άκουγα για πρώτη φορά κάποια πολύ άσχημα νέα..... και μου ήρθε να κλάψω..... και γύρισα ξέρω 'γω την καρέκλα μου δήθεν επειδή μπορούσα για να μην με δει που δάκρυσα γιατί όντως δάκρυσα..... και δεν είναι το θέμα ότι δεν με έχει ξαναδεί να κλαίω ή το έπαιζα δυνατή και μαλακίες..... αλλά είναι απλά τελείως ηλίθιο..... γιατί να κλάψω με κάτι τόσο απλό και άκυρο που μου ήρθε από το πουθενά κι όμως το ήξερα εδώ και καιρό...... είναι απλά τελείως ηλίθιο.....αφού πέρασε λοιπόν η ώρα πήγαμε να κάτσουμε στην παραλία και καθίσαμε στις ξαπλώστρες μπροστά ακριβώς από την θάλασσα και αρχίσαμε να λέμε διάφορα από τα προηγούμενα χρόνια (την ξέρω 13 χρόνια οπότε ναιιι) και μετά έβαλαν στο μπαράκι που ήταν κάπου πίσω μας μια διασκευή του another love που είναι του Tom Odell πράγμα που θα ήταν πολύ καλό αν αυτό γινόταν πέρσι γιατί το καλοκαίρι είχα αγοράσει εισιτήρια για την συναυλία του στο Γκάζι και είχα ενθουσιαστεί πάρα πολύ γιατί θα ήταν η πρώτη μου συναυλία και είχα πάρει τα εισιτήρια μήνες πριν και είχα κάτσει να μάθω όλα τα lyrics από το τελευταίο του άλμπουμ και τρεις μέρες πριν την συναυλία του που θα γινόταν αν δεν κάνω λάθος 20 Σεπτεμβρίου η οργάνωση την ακύρωσε.... δεν είπαν ποτέ τον λόγο..... και από τότε κάθε φορά που ακούω κάποιο τραγούδι του απλά πατάω κατευθείαν skip και αν δεν προέρχεται από το κινητό μου απλά βρίζω..... οπότε ακούω αυτό το τραγούδι και είμαι σε φάση..... με δουλεύεις έτσι;;; μου κάνεις πλάκα..... ναι όχι και η καλύτερη μέρα για μένα γενικά..... απλώς ηλίθια πράγματα που θα μπορούσα να έχω αποφύγει αν δεν ήμουν ηλίθια..... και κάθομαι και το γράφω αυτό ακούγοντας το τελευταίο άλμπουμ του Τομ..... γιατί έχω ψυχολογικά...... και γιατί θέλω να τα ξεπεράσω...... και γιατί είμαι ηλίθια...... δεν είχα τίποτα ουσιαστικό να πω σήμερα απλά ήθελα να το γράψω αυτό κάπου..... είναι σαν ψυχολόγος για μένα το γράψιμο..... τουλάχιστον έτσι πιστεύω ή έτσι το βλέπω..... δεν ξέρω......

Αλεξούς σκέψεις .....Where stories live. Discover now