Αλεξούς σκέψεις .....

Τρυπηθείτε ρεεε.... (αν θέλετε)

και που λέτε όπως ανακάθισα τώρα και στηρίχτηκα στα χέρια μου.... το αριστερό μου χέρι στον βραχίονα στην αντίθετη πλευρά του αντίχειρα κάπου στην μέση ανάμεσα από την παλάμη και τον αγκώνα με πέθανε..... δεν έχω ιδέα τι έγινε και γιατί αλλά πονάει γαμώτο...... ήταν έντονο όπως όταν σπάς κάποιο κόκαλο και παραμένει έντονο ενώ μουδιάζει σιγά σιγά..... και τώρα το νιώθω σαν έντονο τράβηγμα......

anyway το θέμα μας σήμερα είναι τα πίρσινγκ..... μπορεί να έχετε, μπορεί να σκέφτεστε να κάνετε..... μπορεί να κάνατε και να σας έφυγαν το δεύτερο βράδυ στον ύπνο σας, μπορεί να τα έχετε βγάλει οι ίδιοι...... αλλά fear no more..... όχι ότι εγώ είμαι ο ειδικός στα πίρσινγκ..... αλλά μου άρεσαν και ήθελα να κάνω κάμποσα χρόνια πριν όντως αποφασίσω και το κάνω όντως...... έχω το σέπτουμ μου τρυπημένο από πέρσι την τσικνοπέμπτη...... το αγαπώ πραγματικά όμως..... θα το έχω για αρκετά χρόνια γιατί γαμάει και δέρνει και μου αρέσει η φάτσα μου με αυτό...... και έχω και ένα μεντούσα από τις 30 Μαρτίου φέτος..... και αυτό μου αρέσει αρκετά..... μου αρέσει το πρόσωπό μου με αυτό στα χείλη μου..... μου αρέσω περισσότερο με αυτά παρά χωρίς αυτά και τα θεωρώ "φυσικά" πάνω μου...... και ναι θα μου άρεσε να κάνω και άλλα αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα που κλπ...... το αφήνω για το μέλλον αυτό, χρόνος μάλλον υπάρχει κι αν όχι ohh well......

το θέμα είναι ότι ακούμε και διαβάζουμε όλες αυτές τις ιστορίες που πάνε στραβά τα πράγματα και μετά αρχίζουν και καταδικάζουν τα πίρσινγκ που μολύνθηκε ή το σώμα σου το απέβαλε ή ο πιρσεράς δεν ήξερε την δουλεία του..... αυτά τα πράγματα μπορούν να συμβούν φυσικά για αυτό και πρέπει να ξέρεις εξαρχής που θα πας..... σε ποιόν θα εμπιστευτείς μια βελόνα να σου τρυπήσει ένα σημείο του σώματος σου και μετά να σου περάσει ένα κομμάτι τιτανίου από την τρύπα...... θα πρέπει να έχεις ρωτήσει, κάποιον που ξέρει εννοείται, αν θες παραδείγματος χάρην να τρυπήσεις την γλώσσα σου, πως θα είναι οι πρώτες μέρες, αν δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα τόσο εύκολα, τι πρέπει να προσέχεις και φυσικά δεν ρωτάς πόσο πονάει..... ΚΆΘΕ οργανισμός αντιδράει διαφορετικά γιατί είναι διαφορετικά σχεδιασμένος..... πριν πάω να τρυπήσω το σέπτουμ μου όλοι μου έλεγαν ότι πονάει πολύ και είναι επικίνδυνο σημείο και η επούλωση είναι δύσκολη και και και..... εγώ το ήθελα αρκετά το είχα ψάξει είχα ρωτήσει άτομα που έχουν σέπτουμ και κατέληξα ότι ναι ρε φίλε..... θέλω έναν μεταλλικό κρίκο να κρέμεται από το κέντρο της μύτης μου..... ο πιρσεράς ήταν πολύ ευγενικός και καθησυχαστικός μου έπιασε την κουβέντα να χαλαρώσω γιατί ήμουν όντως αγχωμένη και λίγο φρικαρισμένη γιατί όταν είχα τρυπήσει τα αυτιά μου τελευταία φορά ήμουν πρώτη δημοτικού (τα είχα τρυπήσει και στο προνήπιο αλλά έκανα κάποια μαλακία και έκλεισαν)..... οπότε πρώτη φορά είχαν έναν τύπο με μια αρκετά μεγάλη κούφια βελόνα τόσο κοντά στο πρόσωπό μου..... τέλος πάντων πολύ γρήγορα και ανώδυνα μου πέρασε την βελόνα και το σκουλαρίκι το μόνο που ένιωσα ήταν πίεση και από αντίδραση κύλησε και ένα δάκρυ αλλά τίποτα παραπάνω..... αίμα είχε τρέξει ελάχιστο που το κατάλαβα το βράδυ όταν γύρισα σπίτι και καθάριζα το σέπτουμ.... αν θυμάμαι καλά για δυο βδομάδες χρειαζόταν να βάζω αλατόνερο δεν είχα κανένα θέμα απολύτως (αν εξαιρέσεις ότι την επομένη ακριβώς μέρα κρύωσα και ήταν λίγο άβολο γιατί η πληγή ήταν φρέσκια) όλα πολύ κομπλέ η συντήρηση πανεύκολη καθόλου ενοχλήσεις ειδικά από τότε που επουλώθηκε.....