Nilingon ko siya. He's now with our classmates. At iyon ang gusto kong mangyari. Yung makisalamuha siya.

Pumasok ako sa canteen. Actually, may tatlong canteen dito. Isa rito sa mga college, pangalawa sa mga elementary, at pangatlo sa mga high school. Yeah, lahat ng grade level ay nandito na sa amin. Weird right? Pero totoo. Sobrang laki ng school na'to. And no worry naman, kasi may mga pader for each level. Kaya walang away na nangyayari. And may guards din each level, may maraming fields dito, pero sa high school ang pinakamalaki. Sila kasi ang pinakamaraming number of students. Sunod kami, tsaka ang elementary. Sa college, there are only 14 rooms, sa high school, 23 rooms, sa elementary ay 12 rooms. Kaya hindi gaanong nakakalito dahil kahit malaki ang paaralang ito, limitado naman ang mga studyante.

Nang matanaw ko si Chette na parang bagong ligo pa, agad ko na siyang kinawayan. Nang makaupo ay agad niya akong binatukan.

"What was that ha?" Singhal ko.

"Hindi kana nagtetext sakin. Amp! Porke may lalaki kana. Huhu." Aniy at kunware naiiyak. Wag ako Chette. Baliw 'to. Jonks.

"Anong lalaki ka diyan? Hindi pako nililigawan ni Aldren no. Dzuh." Sambit ko habang kinikilig pa. Ayyiee.

"Anong Aldren ka diyan. Iba tinutukoy ko. Yung sinasabi nilang bagong lipat dito? Lagi mo raw'ng kasama." Aniya. Huwat?! Kanina lang kami nagkasama ni Lux on public, naissue na agad? Ohghad, bakit andaming judgemental sa mundo?

"Si Lux ba tinutukoy nila? Excuse me, una walang kami. Pangalawa kanina lang kami nagkasama. Pangatlo lumipat siya dahil gusto niyang pagtapusin ang pag-aaral niya. How idiot." Sambit ko. Sarap sakalin ng mga judgemental eh. Nanggigigil ako sa inyo!

"Weh? So bakit kayo laging magkasama kanina? Don't tell me nagkataon lang? Pa'no na si Aldren? Ipagpapalit mo yung tatlong taon na pagkagusto mo sa kaniya sa lalaking kanina mo lang nakasama-"

"Gaga! Never! Aldren will be always Aldren. Kung hindi si Aldren, ehdi si Hidalgo." Ani ko. Agad niya akong binatukan.

"Gaga parehas lang 'yon. Apelyido niya lang ipinalit mo." She said.

"Kaya nga. Wala nang mas hihigit pa kay Aldren ko."

"Talaga ha? Kapag nabalitaan kong nahuhulog ka sa lalaking 'yon, friendship over na!" Sambit niya.

"Tinatakot mo ba ako Chette? Sino ba ang desperadang makipagclose sa akin para may kaibigan kahit konti? Sino ba ang gustong makipaglapit sakin dahil walang may gustong makipagkaibigan sayo-"

"Okay fine! Ako na. Tsk." Inirapan niya lang ako.

"By the ways, nag-order ka naba? Lets order. Baka maubos na naman yung mini cake eh." Ani ko.

"Taray! Ang dami na ata ng pera mo sis ah?"

"Ano kaba. Syempre naswelduhan kami nung isang araw. Baka nakakalimutan mo?" Ani ko. I should act normal. Ayokong mahalata niya na nagsisinungaling ako at lalong ayokong malaman niya na may bago nakong trabaho. Kita naman kanina, ayaw niyang kasama ko si Lux.

"So libre mo? Lets gooooo!" Kapag talaga libre ang galing-galing ng gagang 'to.

Ginamit ko yung 50 thousands na sweldo sakin ni madam Lilibeth. Yung ibinigay ni Lux na 100 thousands. Kalahati pala ang ibibigay kapag may ibinigay ang customer. Noon ko lang nalaman.

Pagkatapos umorder ay umupo na kami sa posisyon namin kanina. Kain lang kami nang kain. Total may sobra akong pera, I can used it to buy some medicine para kay mama. Mamaya nalang ako bibili.
























______________________________________

Bumalik na si Chette sa kaniyang klase bago mag-alas dose y media. Yon kasi time period nila sa first subject. Ako naman, sinundo ko si Francis na masaya pang naglalaro sa field na volleyball. Coach Ramille teaching them the basic steps of how to spike.


"Ayan! Very good frans!" Ani coach kay francis. Yung kapatid ko kasi ang spiker sa volleyball team nila. May pagkakataon nga tumama sa mukha ni coach Ram ang bola na ipinalo ni frans.


"Ate!" Sigaw nito. Agad niya akong hinagkan nang makalapit siya sakin.

"My baby frans. Ano? Napalo mo na naman ba sa mukha coach mo?" Tumawa ako.

"Hindi ate ah. Masama 'yon. Nagkataon lang talaga na sa kaniya tumama. Ate naman eh." Napakamot nalang siya sa ulo niya.


"Uy ate, kanina pa naghihintay yung jowa mo do'n oh. Ang hilig mo daw lumandi ate." Sambit niya.

"Huwat? Sinong jowa?" Lumingon ako sa may malaking puno. Nakita ko si Lux na nakasandal sa punuan. Seryoso niya kaming tinitingnan. Kaya agad ko siyang nilapitan. Sinabihan ko si francis na maglaro muna siya.



"What the hell did you say to francis? Ang kapal-kapal mo talaga!" Singhal ko sa kaniya.


"Ano bang sinabi ko?" Inosente niyang ani.


"Painosente kapa. Anong jowa ang sinasabi mo? In your dreams!"

"Alas kuwatro na. You have only two hours left bago ang trabaho sa bahay. At tsaka, sabi mo diba? Hindi mo'ko sisigawan o mumurahin. Ano?" He corner me. Natandaan pa talaga niya.


"Urgh! Fine. Alis na kami." Ani ko. Calm down self. Isipin mo baliw ang taong 'yan.


Agad kong kinuha si francis at tsaka naglakad paalis.

"Oh? Diba sabay tayo lagi? 'Yan sabi mo." Pang-aasar niya. Urgh.

Huminto ako. "Ano? Bilisan mo nga ang paglalakad." Reklamo ko.

"No shouting." Paalala niya.

"Hindi kita sinisigawan." Naglakad na kami ni francis. Nang makalabas kami nang tuluyan tsaka pako huminto.

"Sa kotse kona tayo sumakay." Suhestyon ni Lux. Nauna kaming pumasok sa kotse niya. Pagpasok palang nalanghap ko na ang bango nito.

Pumasok na siya at sinarado ang pinto. "Sayang kung tayo lang dalawa dito...." Hindi na niya itinuloy pa.

Manyakol talaga! Buti nalang hindi niya itinuloy dahil kung hindi mapapatay ko siya!













END OF CHAPTER 10.
______________________________________

Just His String ✓Where stories live. Discover now