Christian Dy - Enrich

Chapter 32: I Promise.

Chapter 32

Things are going well between me and Christian mula nung gabing inaya ko na siya magpakasal. Hindi siya makapaniwala na at last, I have decided to marry him. Hindi naman talaga kailangang itanong yun. Umpisa pa lang alam ko naman talagang siya ang gusto kong makasama habambuhay, and I'm glad na malapit na yung araw na yun. :)

Natanggap na rin siya sa trabaho. Though hindi pa ganun kataas yung posisyon nya dahil nga nagsisimula siya ulit. Pero I'm sure na hindi magiging mahirap para mapromote siya dahil sa abilities nya as an architect.

Hindi lang naging mas matatag ang relationship namin ni Chris. We also became closer to God. We go to church every Sunday. Nakakatuwa nga siya dahil after saying "Peace be with you", sinasabihan nya din ako ng "I love you" and he would kiss my forehead.

God, I've never been this happy. I couldn't thank you enough for giving Christian to me.

Nauuna akong umuwi kaysa sa kanya dahil till 7pm siya madalas sa work nya. I always prepare dinner for the two of us everyday at didiretso na lang siya sa bahay ko and we we would eat together. Sabi nga niya tuwang tuwa siya pag dumidiretso siya sa bahay ko after work dahil feeling nya asawa na niya ko at excited na talaga siya sa kasal namin. And I admit, sobrang excited na rin ako.

I can't wait to wake up every morning and see him beside me. Hindi na ko makapaghintay na bago ako matulog, siya ang huling makikita ko and we would cuddle and I'll just fall asleep in his arms. Gusto ko nang maranasan yung lagi ko siyang hinihintay umuwi at kakamustahin ko lagi ang araw niya. Yung pag may lakad kami at may makakakita samin, he will introduce me and tell them that I'm his wife. I can't wait to be Mrs. Dy. I can't wait to marry my one great love and spend forever with him.

Dahil architect siya and I also work as an interior designer bukod sa pagiging photographer, naplano na namin yung dream house namin. Sa condo nya muna kami magsstay after we get married and we'll just transfer pag tapos na yung bahay. :)

Ang dami na naming plano ni Chris for the future. Unti-unti na naming binubuo ang mga pangarap namin ng magkasama.

---

"Chris, yung pinapasabi ko sayo sa may-ari ng venue, nasabi mo na ba?"

Nasa bahay ko kami ngayon ni Christian. It's already 9pm at nandito kami sa sala at inaayos ko pa yung mga kailangan pa para sa kasal namin next week. Nasa tabi ko siya and he's watching tv. I looked at him at tutok na tutok siya sa pinapanuod nya. Parang hindi nya yata narinig yung sinabi ko.

"Chris."

He didn't answer. Kinuha ko agad yung remote at pinatay ko yung tv.

Tumingin siya sakin. "Shi- Babe! Bakit mo naman pinatay? Nanunuod yung tao o."

"E hindi ka PO kasi nakikinig sakin. Kanina pa ko salita ng salita, wala kang pakialam."

"Oh. Sorry babe. Ganda na kasi ng laro e. Ano ba yun?"

"I said kung nasabi mo na ba dun sa may-ari ng venue yung pinapasabi ko."

He was shocked by my question. Napasabunot siya sa buhok niya. "God, Hannah, I forgot! I'm sorry. Bukas na bukas din pupunta ko dun."

I rolled my eyes. "Ilang beses mo na sinabi yan Chris? Ang dami ko nang pinaalala sayo pero lahat yun lagi mong nakakalimutan. Nung isang linggo, yung sa susuotin mo. Nung isang araw, yung sa catering. Kahapon naman, may rehearsal tayo pero di ka nakarating."

Naiinis na talaga ko sa kanya mula pa nung isang linggo. Lagi na lang kasi.

"Sorry Babe, hindi ko naman ta-"