14

9.6K 442 30
                                    

Aku memulakan hari pertama aku dengan penampilan sebenar. Aku melihat diri di dalam cermin. Hmm apa reaksi diorang? Ah lantak lah. Aku dah lambat. Aku terus mencapai beg dan turun ke tingkat bawah.

"Eh baby? Haa mummy tak faham lah dengan kamu ni. Haritu pakai lain. Harini lain."

"Alaa biar lah. Ke baby tak lawa pakai macam ni?" Soal aku. Hahaha nak perasan jap sebab aku tahu aku lawa. Hohoho riak jap je.

"Sape kata anak mummy tak lawa? Tengok lah mummy dia. Kamu tu yang haritu pakai macam makcik cleaner dah kenapa? Kamu ni macam macam la. Pelik sungguh" bebel mummy. Aduh mummy ni membebel je tahu.

"Baby pergi dulu eh mummy, daddy." Aku bersalam dengan mummy dan daddy."

"Taknak pergi dengan kitorang ke? Kitorang naik kereta Harini." Ujar Achik.

"Taknak la. Korang takde lesen."

"Takde lesen tak bermakna tak boleh bawak kereta. Alah kalau kena saman pun setakat 300 ringgit je. siapa kesah?" Jawab angah selamba. Dia ni memang. Tahu nak habiskan duit mak ayah je.

"300 ringgit tu kau nak ambik mana? Sembang lebih macam la guna duit dia. Setakat duit mak ayah boleh la." Balas aku pedas.

"Taknak cakap taknak. Tak payah nak perli aku" Angah menjeling aku. Ingat mata kau lawa? Hek eleh mamat ni.

"Malas nak layan. Baby pergi dulu. Bye Along." Ujar aku. Along yang sedang makan hanya menganggukkan kepala.

***

Semua mata memandang ke arah aku sebaik sahaja aku masuk ke kawasan sekolah. Adoi jangan la pandang Segan aku!

Aku mempercepatkan langkah menuju ke kelas. Sampai sahaja aku terus masuk. Hanya beberapa orang sahaja yang baru sampai.

"Afryna?" Tegur Haiqal yang berada di hadapan meja aku.

"Hai" sapa aku ceria.

"Saya tak salah tengok kan? Wahh lawanya awak." Puji Haiqal. Aku tersenyum malu.

"Saya dah buat macam yang awak suruh. Saya dah jadi diri saya." Kata aku. Terasa terlepas satu beban bila dah tak perlu menipu lagi.

"Tak menyesal saya kenal dengan awak. Tak sangka awak secantik ni" kata Haiqal lagi. Malu!!!

"Jangan la puji." Kata aku.

"Betul kan" katanya. Aku tergelak.

Aku terpandang Fatin,Syara dan Farhana yang baru tiba di kelas. Aku ingin mendekati mereka tapi melihatkan mereka yang tidak membalas senyuman aku tadi, aku membatalkan niat aku. Aku mengeluh kecil. Sampai bila kami nak bergaduh? Haih.

"Tak payah lah fikirkan diorang. Kalau dia nak kawan dengan awak dia takkan buat macam tu kat awak. Sebagai kawan kita kena percaya antara satu sama lain. Bila dia buat salah kita kena maafkan kesilapan diorang dan berikan peluang. Lagipun awak tak salah pun." Ujar Haiqal.

"Tapi saya dah tipu diorang" kat aku perlahan.

"Dah la. Jangan sedih. Kitakan kawan. Saya taknak tengok awak sedih." Kata Haiqal lagi. Aku bersyukur kerana masih ada orang yang baik macam dia. Dia juga sudi berkawan dengan aku.

"Terima kasih tau sebab sudi berkawan dengan saya." ujar aku.

"Tak payah berterima kasih. Saya yang patut bersyukur sebab dapat berkawan dengan orang yang cantik macam awak." Kata Haiqal aku tergelak mendengar ayat dia. Aduhai dia ni.

"Ye lah tu"

"Betul lah" kata Haiqal bersungguh.

"Haha. Tu cikgu dah masuk" aku memberitahu Haiqal.

Badboy VS Nerd Jadian Where stories live. Discover now