The best we have - 5SOS Fanfictie - Laura-aa

Hoofdstuk 80.

POV Emmy.

Terug in Sydney ga ik verder aan het werk, Samuel studeert af en hij gaat ook aan het werk. En we zijn gaan samenwonen, eindelijk!

Er is veel gebeurt in de afgelopen tijd, Samuel en ik zijn weer oke, maar mijn hoofd heeft een beetje storende gedachten, soms, meestal misschien...

Ik schrijf al die gedachten op, net als in de kliniek, het "things I wanted to say, but never did"- boekje is weer terug, ik schrijft er veel in op, en ik praat heel veel met Samuel.

'is het een idee om eens een dag terug te gaan naar Tahlia?'

'dat je die naam nog weet.' Grinnik ik, we staan samen in de keuken een simpele pasta te bereiden.

'maar serieus, misschien is het verstandig om eens met haar te gaan praten.'

'ja, dat zou misschien wel kunnen.'

'je klinkt niet heel overtuigend.'

'nee, maar denk je dat ik erom sta te springen om weer in gesprek te gaan met Tahlia.' Hij schudt zijn hoofd

'tuurlijk niet, maar het zelf oplossen gaan we niet doen.'

'jezus Sam, dit kunnen wij prima samen.'

'nee, ik denk dat het verstandig is om professionele hulp te krijgen.'

'nee, wij kunnen dit prima samen.'

'oke, prima, mag ik dan je eten opscheppen?'

'nee! Want dat is te veel.'

'ik zal opscheppen wat normaal is, oke?' ik gooi mijn handen gefrustreerd in de lucht

'doe maar dan.' Mompel ik en hij schiet in de lach 'ik vind het niet grappig hoor.' Mopper ik en hij schudt grinnikend zijn hoofd

'nee, niks.' Hij giet de pasta af en gooit het terug in de pan. 'zal ik het met een weegschaal doen? Of doen we het met opscheplepels?'

'doe maar met de weegschaal.' Hij knikt

'maar de saus niet he?' ik kijk hem verbaasd aan

'jawel!'

'maar gewicht en saus gaat meestal niet zo samen he...'

'doe je ding.' Mopper ik, hij pakt de weegschaal en zet mijn bord erop, hij begint met het opscheppen van de pasta en stopt met 99 gram, plots springt die over op 100 en hij haalt mijn bord er vanaf 'zo veel?' hij knikt en doet er 2 lepels saus overheen 'waarom doe je het erover heen?'

'het hoort er toch bij?' ik knik langzaam 'wil je ook wat kaas?'

'niet veel.' Hij knikt

'goed zo!' hij glimlacht kort en strooit er wat kaas overheen 'ook nog curry?' ik schud mijn hoofd

'dat is niet nodig.'

'begrijpelijk.' We grinniken beide, hij geeft het bord aan mij en schept voor zichzelf op, we gaan aan tafel zitten en beginnen te eten, halverwege zit ik prop vol, maar ik verplicht mezelf om door te eten, maar na een paar minuten is het klaar en hoef ik echt niet meer 'vol?' ik knik 'je hebt wel goed gegeten.' Ik glimlach zwak

'wel vol nu.' Hij knikt langzaam

'mag ook wel, je had best wel veel.'

'wat gaan we vanavond doen?'

'zullen we Luna en Buddy ophalen? Daar even mee naar het strand gaan en dan lekker een film op de bank?' ik knik

'leuk!'