Hoofdstuk 72.

131 7 0
                                    

POV Samuel.

'heel zachtjes, en lief doen.' Hoor ik iemand zeggen en daarna hoor ik heel zacht 2 kinderstemmen
'Samuel.' Zeggen ze beide 'wakker worden.' Gaat het fluisterend verder
'hey.' Mompel ik wanneer ik mijn ogen open en Jennifer en Connor naast mijn bed zie staan
'goedemorgen Samuel.' Mali-koa staat in de deuropening
'hi.'
'jij drinkt wel koffie he?' ik knik en ze loopt naar het bed en steekt haar arm uit en rijkt de koffie aan.
'oh lekker, dank je wel.'
'wordt rustig wakker.'
'dank je, hoelaat is het?'
'half 12, Emmy mag om 1 uur opgehaald worden. Al had ze expliciet gevraagd of jij dat alleen wilde doen.'
'ik ga dat doen, komt goed.' Ze knikt
'goed.'
'moest je alleen slapen?' vraagt Jennifer aan me en ik schiet in de lach en knik
'ja, inderdaad.'
'mag ik erbij?' vraagt Connor
'nee, jullie gaan gezellig met mij mee naar beneden!'
'nou... ik wil in grote bed!'
'nee, we gaan naar beneden.' ze kijkt me aan en ik haal mijn schouders op
'maakt mij weinig uit.'
'boekje voorlezen?' vragen ze tegelijk aan mij en ik knik
'is goed.'
'Mali! Boekje halen?'
'ik ga een boekje halen, ik ben zo terug.'
'okee!!' gillen ze beide en ze springen bij mij in bed en kruipen onder de dekens en Mali komt terug met 2 wat dikkere boeken en geeft die aan mij
'Jaa!! Jip en Janneke!' gilt Jennifer en ik grinnik en pak dat boek erbij en lees een aantal verhaaltjes voor uit dat boek en daarna gaan we uit bed, ik trek snel een broek en t-shirt aan en ga met mijn handen door mijn haren, spuit wat deodorant op en loop naar beneden

'hey Samuel.'
'goedemorgen.' Zeg ik
'lust je wat te eten?'
'ja, gewoon iets simpels is goed.'
'boterham?'
'lekker.'
'hoeveel wil je dr hebben?'
'doe maar 3.' Ze haalt 3 boterhammen uit de zak en geeft die aan mij, ik leg het op een bordje en smeer ze met boter en doe er vleeswaren op als beleg en ga daarna aan de tafel zitten en lees wat nieuws op mijn telefoon, op een gegeven moment vormt er een gesprek over mijn opleiding, revalidatiearts, wat best goed van pas zal komen bij Emmy nu; merkt David op en we schieten allemaal in de lach.

'ik ga Emmy ophalen.' Zeg ik en ze knikken
'succes, tot zo.'
'tot zo.' Zeg ik en ik krijg de autosleutels van David en stap in zijn auto en rij naar het ziekenhuis.

'heeyy!' zeg ik wanneer ik haar kamer inloop
'hi.' Zegt ze blij wanneer ze mij ziet
'hoe is het?'
'gaat wel!'
'mooizo!' ik geef haar een kus
'we mogen direct gaan.'
'kan je lopen?' ze knikt
'jep!'
'kanjer!' ze glimlacht, ik pak haar tas en zij gaat langzaam aan op de rand van haar bed zitten en glijdt er rustig af 'ja? Gaat het?' ze knikt
'ja.' Mompelt ze en ze staat op eigen benen 'hey, jij zou mij prima kunnen helpen met revalideren!' ik schiet in de lach
'grapjas.' Grinnik ik 'over een kleine 3 jaar inderdaad!' de arts komt de ruimte ingelopen en geeft me een hand
'ik heb het net al tegen Emmy verteld, maar even 3 weken helemaal niks doen, rustig aan, rondje door het huis, niet alleen zitten of liggen.' Ik knik 'dan heeft ze een scan om te kijken hoe het gaat, en aan de hand daarvan gaat ze naar de fysio.' Ik knik
'oke, toppie!'
'en dan wens ik jullie een fijne dag, en tot ziens.'
'tot ziens.' Zeggen we tegelijk en we lopen het ziekenhuis uit, alles lijkt wel in slowmotion te gaan aangezien Emmy een behoorlijke langzame is nu.
'wat lach je?' vraagt ze grinnikend
'nee, niks.'
'oh.' Ik grinnik weer 'wat?!' gilt ze en we schieten in de lach
'nee, niks, ik hou van je.'
'jezus.' We schieten beide in de lach
'maar het is wel waar!'
'stop maar!' lacht ze 'stop maar!'
'gaat dat?' vraag ik als ze de auto instapt en ik zie de pijn in haar gezicht en ze knikt
'ik zit.' Mompelt ze en ik glimlach en zet haar spullen op de achterbank en doe daarna de autodeur dicht en loop om de auto heen en ga achter het stuur zitten
'doet het veel pijn?'
'beetje.' Ik knik langzaam
'heb je pijnstillers?'
'ja.'
'oke.' Het blijft stil 'heb je iets wat ik voor je kan doen?'
'nee.' ze blijft kort en eigenlijk heb ik hier niet zo veel zin in, maar ruzie maken heeft helemaal geen zin.

Ik rij naar huis en help Emmy daar de auto uit, neem haar spullen en we gaan naar binnen
'hey lieverd!' zegt Monique wanneer we binnenkomen en ze geven elkaar een knuffel
'wil je thee?' ze knikt
'graag.'
'zal ik wel maken.' Zegt David en hij loopt naar beneden
'moeten jullie niet werken trouwens?' vraagt Emmy aan ze
'morgen weer.' Zeggen ze tegelijk
'en jij?' ze kijkt Mali aan
'vrije dag!'
'chill! Simon is wel naar school?'
'jap.' Ze zakt neer op de bank en David loopt naar beneden voor thee.

The best we have - 5SOS Fanfictie - Laura-aaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu