Και Το Όνομα Αυτής: Αλεξάνδρα

Κεφάλαιο 15

Την επόμενη μέρα ο Αγγελος έφυγε νωρίς το μεσημέρι για να επισκεφτεί τον Φίλιππο... Την είχε αφήσει μόνη... Πως μπορούσε μετά από αυτή την νύχτα που είχαν περάσει; Φοβόταν λίγο... αυτή ήταν η αλήθεια... Είχα μάθει από τον Άγγελο ότι ο Φίλιππος για κάποια περίοδο είχε μπλέξει με την μαφία και τον υπόκοσμο... κάνοντας παρανομίες... Φοβόταν μήπως και ο Αγγελος είχε μπλέξει αν και την είχε βεβαιώσει ότι ο Φίλιππος είχε τελειώσει με όλα αυτά και ότι είχε μπλέξει μόνο και μόνο επειδή είχε πολύ ανάγκη τα λεφτά που έβγαζε κάνοντας όλες αυτές τις παρανομίες αλλά και πάλι... όσο και αν συμπαθούσε τον Φίλιππο διατηρούσε τις επιφυλάξεις της. Άργησε πολύ να γυρίσει ο Αγγελος. Είχε ήδη νυχτώσει και ακόμα δεν είχε γυρίσει στο σπίτι. Ανησυχούσε πολύ... Ποτε δεν αργούσε να γυρίσει στο σπίτι... Είχε συμβεί κάτι... Ήταν σίγουρη... Λίγο μετά άκουσε την πόρτα να χτυπάει αλλά δεν έδωσε σημασία... Ήξερε ότι δεν ήταν ο Αγγελος... Είχε κλειδιά και δεν ερχόταν ποτε από την κεντρική πόρτα... ερχόταν πάντα από την κουζίνα της... Αδιαφόρησε λοιπόν και επέστρεψε στην αγωνία της. Ξαφνικά στο σαλόνι έπεσε σιωπή και ακούστηκαν δυνατά οι φωνές της Μαρίας... Η Αλεξάνδρα πετάχτηκε από την καρέκλα της και έτρεξε αμέσως να δει την συμβαίνει... Η Μαρία είχε πέσει στο πάτωμα κλαίγοντας και από πάνω της ένας αστυνόμος προσπαθούσε να την ηρεμήσει.
«Τι συμβαίνει;» Ακούστηκε η τρομαγμένη φωνή της Αλεξάνδρας.
«Δεσποινίς Καρμάνου... Δυστυχώς έχω κάποια άσχημα νέα»
«Δηλαδή;»
Η φωνή της τώρα έκρυβε ακόμα περισσότερο τρόμο από ότι πριν.
«Ο Αγγελος Αναστασίου βρέθηκε νεκρός» της είπε και ένιωσε να χάνει την γη κάτω από τα πόδια της.
«Λυπάμαι.. γνώριζα ότι ήταν καλός σας φίλος»
Δεν έκλαψε... όχι.. δεν θα έκανα την χάρη σε κανέναν... μάζεψε όλη την αντοχή της και κατάφερε να ρωτήσει αυτό που ήθελε.
«Πως;»
«Πυροβολήθηκε... η αστυνομία είναι σχεδόν σίγουρη ότι ήταν δουλειά της μαφίας... ψάξαμε και μάθαμε ότι ο φίλος του ήταν μπλεγμένος... Από ότι φαίνεται είχε μπλέξει και εκείνος κάτι πήγε στραβά και τον σκότωσαν ώστε να μην μαθητεύει κάτι που πιθανόν ήξερε εκείνος»
«Καλώς» είπε μόνο με όση ψυχραιμία μπορούσε...
Μέχρι και ο αστυνόμος απόρησε με την ψυχραιμία του κοριτσιού.
«Κανόνισε να έρθει το σώμα του εδώ... Καίτη.. Μάγδα... κανονίστε τα πάντα για την κηδεία... και να έχετε στον νου σας την Μαρία... Ποπη... στο δωμάτιο μου σε δέκα λεπτά... σε θέλω» είπε και ανέβηκε πάνω... Δεν έχυσε ούτε δάκρυ... η Ξένια που ήταν στην πάνω όροφο και παρακολουθούσε την σκηνή αυτή απόρησε... Θα έπρεπε να κλαίει; Να χτυπιέται... Εχασε τον αγαπημένο της... Μα είναι τόσο αναίσθητη; Η δεν τον αγάπησε ποτε; Είναι δυνατόν να είχε κάνει τόσο λάθος;
Η Αλεξάνδρα πονούσε... πονούσε πολύ... η καρδιά της ξεριζώθηκε...και η ψυχή της πέθανε μαζί με την Ψυχή του Αγγέλου... Του Αγγελου της... Δεν έδωσε σε κανέναν την ικανοποίηση να την δει να κλαίει... ούτε καν όταν ήταν μόνη της δεν έχυσε ούτε ένα δάκρυ.
Κάτι στην ιστορία του αστυνόμου δεν της κολλούσε... Ναι είχε επιφυλάξεις αλλά... αποκλείεται ο Αγγελος να είχε μπλέξει... όχι... δεν το δεχόταν... δεν ήταν τέτοιος ο Αγγελος. Όλη αυτή η ιστορία έμπαζε από παντού. Πήγε να βρει τον πατέρα της... Έπρεπε να του πει ότι είχε αναθέσει στο προσωπικό να αναλάβει την κηδεία και αυτός έπρεπε να αναλάβει τα έξοδα... Ήταν το μόνο που μπορούσε να κάνει... Η καημένη η Μαρία ήταν σε μαύρα χάλια για να σκεφτεί και αυτά.
«Περάστε» τον άκουσε να λέει και μπήκε στο γραφείο του.
«Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;» Την ρώτησε όταν την είδε.
«Ο Αγγελος είναι νεκρός» του είπε απότομα χωρις πολλά πολλά όμως δεν τον είδε να εκπλήσσεται... η μάλλον η έκπληξη στο πρόσωπο του ήταν ψεύτικη... σαν να το περίμενε... σαν να το ήξερε...
Κανεις δεν μπορούσε να της κρυφτεί.. Πάντα καταλάβαινε το ψέμα και την αλήθεια... και η έκπληξη του πατέρα της ήταν σίγουρα ψεύτικη... Ήξερε; Ή μήπως είχε βάλει το χεράκι του σε αυτό; Τον είχε ικανό για όλα... ακόμα από για φόνο... Ήξερε ότι την είχε στείλει στην Αμερική γιατί του είχε πει η Ξένια για την σχέση της με τον Άγγελο... Δεν της φαινόταν περίεργο να είχε μάθει για αυτό που έγινε μεταξύ τους εχθές βράδυ και να τον έβγαλε από την μέση... ωστόσο το έπαιξε άνετη.
«Δεν το πιστεύω; Πως;»
«Δολοφονία.. η αστυνομία πιστεύει ότι ήταν μπλεγμένος με μαφία και υπόκοσμο για αυτό τον καθάρισαν»
«Κρίμα το παλικάρι... ήταν νέος»
«Θέλω να αναλάβουμε τα έξοδα της κηδείας... είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε... Η Μαρία δεν έχει μυαλό για αυτά τώρα»
«Φυσικά... κανόνισε τα πάντα»
Έφυγε από το γραφείο του χωρις να πει τίποτα άλλο και πήγε στο δωμάτιο της... όταν τελείωνε όλο αυτό έπρεπε η κάνει μια έρευνα.. Η αντίδραση του πατέρα της δεν ήταν καθόλου φυσιολογική. Κοίταξε τα λουλούδια του Αγγελου στα βάζα της αλλά και πάλι δεν έκλαψε... λίγο μετά ήρθε και η Ποπη... Της έδωσε μια διεύθυνση και την έστειλε να πάει να βρει τον Φίλιππο... Έπρεπε να μάθει... και ήταν και ο μόνος που μπορούσε να βοηθήσει να λύσει το μυστήριο του θανάτου του Αγγελου... Ξάπλωσε στο κρεβάτι της αλλά δεν έκλεισε τα μάτια της... Μπορεί εκείνη να ήταν ζωντανή αλλά μέσα της είχε παθαίνει....