İlk Hikâye: Tehlikeli
İkinci Hikâye: Düşman
Yan Hikâye: Şeytanın Bahçesi
.
Mary, ileride yaşayacağı hayatın kan ve ölüm ile çevrili olacağını aklının ucundan bile geçirmemiş bir kızdı. Evlerinin hemen yanında yaşayan gizemli adam hakkında bilmediği...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm Şarkısı; Barns Courtney - Glitter And Gold
×
Birbirini kovalayan günler hızla geçiyordu. Mary için bu koca ve soğuk ev gittikçe çözülmeyi bekleyen bir bilmece hâline gelmişti. Her odasını inceliyor, her fırsatta Alric ile sohbet ediyor ve yaşlı adamdan tahmin dâhi edemeyeceği şeyler öğreniyordu.
Victor'un uzun süre burada olmaması Mary'nin işine geliyordu. Onun yokluğunda daha huzurlu ve sakindi. Alric de öyle gibi görünüyordu. Sanki yıllardır bildiklerini öğretmeye can atıyor gibi çekinmeden bütün bilgilerini bu genç kıza aktarıyordu.
"Yani Victor bir safkan, öyle mi?" dedi Mary, tahta masaya dayanmış bir şekilde önündeki çiçeklerin yapraklarını incelerken.
Alric de onun tam karşısında çiçeklere bir şeyler enjekte ediyordu. "Hem de en eskilerinden. Unutma, safkanlar en tehlikeli olanlarıdır."
"Peki ya sonradan dönüştürülenler?"
Yaşlı adam başını iki yana salladı. "Onların güçleri olmaz çünkü doğuştan Ölümsüz kanını taşımazlar."
Mary bu yaşlı adamı hayranlıkla izledi. "Nasıl bütün bunları biliyorsun? Üstelik onlardan bile değilsin."
"Ailem nesiller boyu hizmet ettiği için bilgiler de nesilden nesile geçti."
"Ama senin bilgilerini aktaracak bir veliahtın yok."
"Bay Reinrassig böylesini daha uygun gördü." dedi Alric ellerindeki toprağı yere çırparak.
Mary onun yüzünün düştüğünü görünce neşelendirmek adına gülümsedi ve cıvıltılı bir sesle "Artık ben varım ama, bana aktarıyorsun." dedi.
"Sen de yakında onlardan biri olursun." diye cevap verdi Alric, yüzü hâlâ gülümsemiyordu.
"Neden öyle düşünüyorsun?"
"Çünkü sen Bayan Reinrassig'sin. Sonsuza kadar insan kalamazsın."
Bu lafın üstüne Mary'nin de yüzü asıldı. Gerçekten öyle mi olacaktı? Şu anlık planı iyi gidiyordu ve yavaş yavaş bütün ihtiyacı olan bilgileri topluyordu. Ama ya işler ters giderse, o zaman ne olacaktı? Ya Victor aniden bir gün gelir ve madem beni bu kadar seviyorsun o zaman benden biri olmalısın derse ne yapacaktı? Buna nasıl karşı koyabilirdi ki?
Sanki onun düşüncelerini okuyormuş gibi durdu Alric ve genç kadına baktı. "Burada olduğun sürece güvendesin." dedi. "Burası güvenli ev."
"Nasıl yani?"
"Bu çiçekler..." diyerek seradaki bütün çiçekleri gösterdi. "Bunlar evin her yerinde. Her köşesinde. Yani bu eve giren hiçbir Ölümsüz gücünü kullanamaz."
