XXXI- Αναταραχή

277 34 3
                                    

Στο Προηγούμενο: Ο κ. Σπένσερ τελικά ενέδωσε στον πειρασμό και φίλησε την μαθήτρια του, την Τζούλιετ, στο Παρίσι!













Ήταν πολύ μακριά από το πρέπον. Πάρα πολύ μακριά.

Ωστόσο, δεν μπορούσε να νιώσει τόσο άσχημα όσο ήξερε ότι θα έπρεπε.

Παρά το γεγονός ότι έκανε το αντίθετο από αυτά που δίδασκε η εκκλησία του, το αντίθετο της επαγγελματικής του δεοντολογίας και του δικού του ηθικού κώδικα, ο Καρλ ήξερε ότι αν βρισκόταν πάλι στην ίδια θέση θα το ίδιο θα έπραττε ξανά και ξανά.

Στεκόταν εκεί, στη μέση του Παρισιού, κοιτάζοντας το κορίτσι που του είχε ανατρέψει ολόκληρο τον κόσμο του. Τι θα έκανε τώρα;

Η Τζούλιετ του χαμογέλασε, έδειχνε περιέργως ντροπαλή, και η καρδιά του φτερούγισε. 

Δεν είχε νιώσει ποτέ έτσι με την Ρεμπέκα ή με κάποια άλλη κοπέλα. Τον έκανε να σκεφτεί ότι αν δεν είχε χωρίσει με την πρώην αρραβωνιαστικιά του, θα περνούσε όλη του την ζωή μαζί της, ενώ δεν ένιωθε κάτι ιδιαίτερο για εκείνη.

"Δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε την συζήτηση για το ότι δεν έπρεπε να γίνει αυτό, έτσι δεν είναι;" της είπε.

"Πιστεύω πως όχι." Της Τζούλιετ της ήταν δύσκολο να μιλήσει. 

 Οπότε τι θα γινόταν από 'δω και πέρα. 

"Είναι τόσο λάθος όλο αυτό." Ο Καρλ προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι αυτό δεν θα έπρεπε να συμβεί ποτέ ξανά.

"Δεν αισθάνθηκα σαν να είναι κάτι κακό. Βασικά, ήταν ακριβώς το αντίθετο." Η Τζούλιετ τον κοίταζε και της δύσκολο να αντισταθεί στην ανάγκη της να τον ξαναφιλήσει . 

"Το ξέρω." Αυτό που εξέπληξε τον Καρλ ήταν ότι την φίλησε, παρόλο που ήταν μαθήτριά του, και δεν ένιωσε άσχημα. Δεν περίμενε βέβαια να ανοίξει ο ουρανός και να τον τιμωρήσει ο θεός με έναν κεραυνό, αλλά πίστευε ότι θα ένιωθε κάποιο είδος ενοχή. Έστω κάποια "θεϊκή" αποδοκιμασία.

"Περίμενα να το κάνεις αυτό πολύ καιρό τώρα." Είπε η Τζούλιετ.

"Το ξέρω, δεν είσαι η μόνη." Παραδέχτηκε ο Καρλ. 

Του έδωσε ένα σαγηνευτικό χαμόγελο, το οποίο έριξε κάθε τείχος αμφιβολίας που είχε. "Μακάρι να ήμασταν μόνο εμείς οι δύο στο Παρίσι. Χωρίς κανέναν άλλον, ώστε να ήμασταν όλη την ώρα μαζί." 

Η αναφορά της στους άλλους ταρακούνησε τον Καρλ και τον έκανε να ξεχαστεί λίγο από τις σκέψεις του. Οι άλλοι- τι ώρα ήταν; Δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα γινόταν αν η Άννα Μιντ και οι υπόλοιπες μαθήτριες της χορωδίας ξαφνικά έβγαιναν από το μουσείο και τους έβλεπαν. Κοίταξε το ρολόι του και ανακουφίστηκε, καθώς είδε ότι είχαν αρκετό χρόνο μέχρι η ομάδα να τελειώσει την ξενάγησή της. 

Μαγεύοντας Τον ΚαθηγητήΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα