Μαγεύοντας Τον Καθηγητή

XXII- Προσμονή

Στο Προηγούμενο: Ο Καρλ Σπένσερ επιτέλους παραδέχτηκε ότι τον ελκύει η μαθήτριά του η Τζούλιετ, αλλά είπε ότι είναι ανήθικο.

Η Τζούλιετ δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ μετά τη συναυλία, πετούσε στα σύννεφα. Ο κ. Σπένσερ την ήθελε. "Περισσότερο απ' οτιδήποτε", όπως της είχε πει. 

Το γεγονός ότι το παραδέχτηκε ήταν πιο σημαντικό από τις ίδιες τις λέξεις. Για τον καθηγητή της το να παραδεχτεί ότι την επιθυμούσε ήταν πολύ σημαντικό. 

"Στο είπα ότι ακόμα σε γουστάρει." είπε η Μάργκοτ.

"Πώς το ήξερες;" την ρώτησε η Τζούλιετ. 

"Από τον τρόπο που προσπαθούσε να μην σε κοιτάει στην τάξη όλη την ώρα. Ήταν τόσο οφθαλμοφανές." 

Όλη την θλίψη που είχε νιώσει η Τζούλιετ τόσο καιρό, επειδή την αγνοούσε και ήταν τυπικός όταν της απηύθυνε τον λόγο, αντικαταστάθηκε ένα αίσθημα χαράς. Δεν ήξερε πώς θα ήταν την Δευτέρα στο μάθημα. Αλλά κάτι θα γινόταν. Κάτι πρέπει να γίνει. 

Το Σάββατο,επέστρεψε στο σπίτι της, αφού την προηγούμενη νύχτα είχε κοιμηθεί στο σπίτι της Φέμι. Αν και είχε σκεφτεί να περάσει από το σπίτι του, αλλά δείλιασε.

Αντ' αυτού πήγε και ρίχτηκε στο διάβασμα και έφτιαξε μάφιν για να πάρει στο σχολείο. Η Φέμι είχε ενθουσιαστεί πολύ με την όλη φάση και ενθάρρυνε την Τζούλιετ να ξεκινήσει να φέρνει σπιτικές λιχουδιές. "Θα σε πληρώνω για αυτά." 

"Δεν χρειάζεται, είναι δώρο."

"Τότε πούλα τα σε άλλους." της πρότεινε η Φέμι. 

Η Τζούλιετ αναρωτήθηκε αν με αυτό θα παρέβαινε κάποιον σχολικό κανόνα. 

"Χριστέ μου, δεν είναι ναρκωτικά. Δώσ' τα σε εμένα, θα το λύσω εγώ το θέμα." 

Κι έτσι, η Φέμι ξεκίνησε να πουλάει, για χάρη της Τζούλιετ, τα μάφιν της. Η Φέμι δεν ήθελε χρηματικό αντάλλαγμα, μόνο να της δίνει μάφιν.

Είχε λύσει το πρόβλημα της Τζούλιετ για τα έξοδα του ταξιδιού στο Παρίσι. Ήθελε να πάρει κάποια ωραία αναμνηστικά από εκεί, αλλά η θεία Μαίρη δεν την άφηνε να δουλεύει παράλληλα με το σχολείο. 

Αργότερα, έφτιαξε και μερικά ακόμα, σκεπτόμενη τον κ. Σπένσερ, ενώ τα έφτιαχνε και αναρωτιόταν τι να έκανε άραγε εκείνη την στιγμή.