Bulletproof: X [BTS+Yoongi] ✔️

37 •Bulletproof:X•

EXO - Sign ile okuyabilirsiniz. Çünkü çok güzel.

Yere eğilip titreyen ellerle defteri aldım.

Minho'ya bakarken bir yandan kafamda çalan acil durum alarmını durdurmaya çalışıyordum.

"X sen misin gerçekten?" dedim titreyen sesimle. O muydu gerçekten? Aylardır bizi mahveden, hayatımızı uçuruma sürükleyen, korkuyla yaşamamıza neden olan kişi?

Kafasını evet anlamında sallarken bir mırıltı çıkardı.

"İkizi kim peki?"

Tekrar kalemi eline aldı. Kağıdı ona çok yaklaşmadan elinin altına koyma planımı bölen öten makine sesi oldu.

Minho'nun kalp atışlarını gösteren makine birden ötmeye başladığında defteri sımsıkı tuttum. Ben daha bağırıp yardım isteyemeden içeri hemşireler ve doktorlar daldı. Birisi kolumdan tutup beni dışarı çekerken defteri can havliyle korudum. Nefes alış verişlerim git gide zorlaşırken temiz havaya çıktım. Hemşirelerden birisi üstümdeki hastane kıyafetlerini çıkardı.

"Hanımefendi iyi misiniz?" önüme doğru eğilip merakla sorduğu şeye sadece kafamı salladım. Ne kadar kötü göründüğümü hemşirenin acıyan bakışlarından görebiliyordum.

Kolumdan tutup beni bir başka koridora soktu. Burası hastane koridoruydu.

"Yeon!" hemşirenin tanıdık olmayan sesine zıt, tanıdığım bir ses duymak içimi bir nebze ısıttı. Beyaz koridorlar üstüme üstüme gelirken etrafımda bir çift tanıdık kol hissettim. Tanıdık koku, tanıdık endişe ve rahatlama. Min Yoongi yine yanımdaydı.

Sırtımda bir başka el ve tanıdık bir ses işittim. Bu da Yerim'di.

"Ne oldu?" Yoongi'nin sesine odaklanıp kafamı toplamaya çalıştım. Ondan biraz uzaklaşıp sıkı sıkıya tuttuğum defteri eline verdim.

"Minho bunları yazdı,"

Yoongi çatık kaşlarla yazanları okurken yüzü sinirli sonra daha sinirli bir hal aldı.

"O piçi öldüreceğim!" aniden kükremesiyle hem Yerim hem ben korkuyla geri çekildik. Yoongi odaya doğru hareketlendiği sırada Yerim onun kolunu tuttu. Ben hala işlevsiz bir halde dikiliyordum.

"Yerim bırak!"

Yerim abisinin kolunu iyice tutarken ben titreyen dizlerimle en yakın banka oturdum.

Yerim'in beni gösterdiğini gördüm, fısıldamıştı ama sesinide duydum "Bak Yeon iyi değil, şimdi sakin ol onu da panikletiyorsun. Yanına git."

Yoongi dönüp bana bakınca kafamı diğer tarafa çevirdim. Yüzündeki tüm öfke anında uçup gitmişti. Uzun adımlarını benim olduğum tarafa çevirdi, yanıma oturduğunda hiç düşünmeden ona sarıldım. Böyle bir şey beklemiyor olsa gerek biraz afalladıktan sonra o da bana sarıldı. Bir süre öylece kaldık.

"Minho bunun bedelini ödeyecek, ölmesine izin vermeyeceğim ki bedelini ödesin. Tamam mı?"

Göz yaşlarım düşerken kafamla onayladım. Ne olursa olsun Yoongi'nin sözüne o kadar çok güveniyordum, beni şaşırtmıştı bu.

"Yeon!" Jimin'in ve NamJoon'un sesi koridorda birbirine karıştı. Önce Jimin ile sarıldım, sonra NamJoon saçımı okşadı. Şimdi daha iyiydim elbette. Yanında iyi hissettiğim kişiler buradaydı.

Jimin ve NamJoon olanları öğrenince Jimin'i zor tuttuk. Herkes sırayla koridorda göründüğünde en zoru Hoseok oldu.

"Hayır, hayır X Minho olamaz!" gözleri yaşlarla dolarken Jimin'in uzattığı defteri defalarca kez okudu.