His Runaway Wife

7

I kept at looking at him while he's driving. Kanina  pa ako kating kati na malaman kung saan ba kami pupunta pero nahihiya naman ako magtanong.

"Are you hungry?" napalingon ako sa kanya ng biglaan syang nagsalita.

"Huh?" maang tanong ko dito

"Nothing"

Again we are back to silence. Nang mapansin kong wala talaga syang balak magsalita napagdesisyonan ko na lang matulog.

NAGISING ako ng maramdaman kong nababasa ang balikat ko. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at napansin kong nasa isang kuwarto ako and I'm a hundred percent sure na nasa Baguio kami ngayon.

"Ace" marahang tawag ko sa dahilan kung bakit nababasa ngayon ang balikat ko. Mas lalo nyang ibinaon ang mukha nya sa leeg ko habang patuloy na umiiyak kaya naman marahan kong iniyakap ang mga kamay ko sa kanya.

"Tahan na"

"Please Cass, parang awa mo na wag mo na akong iwan. Hindi ko na kakayanin pa.. Ikamamatay ko" doon na nahulog ang aking mga luha.

Iniangat ko ang mukha nyang nakabaon sa leeg ko at pinunasan ang kanyang mga luha.

"Hindi na Ace. Hinding hindi na ako aalis"

I can see happiness in his eyes and that happiness turns into darkness. I gulp when  I see him looking at my lips. All of a sudden everything becomes a blur. Its like its just the two of us in the world. Slowly he lower his face to reach my lips.

"Mahal na mahal kita Cassandra"

"Mahal na mahal din kita Ace"

...and with that he claim everything that I have to offer.

***

UNTI-UNTI kong minulat ang aking mga mata and I smiled when I see that most beutiful pair of eyes in the world.

"Hi " his bedroom voice fill my ear and wala na, buo na agad ang araw ko.

"Ang sakit ng katawan ko. Na-overuse mo ata kagabi" I pouted ng muli kong maramdaman ang pagkirot ng pagkababae ko. Ace is insatiable. He took me in different position, in every corners of the room at hindi sya tumigil hanggat hindi pa sumisikat ang araw. Mas lalong humaba ang nguso ko ng marinig ko ang mahina nyang pagtawa.

"Well, basically this is our very late honeymoon and I will have more of 'you' habang nandito tayo. Hindi tayo aalis dito nang hindi kita nabubuntis" mahina ko itong kinurot sa nipple na sya namang ikinangiwi nito. "What's wrong with what I said?" tanong nito habang patuloy kong kinukurot ang nipple nito. Natigil lang kami ng marinig kong tumunog na ang tyan nito na marahil ay gutom ang sanhi.

"Buhatin mo ako nang makapagluto na ako. Tutal ikaw naman ang may kasalanan kung bakit di ako makalakad ngayon" muli itong tumawa pero tumayo na rin para magbihis at para suotan sya ng damit.

ANG usapang ako ang magluluto ay nagbago dahil nagpresenta itong sya na ang magluluto. And I was impressed sa kinalabasan ng mga niluto nito. Infairness marunong magluto ang asawa ko.

I kept on looking at him habang inaasikaso nya ako. Who would have thought that CEO of the Dela Cruz Corporation is here preparing a breakfast for me. Napansin siguro nito ang pagtitig ko sa kanya kaya naman ay tumingin ito sa pwesto ko

"Hindi ka pa buntis pero pinaglilihian mo na ako, paano pa kaya kapag buntis ka na, baka di na ako makaalis sa tabi mo" saad nito na sinabayan ng mahina nitong pagtawa.

"Tse! Anyways, anong hinahanda mo?"

"Mango juice, fried rice without garlic, and a sunny side up egg. Alam kong simple lang 'yan pero sana magustuhan mo" napangiti ako ng kinamot nito ang batok nya na para bang nahihiya.

"Asus! Ang mister ko talaga! Okay, so this..." I planted a soft kiss on his lips " is the reward for your effort. I love you Ace" mas lumapad ang ngiti ko when I saw his eyes glisten with happiness.

"I love your more Cass. I love you more than anything else in this world"