Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 27

Μετά το μπάνιο έβαλα καθαρές μπιτζαμες και η μαμα μου είχε ήδη αλλάξει τα σεντόνια.

Εγω:Μαμα σήμερα θέλω να κοιμηθούμε μαζί της είπα και εκείνη έγνεψε αμέσως θετικά.

Μαμα:Φυσικά μωρό μου έλα είπα και με έπιασε από το χέρι.Ξαπλωσαμε στο κρεβάτι και με έβαλε στην αγκαλιά της.Αρχισα να κλαίω αθόρυβα.Καποια στιγμή σαν να με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα,τινάχτηκα και κάθισα οκλαδόν μπροστά στην μαμα μου.

Λάθος κίνηση γιατί η περιοχή μου πονάει απίστευτα.Εκανα έναν μορφασμό πόνου αλλα κατάφερα να μιλήσω.

Εγω:Μαμα θέλω να σε ρωτήσω δυο πράγματα.1ον σε χτύπησε αυτό το κάθαρμα ρώτησα έντονα.Η μαμα μου έγνεψε θετικά και χαμήλωσε το κεφάλι της.Εγω ασυναίσθητα έσφιξα τις γροθιές μου.Ο μαλακας.Τολμησε και σήκωσε το χέρι του.

Μαμα:Ποιο ειναι το 2ο ρωτησε ψυθιριστα.

Εγω:Τι ήθελε αυτός την ρώτησα και εκείνη σήκωσε το κεφάλι της απότομα.

Μαμα:Ήθελε να μάθει ποιος ειναι ο πραγματικός μου γιος.Εγω του είπα την αλήθεια πως δεν έχω ιδέα.Δεν του έδειξα τις φωτογραφίες και αυτός με έδεσε.Αν ήξερα ότι θα σου κανει τι έκανε θα του έδινα και τις φωτογραφίες και ότι ήθελε.Συγγνωμη μωρό μου που δεν μπόρεσα να σε προστατεύσω.Αν και νομίζω πως μια συγγνώμη δεν θα μπορέσει να διαγράψει από την ψυχή σου οτι έγινε σήμερα.

Εγω:Μαμα δεν μπορούσες να κανεις τίποτα.Αυτος ο άνθρωπος ειναι άρρωστος.Επρεπε να τον αφήσουμε να κανει ότι ήθελε να κανει.Αν κάναμε κάτι διαφορετικά δεν ξέρω αν θα είμαστε εδώ αυτή την στιγμή.Σαγαπω πολυ και ειμαι ευγνώμων που μπορώ να σε έχω δίπλα αυτή την στιγμή.

Μαμα:Αύριο όμως θα με αφήσεις να σε πάω στο νοσοκομείο.Πρεπει να κάνουμε κάποιες εξετάσεις είπε και της έγνεψα θετικά.

Εγω:Θέλω να παμε και στην αστυνομία.Μπορει να μην μπορέσαμε να τον σταματήσουμε από το να πειράξει εμένα αλλα ίσως μπόρεσουμε να σώσουμε πολλά αλλα κοριτσια από τα χέρια αυτού του κτήνους.

Μαμα:Φυσικά μωρό μου.Αν αντέχεις να δώσεις κατάθεση θα παμε αύριο πρωί πρωί.Ειμαι πολυ περήφανη που είσαι κόρη μου.Εισαι δυνατότερη από κάθε άλλη κοπέλα στην ηλικία.Και μιλάω γενικα.Ξερω είπε και την κοίταξα ερωτηματικά.

Μαμα:Ξέρω για το σχολειο.Ξερω πως σε είχαν χτυπήσει κάποια στιγμή.Αυτο που δεν ξέρω ειναι γιατί δεν μου το είπες ποτέ.Θελω να ξέρεις πως μπορείς να μου λες τα πάντα.Και ποτε μα ποτε δεν θα κάνω κάτι χωρίς να το συζητήσουμε.

Εγω:Μαμα..Πως?Συγγνωμη που δεν σου είπα τίποτα τς είπα και έσκυψα το κεφάλι.Δεν ειναι πως δεν την εμπιστεύομαι αλλα δε ήθελα να το συζητήσω με κανέναν.

Μαμα:Δεν πειράζει κοριτσι μου.Δεν είπα κάτι γιατί μετά από λίγο καιρο μπήκε για τα καλά ο Αχιλλέας στην ζωή σου και φαινουσουν πραγματικά ευτυχισμενη.Μετα ήρθε η Αριάδνη και ειμαι πολυ χαρούμενη που βρήκες μια φίλη.Επισης δεν σε ξαναείδα χτυπημένη όποτε κατάλαβα πως σταμάτησαν.

Δεν της είπα κάτι,απλα την αγκάλιασα.Χαιρομαι που δεν μου θύμωσε.Ειμαι ευτυχισμενη που ξέρω πως μπορώ να βασίζομαι πάνω της.

Κοιμηθήκαμε αγκαλιά.Παρολο που φοβόμουν πως θα με στοιχειώνουν εφιάλτες το βράδυ,δεν έγινε έτσι.

Είδα τον μπαμπά.Μου είπε πως όλα θα περάσουν και ότι πρέπει να ειμαι δυνατή.

Και αυτό έχω σκοπό να κάνω.

__________
Γειαααααα

Περίεργη τροπή πήρε η ιστορία μας.Πολλα μπερδέματα θα προκύψουν από αυτή την ιστορία.

Θα τον πιάσουν τον Κώστα?

Η Βικτόρια θα μπορέσει να το ξεπεράσει?

Περισσότερο στο επόμενο κεφάλαιοοοο
Φιλιαααα
-Βάσω🥀