Το παιχνίδι της μοίρας

Κεφαλαιο 27

Εγω προσπαθώ εδώ και ώρα να συγκρατήσω τα δικά μου.Πρεπει να φανώ δυνατή.Τωρα χρειαζόμαστε η μια την άλλη περισσότερο από ποτέ.

Κώστας:Ωραία λοιπόν.Την άκουσες την κορούλα σου είπε και κοιταξε την μαμα.Εσυ ανέβα πάνω είπε και με έσπρωξε.Απο την δύναμη που έβαλε παραλίγο να πέσω κάτω.

Καθώς ανέβαινα τις σκάλες άκουσα μερικά χτυπήματα.Μετα ξεκίνησαν οι λυγμοί της μαμάς μου.Σφιγγεται η καρδιά μου όσο την ακούω.Αυτη την στιγμή κάθομαι στο κρεβάτι μου.Τρεμω από τον φόβο μου.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα φουριόζος.Εγω τινάχτηκα και μαζεύτηκα στο κρεβάτι μου.

Κώστας:Δεν είχα σκοπό να ειμαι πολυ άγριος αλλα επειδή η αγαπημένη σου μανούλα με εκνεύρισε δεν σου υπόσχομαι τίποτα είπε και παρολο που το στήθος του ανεβοκατέβαινε από την σύγχυση,το στραβό χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από τα χείλη του.

Ξεροκατάπια τόσο δυνατά που νομίζω το άκουσε.Αρχισε να ξεντυνεται και μετά κλείδωσε την πόρτα.Εβαλε προφυλακτικό και έπεσε πάνω μου.

Μου έσκισε βίαια τα ρούχα και παρολες τις φωνές και τα χτυπήματα δεν σταμάτησε.

Σφίγγει τα χέρια μου τόσο πολυ που δεν τα νιώθω.Εχω μείνει γυμνή μπροστά του.Θελω να φωνάξω τόσο πολυ ώστε να μας ακούσει ολόκληρη η γειτονιά.

{...}

Πονάω.Ποναω παρα πολυ.Αυτος έφυγε πριν από 5' από το δωμάτιο μου.Πηγε κάτω και άκουσα την μαμα μου να του φωνάζει.Κλαιει  ταυτόχρονα.

Δεν μπορώ να δω γύρω μου.Τα μάτια μου τσούζουν και ειναι πρισμενα.Η όραση μου θολή από τα δάκρυα.Τρεμω σαν το ψάρι.Εχω γίνει ένα ανθρώπινο κουβάρι στην γωνία του κρεβατιού μου.

Υπάρχει αίμα πάνω στα σεντόνια και τα ρούχα μου ειναι κομματιασμένα σε όλο το δωμάτιο.

Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα.Τρομαξα και μαζεύτηκα περισσότερο.Αλλα όταν είδα πως ειναι η μαμα μου ανακουφίστηκα.Τοση ώρα απλα έκλαιγα βουβά.Οταν όμως με έβαλε στην αγκαλιά της άρχισα να κλαίω με λυγμούς.

Τρανταζομουν και πολλές φορές δεν μπορούσα να αναπνεύσω.Η μαμα μου μου χάιδευε τα μαλλιά και μου έλεγε να ηρεμήσω.

Μετά από λίγη ώρα σταμάτησα να κλαίω και πήγα να κάνω μπάνιο.Χρειαζομαι απίστευτα ένα κρύο μπάνιο αυτή την στιγμή.