(49)

893 98 10
                                    

Φαμπ'ς pov

Όσο είμαι στην μηχανή νιώθω αυτό το υπέροχο συναίσθημα της ελευθερίας. Ανεβάζει την ταχύτητα και εγώ τον κρατάω πιο σφιχτά από την μέση του. Ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο του και κλείνω τα μάτια μου, ώστε να απολαύσω την διαδρομή. Μετά από λίγο φτάνουμε σε ένα εστιατόριο όπου μυρίζει ψημένο κρέας. Κάτι μου λέει πως αυτό το φαγητό θα μου αρέσει. Μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε σε ένα μικρό τετράγωνο τραπέζι δίπλα από το παράθυρο. Ένας χοντρούλης κύριος με μουστάκι μας πλησιάζει και έχει ένα μπλοκάκι στο χέρι του. Ο Τζέιμς κάτι λέει, σε άλλη γλώσσα, χωρίς να καταλάβω τίποτα και ο κύριος απομακρύνεται. Μόνο την λέξη coca-cola έπιασα.

«Τι του είπες;» ρωτάω γεμάτη περιέργεια.

«Κάτι στα ελληνικά και να στο πω δεν θα το καταλάβεις.» χαμογελάει.

«Μου άρεσε η προφορά σου. Δεν ήξερα πως ξέρεις ελληνικά.»

«Η μητέρα μου είναι από εκεί και μου έχει μάθει. Πάμε κάθε καλοκαίρι σε ένα μέρος που λέγεται Ιωάννινα. Είναι πανέμορφα...» τα μάτια του γυαλίζουν καθώς φαίνεται να θυμάται το μέρος.

«Μίλα μου για αυτό το μέρος.» χαμογελάω θερμά, καθώς ακουμπάω το χέρι μου με το δικό του. Κοιτάζει τα χέρια μας για λίγη ώρα και τραβάω το δικό μου.

«Είναι πανέμορφο μέρος όπως προείπα. Έχει πολύ πράσινο, έχει μια πολύ όμορφη λίμνη, άσχετα με το ότι είναι βρώμικη. Έχει μικρά-μικρά μαγαζάκια. Έχει και την παλιά πόλη, όπου γύρω της υπάρχουν ακόμα τα τείχη. Μπορείς να μπεις μέσα και είναι τόσο... όμορφα. Έχει πλακόστρωτους δρόμους, μεγάλα και μικρά αρχοντικά που βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο, καθώς υπάρχουν και μερικά μαγαζάκια μέσα.» χαμογελάει μελαγχολικά.

«Ακούγεται υπέροχο.» τον κοιτάζω στα μάτια του που τόση ώρα κοίταζαν τον γαλάζιο ουρανό.

«Είναι, να πας αν κάποια στιγμή σου δοθεί η ευκαιρία.» ξανά χαμογελάει και βλέπουμε τον κύριο να φέρνει τα μάτια μας.

Μέσα στο πιάτο μου υπάρχει ένα τυλιχτό... κάτι. Έχει πίτα από γύρω. Μέσα έχει κρέας, νομίζω, ντομάτα, κάτι άσπρο που μυρίζει σαν γιαούρτι και έχει κάτι πράσινο μέσα, έχει κρεμμύδι και πατάτες. Μοιάζει με μπουρίτο αλλά... δεν είναι. Κοιτάζω επιφυλλακτικά τον Τζέιμς ο οποίος μου κάνει νόημα να δοκιμάσω. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τρώω μια μεγάλη μπουκιά. Νιώθω κάτι να καίει το στόμα μου ή το κρεμμύδι θα είναι ή αυτή η άσπρη... σάλτσα;

Ο Γείτονας!Where stories live. Discover now