Cheated by the Billionaire (EDITING)

Chapter 12

Chapter 12

Maaga akong nagising para pumasok ng trabaho. Sa totoo lamang ay grabe ang kaba ko dahil Ito ang unang araw namin. Hindi naman dahil kami na ni Isaac ay di na ako papasok bilang sekretarya niya.

Pagpasok ko palang ng building ay agad na tingin na tingin sakin ang mga empleyado na parang may ginawa ako. Yumuko ako at binilisan ang hawak. Simple lamang ang uniporme ko ngayong araw. Isang pencil  cut skirt at brown button down. Nakatali ang aking buhok para mas maayos.

Tuwing itinataas ko ang aking mata ay napapansin na yung iba ay tinatarayan ako at tila pinagbubulungan pa. Napayuko na lamang ako at tinakpan ang sarili.

Natulala ako ng marinig ang isang babae. Mukhang alam kona kung bakit nila akong pinagbubulungan.

Pagpasok ko sa elevator ay may dalawang babaeng napahinto sa kanilang paguusap at tila lumapit sa isa't isa. Nakayuko lang akong pumasok at hinigpitan ang hawak sa akong libro.

Someone cleared their troat."Hay nako! Ang mga tao talaga ngayon pag talagang pera sa mga mayayaman kumakapit,"

"Aakitin lang at ikakama para magkaruon ng pera. Ewan ko ba! Ganoon na ba kahirap mga tao ngayon?"

Mas lalo kong dinikdik ang aking mata sa sulok. Yumuko nalang ulit ako at pinigilang humikbi. Ganuon ba talaga ang tingin nila sa akin? Ganuon na ba ang tingin ng mga tao sa akin ngayong alam na nila?

Pinigilan ko ang sarili kong magsalita hanggang sa bumukas ang elevator at nauna silang umalis. Nakahinga ako ng maayos at napapikit pa ako na parang matutumba.

Blanko kong tinignan ang repleksyon sa salamin. Mahirap lang ako, hindi mo maiihahambing ang estado namin sa buhay. Higit pa ang salitang 'mayaman' sa kanya. Habang ako? ulila, hindi magarbo at higit sa lahat mahirap.

Hinawakan ko ng mahigpit ang aking bag at dumeretso sa office ni Isaac. Gusto ko sanang sa front desk nalang muna pero ayaw kong ipakitang apektado ako sa mga tao. Ngumiti ako sa guard na nasa pintuan at pinagbuksan ako nito.

Nang iniangat ko ang aking mata ay napahinto ako nang makita may kausap itong investor. Nakita ko kung paano sumulyap si Isaac sa aking banda at umayos ng upo kaya tipid akong ngumiti dito.

Nang makaupo ako ay bigla akong nakaramdam ng pag kahilo. Napahilot ako sa aking sentido dahil sa sama ng pakiramdam. e, kumain naman ako kanina.

"Yes, yes. I do understand. Thank you for your warm support, Mr. Herrera." Matigas na ingles ni Isaac.

Nag kamayan ang dalawa at umalis na ang lalake. Nang bumalik ang tingin ko kay Isaac ay nakita kong papalapit siya sa akin suot padin ang walang emosyon sa mukha. Ngumiti ako dito at 'di nagsalita. Naiwan kaming dalawa dito. Ramdam ko ang mabibigat nitong titig sa akin.

"Hey, You're late?" He huskily said. Tumango ako at inayos ang folder.

"Sorry... Nahuli kasi ako ng gising kanina. Hindi naman na mauulit,"

"Hindi nakatulog dahil iniisip ako?"

Nanlaki ang mata ko sa bigla niyang pag sabi nito. I immediately shook my head and i felt my cheeks heated. Muling nag lakad papalapit sa akin si Isaac at humilig sa table ko.

"Ang lapit mo..." Napatingin ako sa pintuan. "Baka may makakita, Isaac,"

Nang mapatingin sa kanya ay nakita kong nakangisi lang siya sa akin. Napangiti din ako doon. I can smell his mint breathe, he looks fine with his button down shirt.  Sobrang gwapo din niya, lalo na kapag nakatingin sa akin.

"I missed you so much..." He whispered.

Yumuko ako. "A-ako din naman."

Alam kong higit pa ito sa nararamdaman ko. I'm craving for him, not only his body or lips, I'm craving for his presence, his attention and his words. He held my hand leaving me half shock. Dinala niya 'yon sa kanyang labi.

"Hindi na ako makakapag trabaho nito.."

He grinned. "Okay. I'll just taste your lips."

Nagulat ako ng bigla siyang lumapit sa akin. Didikit na sana ang labi niya nang biglang may kumabog sa pintuan. Sabay kaming napalingon at nakitang may papasok na babae don. Buti nalang ay napaayos na ako at si Isaac doon.

Hindi si Samantha o kung sino pamang babae na nakikita kong kasama niya dito. Ibang babae ito at di hamak na mas maganda kay Samantha. Her fitted red dress showing is showing her valuptious figure, kulot ang buhok at puro alahs kaya parang nanliliit na naman ako.

Agad akong napaiwas at inabala ang sarili sa mga documento sa aking harap.

"Isaac! Long time no see!"

Pasimple akong sumilip sa kanila. Nag tiim ang aking bagang nang makitang yumakap ang babae.

"Avigail, What brings you here?" Madiin na tanong ni Isaac.

Avigail?

"Kinakamusta kolang ang baby boy ko," she groaned.

Agad napayukom ang aking kamao at lumunok para iwasan ang selos at galit ko. Ano na naman ang ginagawa niya at pinapasok niya itong babae dito at sa harap ko pa! Wala bang pasintabi 'yang babae at iniistorbo si Isaac. May appointment ba siya? Bakit hindi dumaan sa'kin!

"You know! Tita didn't visit me sa states nung nandoon ako but i know she misses me! Parang anak na ako non," She giggled.

Habang naguusap sila ay parang wala lang ako duon parang isang lamok lang ako na wala silang pakeelam at hindi ako belong. Hindi man lang nasulyap si Isaac kaya mas lalo akong nagalit.

Ilang sandali pa ay bigla akong napahawak sa aking tyan. Sinubukan kong pigilan ang sarili pero talagang nahilo ako. Agad akong napatayo at hindi tinakpan ang bibig para 'di mahalata.

Alam kong nakaagaw iyon ng atensyon nila pero duwal na duwal na ako kaya dumeretso ako sa pinakamalapit na CR dito. Buti nalang at walang tao sa restroom at panay duwal ko sobrang sama talaga ng pakiramdam ko ngayon at di ko alam kung bakit!

Baka dahil wala pa akong nakain?

Pagkatapos kong dumuwal at napahilot ako sa sentido ko. Hingal na hingal akong tumingin sa salamin at naghilamos. Nagayos na ako ng may biglang kumalabog sa pinto.

Natagpuan ko doon si Isaac agad akong napahawak sa sink sa gulat. His forehead creased while looking at me.

"Isaac? Anong ginagawa mo dito?" Bulong ko sobrang dilim ng kanyang tingin.

"Bakit ka umalis?" Tila nag tataka niyang umalis.  Kinabahan ako ng mas lalo siyang lumapit. Nag iwas ako ng tingin at ngumiti.

"P-pasensya kana. Tinawag kasi ako ng kalikasan. Bumalik kana sa office baka hinihintay ka ni Ma'am Avigail." Mapait akong napangiti.

Umiling siya. His jaw moved. "She's not waiting anymore. Pinauwi ko na siya."

"Ano? Bakit?"

Muli siyang lumapit sa akin. Napaatras ako dahil sa gulat. When he reached me he suddenly locked me on his arms. Akala ko kung anong gagawin niya pero niyakap niya ako. Nagulat ako dahil doon.

I just heard his heavy breathe on my back. Itinaas ko ang kamay ko at hinaplos ang kanyang likod.

"Sorry. I didn't mean to make you uncomfortable. Don't you ever leave in that way again, please?"