(Υπό Διόρθωση) Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου

Μέρος 13

Κάθισα για αρκετές ώρες ακόμα στο καφέ, προσπαθώντας να βρω κάτι.Είχα πιεί μια σοκολάτα και τρείς καφέδες, είχα εκτελέσει σωστά το καθήκον της καλής πελάτισσας.Το πρόβλημα ήταν πως η έρευνα δεν έβγαζε πουθενά.Τα ανακοινωθέντα στοιχεία ήταν σχετικά ασήμαντα και ελλειπή.Δεν υπήρχε περίπτωση να βοηθήσει τίποτα από αυτά.Αρα εγω τελικά θα...

Κούνησα το κεφάλι μου, διώχνοντας γρήγορα αυτές τις σκέψεις.Κάτι θα υπήρχε.Κάτι...

Μια ιδέα είχε φωτίσει το μυαλό μου όμως δεν φαινόταν να είχε κάποιο καινούριο αποτέλεσμα από τα προηγούμενα.

Πάτησα να δω ξανά τα αποθηκευμένα άρθρα.Η τελευταία τοποθεσία στην οποία ειχε χτυπήσει ο φονιάς ήταν...στην Αθήνα.Το θύμα ήταν μια εικοσιτετραχρονη κοπέλα.Το όνομά της ήταν Βασιλεία Περακάκη.Βρέθηκε νεκρή στο ίδιο της το σπίτι,με τον ίδιο φρικιαστικό τρόπο που είχαν βρεθεί και τα προηγούμενα θύματα.Την βρήκε η αδερφή της,η Αλεξάνδρα.

Ανοιγοκλεισα τα μάτια σκεφτικη.

Αλεξάνδρα Περακάκη...

Ηταν η αδερφή του θύματος στην πιο κοντινή από μένα τοποθεσία.Συμφωνα με το άρθρο οι δύο κοπέλες συγκατοικουσαν μαζί στο κέντρο,στο Μοναστηράκι.Η Αλεξάνδρα ειχε άμεση σχέση με το θύμα.

Ίσως...ίσως η αδερφή μπορούσε να με βοηθήσει.Ίσως ήξερε κάτι παραπάνω από την αστυνομία,στο κάτω-κάτω η Βασιλεία ήταν αδερφή της.Ίσως μοιράστηκε μαζί της κάτι ύποπτο πριν...το φριχτό της τέλος.

Ανακαθησα στη θέση μου με μια βαθιά ρυτίδα στο μέτωπό μου.Πως θα την πλησίαζα όμως;

Το γεγονός είχε συμβεί πριν λίγες μέρες.Η Αλεξάνδρα ειχε χάσει την αδερφή της,δεν θα ήταν και στην πιο πρόθυμη διάθεση να μιλήσει για αυτό, πόσο μάλλον σε μια παντελώς ξένη.Εκτος αυτού ήταν σχεδόν απάνθρωπο από μέρους μου.Ποιο ειδος ανθρώπου πλησιάζει κάποιον που πονά και τον φορτώνει με τα δικά του προβλήματα;

Ξεφυσηξα προβληματισμένη.Ο χρόνος ήταν απίστευτα λίγος και οι προκλήσεις που εμφανίζονταν όσο η κατάσταση περνούσε ήταν ακόμα πιο δύσκολες.

Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα βρισκόμουν σε μια κατάσταση όπου μια από τις προοπτικές θα ήταν να πάρω κάποιες απαντήσεις από μια κοπέλα που μόλις έχασε την αδερφή της από έναν τρελό μανιακό.Που αυτός ο μανιακός τώρα, κυνηγούσε εμένα,με απειλούσε με τη ζωή κοντινών μου ανθρώπων και με προσκαλούσε στο τρελό παιχνίδι του.