Chapter 30
Skylar
Δίχως να έχω την απαραίτητη δύναμη για να σηκωθώ, αντίκρισα τον Ace, με τον κολλητό του τον Tyler. Φυσικά και δεν έλειπε το τσιγάρο από το χέρι.
Πήρα μια βαθιά ανάσα. Γιατί παραβιάζουν τον προσωπικό μου χώρο; Ξέρω ότι δεν μου ανήκει αυτό το μέρος, αλλά ποτέ δεν ερχόταν κανένας εδώ. Τι έπαθαν ξαφνικά;
«Τι στον διάολο κάνεις εσύ εδώ;»
Ρώτησε ο Tyler, πλησιάζοντας με απειλητικά, αναγκάζοντας με να κολλήσω το σώμα μου επάνω στην πόρτα.
«Μην μιλήσεις σε κανέναν.»
Είπε δείχνοντας τα σβησμένα τσιγάρα τα οποία βρίσκονταν σκορπισμένα στο τραπέζι.
«Αν μάθουν οτι καπνίζουμε στην βιβλιοθήκη..»
Γέλασε ο Tyler και έστριψε ένα ακόμη τσιγάρο.
«Ωραίο μέρος πάντως αυτό. Πως δεν το είχαμε ανακαλύψει νωρίτερα; Μπορούμε να κάνουμε οτι θέλουμε και κανένας δεν πρόκειται να μπει ποτέ.»
Συνέχισε να μονολογεί.
«Εκτός από αυτήν. Πως έμαθες για αυτό το μέρος;»
Ξεροκατάπια, δίχως να του δώσω καμία απάντηση. Έτριψα τα μάτια μου που έτσουζαν από τον καπνό και μου έδωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ.
Κοίταξα διστακτικά τον Ace, ο οποίος έγνεψε καταφατικά, με αποτέλεσμα να πιάσω το χέρι του Tyler.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, δεν με άφησε να πέσω.
«Μπορείς να πηγαίνεις. Δεν νομίζω να θέλεις να βρίσκεσαι εδώ μέσα.»
Είπε με σοβαρό τόνο και φύσηξε τον καπνό του τσιγάρου του επάνω μου. Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμη και να μην εκνευριστώ περισσότερο.
«Θα στέκεσαι πολύ ώρα στην πόρτα;»
Το βλέμμα του έπεσε επάνω στα μελανιασμένα μου πόδια και γύρισε προς το μέρος του Ace, κοιτώντας τον περίεργα.
«Πας καλά ρε μαλάκα;»
Γρύλισε ο Ace, σβήνοντας το τσιγάρο του και κοιτώντας με με οίκτο.
«Ξέρω 'γω. Σε έχω ικανό.»
Είπε γελώντας και ο Ace ακολούθησε το βλέμμα του, κάνοντας με να νιώσω άσχημα και πολύ άβολα.
«Δεν της μοιάζει καθόλου.»
Είπε ψιθυριστά στον Ace, καθώς τον πλησίαζε, δημιουργώντας μου χιλιάδες απορίες. Για εμένα μιλάνε;
Αφού το βλέμμα μου συνάντησε το πληγωμένο βλέμμα του Ace, βγήκα βιαστικά από την βιβλιοθήκη.
Που σκατά να πάω εγω τώρα;
[...]
Έτοιμη.
Αποθήκευσα την εργασία μου και την εκτύπωσα. Την είχαμε σχεδόν ολοκληρώσει με τον Ace, αλλα δεν ήθελα να ξανασυναντηθούμε. Δεν ξέρω γιατί, απλά νιώθω περίεργα μετά από όλα όσα έχω μάθει για εκείνον.
Η Melissa σήμερα δεν πήγε στο σχολείο. Περίμενα αρκετά λεπτά έξω από το σπίτι της, αλλά δεν εμφανίστηκε.
Τοποθέτησα την εργασία στην τσάντα μου, μιας και η προθεσμία λήγει σήμερα, την τελευταία ώρα, δηλαδή μόλις χτυπήσει το κουδούνι.
«Ευχαριστώ.»
Μίλησα στην βιβλιοθηκάριο και με ένα νεύμα της, αποχώρησα από την καινούργια βιβλιοθήκη του σχολείου.
Το κουδούνι ήχησε την πιο κατάλληλη στιγμή, όταν βρισκόμουν έξω από την τάξη της κ. Smith.
«Γεια σου γλυκιά μου.»
Είπε χαρούμενη και προσπάθησα να μην στριφογυρίσω τα μάτια μου από την ενόχληση. Ξέρω οτι δεν με συμπαθεί.
«Η εργασία.»
Ψέλλισα, καθαρίζοντας τον λαιμό μου και της παρέδωσα τις φωτοτυπίες.
«Ωραία, ευχαριστώ. Ελπίζω να συνεργαστήκατε και να μην την έκανες όλη μόνη σου.»
Έγνεψα καταφατικά.
Έκατσα στο τελευταίο θρανίο, νιώθοντας την ανάγκη να κοιμηθώ πιο έντονη από πριν. Εξαντλήθηκα δουλεύοντας μόνη μου. Μιας και είχα τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου σε αυτό το τετράμηνο, δεν θα νομίζω να την πείραζε να κοιμηθώ λιγάκι.
Έφυγε ένα τεράστιο βάρος από επάνω μου, πίστεψα οτι δεν θα καταφέρω με τίποτα να τελειώσω αυτή την εργασία με τον Ace Smoker.
Χαμογελώντας, αναδεύτηκα στην θέση μου και έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου, προσπαθώντας να αποκοιμηθώ πριν καταφτάσουν τα υπόλοιπα παιδιά.
Επιτέλους ηρεμία.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Φλογερές Ψυχές
Teen FictionΗ Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;
